ช่วงนี้รู้สึกแย่มากครับ มีหลายความรู้สึกจนไม่รู้จะเรียกมันว่าอะไร ปกติเมื่อก่อนผมเป็นคนร่างเริง อารมณ์ดีหัวเราะง่าย แต่ก็เป็นคน Sensitive เหมือนกัน แล้วช่วงหลังๆมานี้รู้สึกนอยด์ตัวเองมากๆ รู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีอะไร เหมือนตัวเองไร้ค่า ไม่ดีพอสำหรับใคร(เคยโดนคำพูดทำร้ายจิตใจ) บางครั้งเห็นคนมีแฟนก็แอบน้อยใจ จริงๆผมก็ไม่ได้อยากมีแฟนขนาดนั้นหรอก แค่อยากได้กำลังใจหรือความห่วงใยในเวลาท้อแท้ ตอนนี้ทั้งเหงาทั้งเศร้า เคว้งคว้างมาก อยากร้องไห้ระบายมันออกมาแต่ก็ร้องไม่ออก รู้สึกว่ายิ่งโตความสุขมันยิ่งหายาก อีกอย่างนึง คือ ผมเป็นโรคแพนิคด้วย เวลาอาการมาแต่ละทีมันทรมาณมาก จนบางครั้งไม่กล้านอน เพราะกลัวหัวใจจะหยุดเต้น กลัวจะไหลตาย รู้สึกเหมือนความคิดกับร่างกายเราเป็นคนละคนกัน มันอึดอัดมาก อยากระบายกับคนรอบข้างแต่ก็ยังไม่ไว้ใจเท่าไหร่ กลัวเค้าจะมองเป็นเรื่องตลก ระแวงแบบบอกไม่ถูก ไม่รู้จะหลุดออกจากความรู้สึกพวกนี้ไปยังไง อาจจะดูเหมือนผมเพ้อเจ้อไปหน่อยก็ขออภัยด้วย แค่อยากมีคนที่รับฟังด้วยความจริงใจจริงๆ
ขอบคุณทุกคนที่รับฟังครับ
ไม่รู้จะเรียกความรู้สึกนี้ว่าอะไร... ?
ขอบคุณทุกคนที่รับฟังครับ