ความรัก

คือ เราสงสัยว่า ทำไมเราถึงไม่กล้าสบตากับคนอื่น ทั้งที่เราก็ชอบนั่งจ้องตาเขา พอเขาหันมาเราก็หลบตาไปทางอื่น มันเคยมีช่วงหนึ่งทึ่เวลาเราพูดกับเพื่อน แล้วเพื่อนมันก็นั่งมองตาเรา แล้วเราก็ชอบหลบตามัน เพราะ

อาจจะเป็นความเวิ่นเว้อที่ยาวหน่อยนะคะ เราแอบชอบรุ่นพี่ที่ทำงานมาปีกว่าแล้วค่ะ เราอยู่กันคนละแผนก คนละฝ่าย เขาเป็นคนหน้าตาดีคนนึงเลยแหละแต่ที่ทำให้เราประทับใจสุดๆคือ รอยยิ้มและนิสัยของเขาค่ะ เราแพ้คนย

คนที่แอบชอบได้ยินชื่อเราเขาดูสนใจ เขาชอบแอบมองเราบ่อยๆเราสบตากับเขาบ่อยมาก แล้วเขาถามหาเราตอนที่ไม่เจอเราอย่างเช่นเราไม่ไปโรงเรียนคนที่แอบชอบเขาก็ถามหา แต่บางทีเขาก็เมินเราไม่สนใจเราบางวันเขาก็มาดีกับ

อะ คือมีปัญหางงใจมาถาม เกี่ยวกับการมอง การสบตาต่อคนที่เราชอบกับคนทั่วไปที่เรามอง คือจะบ่นก่อนว่า ตัวเองเนี่ยเวลาเผลอไปสบตากับคนทั่วไป ถ้ามองผ่านๆไปละไปป้ะกับสายตาคู่นึงที่เราไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้า น

ที่ทำงานมีคนเยอะแต่มีผู้ชายอยู่คนนึงเค้าพูดกับทุกคนยกเว้นกับเราแถมเวลาเผลอก็มามองพอหันไปเห็นก็มาเก็กใส่ บางทีก้อมาจ้องพอรู้ตัวหันไปเห็นก็มาทำเป็นเบะปากใส่ ไม่เคยทำงานเกี่ยวข้องไรกันออกจะห่างด้วยซ้ำ ดู

สวัสดีค่ะ คือเราอยากเลิกเมินเลิกหยิ่งใส่คนที่มาแอบชอบเรามาก ถ้ากับเพื่อนคือเราจะเฟรนลี่มาก จะกล้าทักก่อนตลอด ต่อให้ไม่สนิทก็กล้าทัก พอคนที่มาชอบเรา เราดันไม่กล้าแม้แต่สบตากลับไปตอนเขามองอยู่ มันแบบแอบ

เราก็ไม่ได้สวยและไม่เคยโป๊นะ พูดจริงๆ เรารำคาญลุงคนนึงที่ทำงานมาก ตั้งแต่มาทำงานเรารู้สึกว่าแกมองตลอด เราไม่ได้จ้องแกนะ แต่เวลาเผลอหันไปแกจะสบตาทำตาหวานๆตลอด และมองด้วยหางตาจะเห็นแกจ้องเราหนักมาก เพื่

คือเราจับสังเกตุผู้คนนึงอยู่ คนรอบข้างบอกว่านางชอบเรา นางมองเราบ่อยๆ แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกว่านางมอง แต่มีบางทีที่เราก็หันไปแล้วมันไม่ใช่สถานการที่ควรจะมองกัน แต่แบเฮ้ยคือนางหาของอยู่ในรถส่วนเราเดินผ่าน

คือเราอึดอัดค่ะ มีผช.คนนึงมาทำแบบนี้กับเรา เลยสงสัยว่าทำแบบนี้ทำไม อย่างเช่น ขับรถส่วนทางกัน สบตากันแล้วเค้าก็เมินหนีไปข้างอื่น และไม่กล้าเดินมาใกล้ ให้เราหยิบของหรือทำอะไรเสร็จก่อนเค้าถึงจะเดินมา พอ

คือเรามีโอกาสได้ร่วมงานกับคนๆนึงค่ะ ครั้งแรก จำไม่ได้ว่าทำไม่ถึงไม่ชอบหน้า ครั้งที่สอง เรามีความทรงจำว่าไม่ชอบคนนี้เลยไม่ค่อยยุ่งไม่มองเดียวงานไม่สนุก แต่พอวันสุดท้ายของงานเราหันไปสบตากับเขา เขาสายตาแ