ตามหัวข้อเลยค่ะ เราสงสัยว่าเพื่อนที่จริงใจแล้วพร้อมที่จะร่วมสุขร่วมทุกข์กับเรานั้นมีจริงไหมคะ?
เราเป็นเด็กผญ.อายุ14เองค่ะยังเรียนมัธยมอยู่เลย เรารู้สึกว่าตัวเองนั้นหาเพื่อนได้ยากมาก เพราะว่าบุคลิกที่ดูเงียบๆไม่สุงสิงกับใครหรือไทป์ไม่ตรงกับเพื่อนๆในห้อง ตอนที่เราเข้ารร.มัธยมมาใหม่ๆเรานั้นก็บอกกับตัวเองเลยว่า เราโตแล้วนะควรหาเพื่อนให้เป็นได้แล้ว ไม่เหมือนคนประถม ที่จะเพื่อนบูลลี่หน้าตา มันสมอง ไม่ได้ ตอนนั้นเราก็พยายามที่จะทำตัวไม่ถือตัวที่สุดแล้วค่ะ แต่ก็ออกมาดูหยิ่งอยู่ดี555+ สุดท้ายก็มีเพื่อนน้อยแล้วก็ไม่สนิทเลย แค่รู้จักกันแค่นั้น
จนมาวันนึง วันที่ทางรร.ให้เลือกชมนุมที่ตัวเองชอบ เราก็เลือกไว้แล้วว่าต้องเป็นชุมนุม ศิลปะสร้างสรรค์ เพราะตัวเราชอบวาดภาพมากๆ ทางรร.ก็ให้ไปเซ็นชื่อที่ห้องชุมนุมนั้นๆไว้ก่อน เพราะสัปดาห์หน้าถึงจะเข้าจริงๆ
เมื่อถึงวันนั้นเราก็ได้เข้าไปในชมรม มีเพื่อนๆรุ่นพี่หลายคนที่ไม่รู้จัก เราพยายามไปเข้าหาพวกเขา เขาก็ดูเฟรนลี่เป็นกันเองมาก เลยคบพวกเขามาจนถึงทุกวันนี้
แต่แน่นอนว่าไม่สนิทถึงขั้นเข้าใจอะไรลึกซึ้ง เราไม่สามารถไว้ใจแล้วระบายอะไรให้ใครฟังได้เพราะไม่อยากให้เขาเครียด เราต้องมาเก็บอารามณ์และความเครียดของตัวเองมาตลอด เราไม่เข้าใจเลยว่ามันเป็นที่เราเองหรือเปล่า? ที่เข้าใจยาก
เราอยากหาเพื่อนที่เข้าใจกันได้ค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจนมาถึงตอนนี้นะคะเราอาจจะใช่ภาษาไม่เก่งอาจจะงงๆกันบ้างก็ขออภัยด้วยนะคะ 🙏🙏🙏
ปล.อยากหาเพื่อนค่ะ ถ้าอยากคุยกับเราก็คุยได้นะคะแงงงง;_;
หาเพื่อนที่จริงใจสักคน มีอยู่จริงไหม?
เราเป็นเด็กผญ.อายุ14เองค่ะยังเรียนมัธยมอยู่เลย เรารู้สึกว่าตัวเองนั้นหาเพื่อนได้ยากมาก เพราะว่าบุคลิกที่ดูเงียบๆไม่สุงสิงกับใครหรือไทป์ไม่ตรงกับเพื่อนๆในห้อง ตอนที่เราเข้ารร.มัธยมมาใหม่ๆเรานั้นก็บอกกับตัวเองเลยว่า เราโตแล้วนะควรหาเพื่อนให้เป็นได้แล้ว ไม่เหมือนคนประถม ที่จะเพื่อนบูลลี่หน้าตา มันสมอง ไม่ได้ ตอนนั้นเราก็พยายามที่จะทำตัวไม่ถือตัวที่สุดแล้วค่ะ แต่ก็ออกมาดูหยิ่งอยู่ดี555+ สุดท้ายก็มีเพื่อนน้อยแล้วก็ไม่สนิทเลย แค่รู้จักกันแค่นั้น
จนมาวันนึง วันที่ทางรร.ให้เลือกชมนุมที่ตัวเองชอบ เราก็เลือกไว้แล้วว่าต้องเป็นชุมนุม ศิลปะสร้างสรรค์ เพราะตัวเราชอบวาดภาพมากๆ ทางรร.ก็ให้ไปเซ็นชื่อที่ห้องชุมนุมนั้นๆไว้ก่อน เพราะสัปดาห์หน้าถึงจะเข้าจริงๆ
เมื่อถึงวันนั้นเราก็ได้เข้าไปในชมรม มีเพื่อนๆรุ่นพี่หลายคนที่ไม่รู้จัก เราพยายามไปเข้าหาพวกเขา เขาก็ดูเฟรนลี่เป็นกันเองมาก เลยคบพวกเขามาจนถึงทุกวันนี้
แต่แน่นอนว่าไม่สนิทถึงขั้นเข้าใจอะไรลึกซึ้ง เราไม่สามารถไว้ใจแล้วระบายอะไรให้ใครฟังได้เพราะไม่อยากให้เขาเครียด เราต้องมาเก็บอารามณ์และความเครียดของตัวเองมาตลอด เราไม่เข้าใจเลยว่ามันเป็นที่เราเองหรือเปล่า? ที่เข้าใจยาก
เราอยากหาเพื่อนที่เข้าใจกันได้ค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจนมาถึงตอนนี้นะคะเราอาจจะใช่ภาษาไม่เก่งอาจจะงงๆกันบ้างก็ขออภัยด้วยนะคะ 🙏🙏🙏
ปล.อยากหาเพื่อนค่ะ ถ้าอยากคุยกับเราก็คุยได้นะคะแงงงง;_;