ความรัก

คือ เราสงสัยว่า ทำไมเราถึงไม่กล้าสบตากับคนอื่น ทั้งที่เราก็ชอบนั่งจ้องตาเขา พอเขาหันมาเราก็หลบตาไปทางอื่น มันเคยมีช่วงหนึ่งทึ่เวลาเราพูดกับเพื่อน แล้วเพื่อนมันก็นั่งมองตาเรา แล้วเราก็ชอบหลบตามัน เพราะ

คือมีคนนึงมองเราบ่อยมาก มองแบบจ้องเลย พอบางครั้งเราหันไปสบตาเขาก็หันหนี บางครั้งก็มองอยู่แบบนั้น เวลาเห็นเราก็มองตลอด แต่บอกว่าไม่ได้คิดอะไร มีทักมาคุยบ้าง แต่ก็คุยแบบปกติๆ เขาถาม ทำนองว่า ไม่คุยกับแ

เราบอกชอบเพื่อนไปเมื่อปลายปีที่แล้ว เหมือนจะโดนปฏิเสธค่ะ ตอนแรกเขาก็ยังคุยกับเราปกตินะคะแต่หลังจากนั้นหลายเดือนเขาก็เมินเราค่ะ ที่สังเกตได้จะมีแบบไม่เห็นเราในสายตา ไม่คุยกันตรงๆ พอสบตากันเขาก็หลบ บางท

คือตั้งแต่วันแรกที่เราเข้าปีหนึ่งมหาลัยดังเเห่งหนึ่งของภาคใต้ เราไปนั่งกินข้าวกะเพื่อนที่โรงอาหาร เจอคนกลุ่มหนึ่งนั่งโต๊ะถัดไปสามโต๊ะ ซึ่งผู้ชายในโต๊ะนั้นหันมามองเรา เราก็หันไปมองเพราะไม่ชอบให้ใครจ้อง

: "เราทำงานในองค์กรเดียวกัน...แต่คนละฝ่ายงานกัน เขาเพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นานนัก ครั้งแรกที่เจอก็ไม่รู้สึกอะไร เพราะเจอแบบผ่านๆ ไม่ได้สนทนาอะไรกัน ...มาเจอจังๆก็เวลามีกิจกรรมภายใน เราหน่ะคนชอบถ่าย

สวัสดีค่ะ คือเราแอบชอบพี่คนหนึ่ง และเพื่อนเราอีกคนก็ชอบพี่เขาเหมือนกัน คือ เราก็ลองสังเกตพฤติกรรมพี่เขาหลายๆอย่างนะ ว่าเวลาที่พี่เขาเจอเรา พี่เขาทำอย่างไร ส่วนมาก พี่เขาจะชอบมองเพื่อนเรามากกว่า (เพื่

ค่า ตามหัวข้อเลยค่ะ อยากรู้ว่าผู้ชายที่ไม่กล้าสบตาผู้หญิงเพราะอะไรเหรอคะ ปกติเคยเจอแต่ผู้หญิงไม่กล้าสบตา พอดีว่าชอบคนคนนึงแล้วเขาไม่กล้าสบตาเราแต่บางครั้งหันไปเจอเขาทีไรเหมือนเขาก็แอบมอง ๆ เรา(มั้ง?)

อาจจะเป็นความเวิ่นเว้อที่ยาวหน่อยนะคะ เราแอบชอบรุ่นพี่ที่ทำงานมาปีกว่าแล้วค่ะ เราอยู่กันคนละแผนก คนละฝ่าย เขาเป็นคนหน้าตาดีคนนึงเลยแหละแต่ที่ทำให้เราประทับใจสุดๆคือ รอยยิ้มและนิสัยของเขาค่ะ เราแพ้คนย

คือเรามีโอกาสได้ร่วมงานกับคนๆนึงค่ะ ครั้งแรก จำไม่ได้ว่าทำไม่ถึงไม่ชอบหน้า ครั้งที่สอง เรามีความทรงจำว่าไม่ชอบคนนี้เลยไม่ค่อยยุ่งไม่มองเดียวงานไม่สนุก แต่พอวันสุดท้ายของงานเราหันไปสบตากับเขา เขาสายตาแ

ช่วงแรกๆก็ไม่ได้สังเกต พอไปซื้อของบ่อยๆก็รู้สึกว่าเหมือนมีคนมอง ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจ พอนานๆเริ่มสงสัยว่าคนนี้มองเราเหรอ ทำไหมมองบ่อยจัง หรือว่าปกติของเขา เวลาไปซื้อของที่ร้าน จะมีผู้ชายคนนั้นมองเราตลอด