เรากลายเป็นคนกลัวความรักไปเลย เวลาเจอใครพยายามบอกตัวเองว่าอย่าไปหวังกับเขามาก เขาไม่จริงจังหรืออยากเรียนรู้เราจริงๆหรอก มันก็แค่เล่นๆไปเรื่อยๆ แต่เริ่มสับสน คือตอนนี้ไม่รู้แล้วว่า ที่เขาแสดงออกและพูดมันจริงไหม จนตอนนี้เราไม่คุยแล้ว เรากลัวว่าจะหลอก เข้าใจใช่ไหม คนโดนหมากัด ก็ยังกล้าๆกลัวๆ แล้วถ้าวันนึงเขาหมดรักเราล่ะ เราในชีวิตไม่มีใครมาก เวลามีคนรักเลยรักเขาแบบคนในครอบครัว แบบเป็นส่วนนึงไปเลย แต่สำหรับเขา ได้อยู่ในความรู้สึกไหน เราไม่อยากอยู่แบบอคติกับความรัก เรายังอยากมีรัก แต่เรากลัวเหลือเกิน เราโดนหลอกมาตลอดชีวิต สวมเขา สามเศร้า กิ้กกั้กสารพัด ยิ่งเราอ่อนไหวกับมันมากก็เหมือนต้านทานยากจัง มันคือจุดอ่อนเลย เพราะชีวิตเราไม่ได้มีใครจริงๆมาก 😢
ปล.ตอนนี้ผู้ชายคืออันเฟรนเราไปแล้วเพราะเราเหมือนปฏิเสธ เพราะเราไม่รู้เขามาแบบไหน 😢😢
รู้สึกตัวเองไม่คู่ควรที่จะมีความรัก
ปล.ตอนนี้ผู้ชายคืออันเฟรนเราไปแล้วเพราะเราเหมือนปฏิเสธ เพราะเราไม่รู้เขามาแบบไหน 😢😢