ความรัก

คือ เราสงสัยว่า ทำไมเราถึงไม่กล้าสบตากับคนอื่น ทั้งที่เราก็ชอบนั่งจ้องตาเขา พอเขาหันมาเราก็หลบตาไปทางอื่น มันเคยมีช่วงหนึ่งทึ่เวลาเราพูดกับเพื่อน แล้วเพื่อนมันก็นั่งมองตาเรา แล้วเราก็ชอบหลบตามัน เพราะ

คือมีคนนึงมองเราบ่อยมาก มองแบบจ้องเลย พอบางครั้งเราหันไปสบตาเขาก็หันหนี บางครั้งก็มองอยู่แบบนั้น เวลาเห็นเราก็มองตลอด แต่บอกว่าไม่ได้คิดอะไร มีทักมาคุยบ้าง แต่ก็คุยแบบปกติๆ เขาถาม ทำนองว่า ไม่คุยกับแ

เราบอกชอบเพื่อนไปเมื่อปลายปีที่แล้ว เหมือนจะโดนปฏิเสธค่ะ ตอนแรกเขาก็ยังคุยกับเราปกตินะคะแต่หลังจากนั้นหลายเดือนเขาก็เมินเราค่ะ ที่สังเกตได้จะมีแบบไม่เห็นเราในสายตา ไม่คุยกันตรงๆ พอสบตากันเขาก็หลบ บางท

คือตั้งแต่วันแรกที่เราเข้าปีหนึ่งมหาลัยดังเเห่งหนึ่งของภาคใต้ เราไปนั่งกินข้าวกะเพื่อนที่โรงอาหาร เจอคนกลุ่มหนึ่งนั่งโต๊ะถัดไปสามโต๊ะ ซึ่งผู้ชายในโต๊ะนั้นหันมามองเรา เราก็หันไปมองเพราะไม่ชอบให้ใครจ้อง

เขาจะชอบแอบมองบ่อยๆ มองตอนเผลอ พอสบตาบางทีก้หลบ บางทีก็จ้อง บางทีก็ทำลนๆ แล้วก็มองเข้ามาตอนเราเรียนในห้อง เวลาเดินผ่านหรืออยู่ใกล้ๆกันเหมือนเก๊กตลอด นิ่งๆอะ แต่ในแชทเหมือนไม่อยากคุย ตอบช้า สั้น และปัจ

สายตา คือต้นเหตุ ของการ คิดไปเอง เพื่อนๆชาว pantip คิดว่าจริงหรือไม่จริง . . สำหรับ จขกท. คิดว่ามันจริงนะ เหมือนกับ เรา กับคนที่ แอบชอบ บังเอิญสบตากันบ่อยๆ ก็เก็บมาคิดแล้วว่า เขาชอบเราแน่ๆ ทั้งที่มัน

การอยู่คนเดียวก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย แต่บางทีมันก็เหงา🤣 เห้อ รู้สึกแปลกๆมีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหมค่ะ

คือว่าบางทีเขาก็แอบมองเราหลายครั้งแต่วันต่อมาเขาก็ทำหน้าที่ของเขาแต่พอเราหันไปเขาก็ทำหน้าที่ของเขา เราแค่รู้สึกว่ายังไม่แน่ใจเลยว่าเขาชอบเราจริงเหรอหรือแค่เราคิดไปเอง

เวลาหันไปมองเค้าจะชอบเจอสายตาที่เค้ามองมาอยู่ก่อนแล้วอะค่ะ หรือบางทีหันไปสบตากันพอดีก็หลบสายตาเลยค่ะ และเค้าก็ดูเขินๆไม่กล้ามองหรือคุยกะเราตรงๆอะค่ะ ไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกว่าแอบชอบได้ไหม5555 ประเด็นคือเ