ผมมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง เราสองคนอายุเท่ากัน คือยี่สิบกลางๆ
เพื่อนผมเคยจนมาก เคยมีอุดมการณ์จะไปเป็นครูดอย อยากไปสอนเด็กยากไร้
แต่พอช่วงขึ้นม.ปลายก็บ้านเขามีฐานะขึ้นจนรวยมาก สร้างบ้านหลังใหญ่โต
เป็นที่นับหน้าถือตาในตำบล แล้วตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ มันกลายเป็นคนเหยียดชนชั้นครับ
อุดมการณ์เป็นครูดอยของมัน ตอนนี้ทิ้งไปละครับ ตอนนี้เป็นรับราชการเป็นครูในเมืองแทน
มันถึงขั้นสร้างห้องน้ำแยกจากตัวบ้าน ใครก็ตามที่มันมองว่าต่ำกว่า จะให้ไปใช้ห้องน้ำนอกบ้านหมดครับ บอกผมว่า "ไม่ให้มาเกลือกกลั้วของเรา"
หนึ่งในธุรกิจหลายอย่างของมันคือห้องพักให้พวกแรงงานรายวันเช่าอยู่ ช่วงล็อกดาวน์ผมเสนอลดค่าเช่าให้เขาหน่อยไหม ร้อยสองร้อยก็ยังดี สงสารเขา
มันบอกว่า ลดห้องละ 200 เงินหายไปเป็นหมื่นสิ สรุปตัวมันไม่ยอมลด แต่แม่มันยังพอมีมนุษยธรรม เลยยอมลด
บ้านนี้เรื่องทำบุญทำทานไม่มีเลย แต่จัดงานเลี้ยงใหญ่โตเอาหน้านี่ สองสามแสนก็ทุ่มได้
มันเป็นคนรักสถาบัน รักประยุทธ รักประวิตร เป็นคนหัวอนุรักษ์นิยมเอามากๆ (แต่เกลียดสุเทพ)
เวลาประยุทธหรือประวิตรมาจังหวัดผมมันก็จะดิ๊ดดี๊ ตื่นเต้น
มองเรื่องการปิดสถานที่ ปิดถนน ของคนสำคัญเป็นเรื่องปกติ
ดูข่าวในฯทุกวัน วันไหนพลาดก็จะดูย้อนหลัง
เวลามันเสพข่าว ถ้าเป็นข่าวด้านดีๆของคนที่มันชอบ มันจะเชื่อทันที
แต่ถ้าเป็นข่าวแย่ๆของคนที่มันชอบ มันจะไม่เชื่อครับ
-----------------------
ทั้งหมดนี้ เป็นด้านที่มันไม่กล้าแสดงออกให้คนอื่นรู้ครับ มันบอกว่ากลัวโดนเกลียด
ต่อหน้าคนอื่นมันก็ดูเป็นคนปกติที่ไม่สนใจเรื่องการเมือง
มีแค่ผมคนเดียวที่มันกล้ามาแสดงด้านแย่ๆนี้ให้ผมเห็น
ผมไม่ได้เพิกเฉยกับการที่มันเป็นแบบนี้นะ ผมไม่มีเพื่อนเป็นสลิ่มเลย มีแค่คนนี้คนเดียว มันทำให้ผมลำบากใจใช่น้อย
ใช้เหตุผลก็แล้ว ด่าก็แล้ว ด่าจนไม่รู้จะด่ายังไง มันก็ยังไม่รู้สึกรู้สา
------------------------
แต่ก็นะ ในความเป็นสลิ่ม ก็ยังมีความแปลกอยู่...
ถึงจะโดนผมด่า โดนผมประนามมากแค่ไหน แต่มันไม่เคยไม่พอใจหรือโกรธหรือเถียงผมเลย
ตั้งแต่รู้จักมันมา มันไม่เคยออกมาด่าทักษิณ ไม่เคยด่ายิ่งลักษณ์ ไม่เคยด่าว่าเสื้อแดง ไม่เคยด่าพรรคส้ม ไม่เคยด่าว่าฝ่ายประชาธิปไตย
คือ เนื่องจากช่วงนี้ฝ่ายที่มันชอบเป็นฝ่ายครองอำนาจ มันเลยดี๊ด๊าเป็นพิเศษ
แต่ถ้าฝ่ายประชาธิปไตยจะครองอำนาจบ้าง ตัวมันเองก็ไม่ได้ต่อต้านนะ
หนักใจ มีเพื่อนเป็นสลิ่มซ้อนสลิ่ม
เพื่อนผมเคยจนมาก เคยมีอุดมการณ์จะไปเป็นครูดอย อยากไปสอนเด็กยากไร้
แต่พอช่วงขึ้นม.ปลายก็บ้านเขามีฐานะขึ้นจนรวยมาก สร้างบ้านหลังใหญ่โต
เป็นที่นับหน้าถือตาในตำบล แล้วตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ มันกลายเป็นคนเหยียดชนชั้นครับ
อุดมการณ์เป็นครูดอยของมัน ตอนนี้ทิ้งไปละครับ ตอนนี้เป็นรับราชการเป็นครูในเมืองแทน
มันถึงขั้นสร้างห้องน้ำแยกจากตัวบ้าน ใครก็ตามที่มันมองว่าต่ำกว่า จะให้ไปใช้ห้องน้ำนอกบ้านหมดครับ บอกผมว่า "ไม่ให้มาเกลือกกลั้วของเรา"
หนึ่งในธุรกิจหลายอย่างของมันคือห้องพักให้พวกแรงงานรายวันเช่าอยู่ ช่วงล็อกดาวน์ผมเสนอลดค่าเช่าให้เขาหน่อยไหม ร้อยสองร้อยก็ยังดี สงสารเขา
มันบอกว่า ลดห้องละ 200 เงินหายไปเป็นหมื่นสิ สรุปตัวมันไม่ยอมลด แต่แม่มันยังพอมีมนุษยธรรม เลยยอมลด
บ้านนี้เรื่องทำบุญทำทานไม่มีเลย แต่จัดงานเลี้ยงใหญ่โตเอาหน้านี่ สองสามแสนก็ทุ่มได้
มันเป็นคนรักสถาบัน รักประยุทธ รักประวิตร เป็นคนหัวอนุรักษ์นิยมเอามากๆ (แต่เกลียดสุเทพ)
เวลาประยุทธหรือประวิตรมาจังหวัดผมมันก็จะดิ๊ดดี๊ ตื่นเต้น
มองเรื่องการปิดสถานที่ ปิดถนน ของคนสำคัญเป็นเรื่องปกติ
ดูข่าวในฯทุกวัน วันไหนพลาดก็จะดูย้อนหลัง
เวลามันเสพข่าว ถ้าเป็นข่าวด้านดีๆของคนที่มันชอบ มันจะเชื่อทันที
แต่ถ้าเป็นข่าวแย่ๆของคนที่มันชอบ มันจะไม่เชื่อครับ
-----------------------
ทั้งหมดนี้ เป็นด้านที่มันไม่กล้าแสดงออกให้คนอื่นรู้ครับ มันบอกว่ากลัวโดนเกลียด
ต่อหน้าคนอื่นมันก็ดูเป็นคนปกติที่ไม่สนใจเรื่องการเมือง
มีแค่ผมคนเดียวที่มันกล้ามาแสดงด้านแย่ๆนี้ให้ผมเห็น
ผมไม่ได้เพิกเฉยกับการที่มันเป็นแบบนี้นะ ผมไม่มีเพื่อนเป็นสลิ่มเลย มีแค่คนนี้คนเดียว มันทำให้ผมลำบากใจใช่น้อย
ใช้เหตุผลก็แล้ว ด่าก็แล้ว ด่าจนไม่รู้จะด่ายังไง มันก็ยังไม่รู้สึกรู้สา
------------------------
แต่ก็นะ ในความเป็นสลิ่ม ก็ยังมีความแปลกอยู่...
ถึงจะโดนผมด่า โดนผมประนามมากแค่ไหน แต่มันไม่เคยไม่พอใจหรือโกรธหรือเถียงผมเลย
ตั้งแต่รู้จักมันมา มันไม่เคยออกมาด่าทักษิณ ไม่เคยด่ายิ่งลักษณ์ ไม่เคยด่าว่าเสื้อแดง ไม่เคยด่าพรรคส้ม ไม่เคยด่าว่าฝ่ายประชาธิปไตย
คือ เนื่องจากช่วงนี้ฝ่ายที่มันชอบเป็นฝ่ายครองอำนาจ มันเลยดี๊ด๊าเป็นพิเศษ
แต่ถ้าฝ่ายประชาธิปไตยจะครองอำนาจบ้าง ตัวมันเองก็ไม่ได้ต่อต้านนะ