วัดไหน เหมาะกับการภาวนา บรรลุธรรม ปฎิบัติตลอดชีพ

สมาธิภาวนา หรือการเจริญสมาธิ เป็นหัวใจสำคัญในการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงแนวทางการพัฒนาสมาธิไว้หลายนัย ซึ่งในสังคีติสูตร (ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค) และสมาธิสูตร (อังคุตตรนิกา

กุศลอย่างโลกๆ กำหนดจิตตามดูยังเห็นว่า ผลบุญจะสนองให้เป็นปัจจัยอย่างไร แต่บุญจากการภาวนา มันกำหนดดูไม่ได้ เพราะไร้ที่ตั้ง แล้วเวลาอุทิศให้แก่ญาติโกโหติกา เขาจะได้รับบุญจากการ ภาวนายังไงครับ

คือ เคยได้ทราบมาว่า เราจะปฏิบัติให้บรรลุธรรมขั้นใดขึ้นหนึ่ง จำเป็นจะต้องรักษาศีล5 ควบคู่ไปด้วย ถ้านั่งสมาธิ เจริญภาวนาอย่างเดียว ไม่รักษาศีล5 ไปด้วย จะไม่มีทางบรรลุได้ จึงเกิดความสงสัยครับว่า 1.

ทำไมคนยุคพระศรีอารย์ ถึงตัวใหญ่และอายุยืนมากๆครับ เห็นว่ามีบุญมาก ท่านบำเพ็ญมายาวนาน และใช้เวลาบรรลุธรรมกันสั้นมากนะครับ ต่างจากยุคเราที่ต้องใช้ความเพียร ปัญญาอย่างสูงนะครับ ทำไมคนถึงมีอายุมากได้ครับ

สอบถามนักภาวนาที่เคยบวช คิดว่าระหว่างตอนเพศบรรพชิต กับ ฆราวาส ตอนไหน รู้สึกภาวนาได้ดีกว่ากันครับ ? คิดว่าแตกต่างกันมากมั้ยครับ เช่น ตอนบวชภาระอาจดูน้อยกว่า แต่เผชิญหน้ากับกิเลศหรือสิ่งกระทบกระทั่ง ได้