แค่อยากแชร์เรื่องดีๆ ตรงตามหัวข้อเลย เมื่อเรามีโอกาสได้เดินทางออกนอกบ้านบ้าง นั่งรถเมลบ้าง รอรถตามป้ายสถานีต่างๆ เดินไปตลาด หรือที่สาธารณะ โดยเราวางโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋า ไม่ได้กดโทรศัพท์ตลอดเวลาเหมือนปกติ(ถ้ามีสายเข้าก็รับปกติ พูดคุยกันจบก็วางสาย) ไม่ก้มหน้ามองแต่จอโทรศัพท์มือถือ ไม่ใส่หูฟัง เพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงเราได้รู้จักคนใหม่ๆเพิ่มมาอีก1คน
ณ ป้ายรถเมลแห่งหนึ่ง มีคุณป้า(ขออนุญาติเรียกป้านะคะเพราะวัยวุฒิน่าจะเป็นป้าแล้ว)ท่านหนึ่งนั่งรอรถเมลข้างๆกัน ไม่รู้เวลาผ่านไปกี่มากน้อย คุณป้าเริ่มสนทนากับเราโดยเริ่มจากถามเวลา ซึ่งเราก็ใส่นาฬิกาข้อมืออยู่จึงก้มดูและบอกเวลาให้ แล้วคุณป้าก็ถามว่ารอรถอะไร จะไปไหน ก็คุยกันถามตอบไปมา แล้วท่านก็เริ่มสนทนาเรื่องที่ท่านไปมาในวันนี้ เริ่มจากการชมดอกกล้วยไม้ที่สยามพารากอน เล่าถึงความงามของดอกไม้ เล่าถึงประวัติที่ท่านรู้ เล่าถึงเพื่อนที่ได้พบเจอในงานดังกล่าวให้ฟังอีกด้วย เราคุยกันโดยไม่มีรูปภาพประกอบแต่เหมือนเห็นภาพ น่าจะผ่านไปสักประมาณไม่เกิน10นาที เรามองเห็นรถเมลที่ป้ารอขึ้นกำลังจะเข้าเทียบท่า จึงบอกท่านว่ารถป้ามาแล้ว ป้าเอ่ยขอบคุณและอวยพรเราเราก็อวยพรท่านกลับ ...ยิ้ม..จากลา..มิตรใหม่..เรื่องราวดีๆ
เคยวางโทรศัพท์ไว้(สักอย่างน้อย1ชั่วโมง) แล้วมีอะไรดีๆเกิดขึ้น
ณ ป้ายรถเมลแห่งหนึ่ง มีคุณป้า(ขออนุญาติเรียกป้านะคะเพราะวัยวุฒิน่าจะเป็นป้าแล้ว)ท่านหนึ่งนั่งรอรถเมลข้างๆกัน ไม่รู้เวลาผ่านไปกี่มากน้อย คุณป้าเริ่มสนทนากับเราโดยเริ่มจากถามเวลา ซึ่งเราก็ใส่นาฬิกาข้อมืออยู่จึงก้มดูและบอกเวลาให้ แล้วคุณป้าก็ถามว่ารอรถอะไร จะไปไหน ก็คุยกันถามตอบไปมา แล้วท่านก็เริ่มสนทนาเรื่องที่ท่านไปมาในวันนี้ เริ่มจากการชมดอกกล้วยไม้ที่สยามพารากอน เล่าถึงความงามของดอกไม้ เล่าถึงประวัติที่ท่านรู้ เล่าถึงเพื่อนที่ได้พบเจอในงานดังกล่าวให้ฟังอีกด้วย เราคุยกันโดยไม่มีรูปภาพประกอบแต่เหมือนเห็นภาพ น่าจะผ่านไปสักประมาณไม่เกิน10นาที เรามองเห็นรถเมลที่ป้ารอขึ้นกำลังจะเข้าเทียบท่า จึงบอกท่านว่ารถป้ามาแล้ว ป้าเอ่ยขอบคุณและอวยพรเราเราก็อวยพรท่านกลับ ...ยิ้ม..จากลา..มิตรใหม่..เรื่องราวดีๆ