เณรเเอบถอดเสื้ผ้าไปเที่ยว

ตอนนั้นผมมีเพื่อนบวชเรียนอยู่ผมเลยอยากบวชบ้าง ผมเลยขอเเม่มาบวชเรียน เเม่ก็ดีใจบอกว่าให้ผมบวชพอบวชได้ประมาณ3เดือน มีเพื่อนที่เป็นสามเณรเขาชวนว่าไปกินหมูกระทะมั้ย เเต่ตอนนั้นผมก็คิดได้ว่าคงจะสนุก เเต่ไม้นึกถึงบาปอันหนา ผมก็เเอบถอดผ้าไปกินหมูกระทะ เพื่อนคนที่ชวนผมเค้าพาเเฟนไปด้วยเลยมีการถูกเนื้อต้องตัวด้วยตอนนั้งรถ ผมทำอย่างนี้เเค่2ครั้ง ผมพึ่งคิดได้ว่าบาป ผมเลยไปถามพี่เณรที่เป็นรุ่นพี่ผมว่าบาปมั้ย เขาบอกว่าบาปบาปหนาด้วย ผมเลยถามว่าผมยังเป็นสามเณรอยู่หรือไม่ พี่เค้บอกว่ายังเป็นเณรอยู่เพราะยังไม่ได้ เปล่งคำสึกลาสิกขาทีต่อศีลก็ศีลครอบเหมือนเดิม เเต่พี่เณรอีกคนบอกขาดจากความเป็นเณรเเล้วเพราะว่าเราถอดเสื้อผ้าเเปลว่าเราสึกโดยอัตโนมัตเเล้ว พี่บอกว่าต้องบวชใหม่ ผมก็คิดมากถ้าย้อมเวลาได้ผมก็จะไปเตือนตัวเองว่าห้ามทำเเบบนี้เด็ดขาดเพราะมันบาป ผมอยากถามว่าถ้าทำเเบบนี้ยังเป็นสามเณรอยู่อีกมั้ย  (ผมสำนึกผิดมากๆ ผมเคยไปขอศีลที่พระพุธรูปด้วยว่าให้อภัยเเก่ผมด้วย ว่าตอนนั้นผมคิดไม่ถึงเพราะยังเด็กคิดอย่างเดียวว่าสนุก เเต่ไม่นึกถึงบาปที่ตามมา ) อยากถามผู้รู้หน่อยครับว่าบาปหนักมากเเค่ไหนถ้าเราสำนึกผิดเเล้วเเล้วทำเเต่ความดีเค้าจะลดบาปให้มั้ย เเล้วขาดจากสามเณรมั้ยครับ (ผมสำนึกผิดมาก เค้าจะชวนผมไปอีกเเต่ผมไม่ไปเเล้ว ผมคิดได้เเล้วว่าบาป ครั้งหลังจะไม่ทำอีก )