คือ เราอายุประมาณ 14-15 แล้วทีนี้มันก็จะสอบขึ้นม.ปลายแล้ว บวกกับช่วงนี้เป็นช่วงโควิดโรงเรียนก็แทบจะไม่ได้ไปเลยค่ะ
เลยไปขอพ่อกับแม่เรียนพิเศษ คราวนี้พ่อกับแม่ก็สัญญาไว้แล้วว่าจะให้เรียน แล้วคราวนี้ท่านก็พลัดวันไปเรื่อยๆไม่ให้เรียนสักทีก็เลยถามว่าเมื่อไหร่
จะให้เรียนแทบทุกวัน จู่วันนี้เราก็นึกขึ้นมาได้หลังจากอ่านหนังสือว่าเรายังจะไม่ได้เรียนอีกหรอ ก็เลยบอกกับแม่ว่า แม่ไม่รักเรา ละเลยเรา
ไม่สนับสนุนเราเรียน คราวนี้แม่เราก็ร้องไห้เลยค่ะ บอกกูทำอย่างงู้อย่างงี้ให้แล้วจะเอาอะไรอีก (ปกติแม่เราเป็นคนค่อนข้างหยาบคาย
เรียกทีไรมีไอ้อีตลอด ชอบด่าเรา ยัดเยียดนู้นนี่ให้เรา ) แล้วเราก็เครียดมากพ่อกับแม่ตั้งความหวังไว้สูงเพราะพี่เรียนไม่จบ
เวลาเราทำอะไรผิดนิดๆหน่อยๆก็จะชอบด่าเราว่า อนาคตก็เหมือนพี่อ่ะแหล่ะสันดานอย่าง เราอยากเข้าโรงเรียนดังก็ชอบมาดูถูกว่าเราสอบไม่ติดหรอก ไม่ต้องเสียเวลาขี้รถไปสอบหรอก เราก็เสียใจนะที่ท่านพูดแบบนี้ แต่เราเสียใจยิ่งกว่าที่ทำให้แม่ร้องไห้
--สรุป คือเราทำแม่ร้องไห้ เราควรทำยังไงดีคะ
กระทู้นี้เป็นกระทู้เเรกที่เราเขียนผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะค้าา
เราทำแม่ร้องไห้ ทำยังไงดีคะ
เลยไปขอพ่อกับแม่เรียนพิเศษ คราวนี้พ่อกับแม่ก็สัญญาไว้แล้วว่าจะให้เรียน แล้วคราวนี้ท่านก็พลัดวันไปเรื่อยๆไม่ให้เรียนสักทีก็เลยถามว่าเมื่อไหร่
จะให้เรียนแทบทุกวัน จู่วันนี้เราก็นึกขึ้นมาได้หลังจากอ่านหนังสือว่าเรายังจะไม่ได้เรียนอีกหรอ ก็เลยบอกกับแม่ว่า แม่ไม่รักเรา ละเลยเรา
ไม่สนับสนุนเราเรียน คราวนี้แม่เราก็ร้องไห้เลยค่ะ บอกกูทำอย่างงู้อย่างงี้ให้แล้วจะเอาอะไรอีก (ปกติแม่เราเป็นคนค่อนข้างหยาบคาย
เรียกทีไรมีไอ้อีตลอด ชอบด่าเรา ยัดเยียดนู้นนี่ให้เรา ) แล้วเราก็เครียดมากพ่อกับแม่ตั้งความหวังไว้สูงเพราะพี่เรียนไม่จบ
เวลาเราทำอะไรผิดนิดๆหน่อยๆก็จะชอบด่าเราว่า อนาคตก็เหมือนพี่อ่ะแหล่ะสันดานอย่าง เราอยากเข้าโรงเรียนดังก็ชอบมาดูถูกว่าเราสอบไม่ติดหรอก ไม่ต้องเสียเวลาขี้รถไปสอบหรอก เราก็เสียใจนะที่ท่านพูดแบบนี้ แต่เราเสียใจยิ่งกว่าที่ทำให้แม่ร้องไห้
--สรุป คือเราทำแม่ร้องไห้ เราควรทำยังไงดีคะ
กระทู้นี้เป็นกระทู้เเรกที่เราเขียนผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะค้าา