เรื่องบนเตียง ผมผิดรึเมียผมผิด

กระทู้คำถาม
สวัดดีคับ ผมปัจจุบัน อายุ38ปี ผมเป็นคนมีความต้องการทางเพศสูง แต่งงานอยู่กินกับแฟนมา13ปีแล้วปีแล้วมีลูก1คน
อายุ13ปี
 ก่อนแฟนจะคลอดน้อง เรื่องบนเตียงปกติ หลังจากมีน้องมา นิสัยและอารมณ์เปลี่ยน เริ่มปฏิเสธเรื่องการหลับนอนด้วย บ่อยเข้าๆ ผมทนไม่ไหว (ตอนนั้นอายุ26 แฟนผม24 ผมเคยบอกขอเลิกหย่า) บางคนอาจจะหัวเราะ แฟนไม่ให้นอนด้วย จะขอหย่าเลยหรอ แต่ถึงไงก็เลิกไม่ได้เพราะลูกแค่ ไม่กี่ขวบ 
จนเวลาเลยมา10กว่าปี ก็ยังเป็นเช่นนั้น ปฏิเสธการร่วมนอนด้วยบ่อยมาก จริงๆผมก็เป็นโรคแปลกอย่างนึง ผมเสร็จไวแค่1-3นาที แฟนน่าจะรำคาญผมตรงนี้
ตลอดเวลา ที่อยู่ด้วยกันมา และผมไม่สามารถทำให้แฟนเสร็จได้น่าจะนานมาก จะบอกว่าไม่เสร็จเลยก็น่าจะได้ ทุกครั้งที่จะได้นอนกับแฟนผมจะตื่นเต้นมากๆ คือถ้าได้นอนด้วยนี่คือผมจะดีใจมากๆมันตื่นเต้นเหมือนว่าโอ้ววันนี้จะสมหวังแล้วประมาณนี้  แฟนผมไม่เคยสะกิดผมแม้แต่ครั้งเดียว และไม่เคยแม้แต่จะจับอวัยวะเพศผม เค้ามีแต่บอกรำคาญ บางครั้งที่ปฏิเสธนอนด้วยผมก็ออกมาข้างนอกบ้าน (ปกติผมจะทำแต่งาน วันไหนที่แฟนให้นอนด้วย พอเสร็จผมก็จะนอนตื่นเช้าทำงาน วันไหนที่ผมต้องการ แต่ถ้าถูกปฏิเสธ ผมก็จะโมโหบางทีก็มีพูดว่างั้นผมก็จะไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นนะ ถ้าเป็นแบบนี้ แฟนเคยบอกว่าถ้าไปนอนกับคนอื่นเลิกกัน จะซื้อกินหรือมีน้อยก็ไม่ได้ และการที่ผมออกจากบ้านตอนดึกๆ  ทำประชด ผมก็ได้มามีผู้หญิง มาเล่นการพนัน หมดเป็นล้าน เสพยาบ้า ถูกจับได้เรื่องมีเด็ก แฟนโกรธมาก ผมถูกจับยาบ้า ผมก็ขอโอกาสว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว ตั้งใจทำงานใช้หนี้ เค้าให้โอกาส แต่สุดท้ายก็เรื่องบนเตียงอีก เหมือนเดิม ปฏิเสธ เค้าบอกว่ารังเกียจผม ที่ผมไปนอนกับคนอื่น (3ปีล่ะนะเรื่องนี้ ) ผมก็ทำนิสัยเดิมเลย ออกจากบ้าน ตอนดึก เสพยาบ้าอีก (จริงๆผมแคาต้องการนอนด้วย และหน้าที่ผมทำงาน วันไหนที่ทำงานหนักเหนื่อย ผมต้องการมากๆ แต่ถูกปฏิเสธ ผมช่วยตัวเอง มา10กว่าปี เพื่อผมจะได้ไม่ต้องออกจากบ้านตอนดึก เมียผมนอนบนเตียงกับลูก แต่ผมนอนช่วยตัวเองอยู่ ประจำ จนตอนนี้ เค้าบอกว่าไม่รักผมแล้ว รังเกียจผม ผมเลยถามว่า ถ้าคนไม่รักกันแล้วรังเกียจผมมาก เราก็เลิกกันดีกว่านะ ลูกโตแล้ว เค้าคงจะเข้าใจ ให้ขายบ้าน เอาเงินส่วนต่างไปเลยผมไม่เอาซักบาท แฟนถามผมกลับว่าแล้วผมจะไปอยู่ที่ไหน ผมตอบว่า ผมอยู่ที่ไหนก็ได้ (ผมทำงานออนไล เกี่ยวกับการซ่อมโทรศัพท์) คือจริงๆ ผมก็คิดว่า ถ้าไม่รักผมแล้ว รังเกียจผม ผมก็คงไม่มีกำลังใจจะทำงาน สิ่งที่ผมคิดอยู่ในใจเสมอมา คนที่มีลูกแล้ว เลิกกัน ใจเค้าทำยังไงถึงเลิกกันได้ แต่ตอนนี้ผมคิดอีกมุมมองนึงว่า ผมจะอยู่ด้วยทำไมถ้าไม่รักผมแล้ว เค้าบอกว่าผมเห็นแก่ตัวจะทิ้งลูกทิ้งเมีย ให้อยู่กันแบบเพื่อน ไม่นอนด้วยกันแค่นั้นเอง ผมอึ้งเลย เค้าบอกเรื่องบนเตียงไม่สำคัญ อยู่กันแบบเพื่อน อยู่เพื่อลูก 
ผมก็ตกลง เลยขอนอนด้วยอีกซัก1ครั้งได้มั้ย คือต้องการมาก 2เดือนกว่าที่ไม่ได้นอนด้วย แต่ปัจจุบัน คือ ผมเปลี่ยนตัวเอง ผมพูดกับแฟนถามเค้าตลอด แต่เค้าก็ตอบห้วนๆ เหมือนอารมณ์เสีย ผมก็ทนมาอีกเดือนกว่าๆ ผมเดินไปจับบ่า เค้าประมาณว่าถามเค้าเป็นอะไรมั้ย คุยกันหน่อยสิ มีอะไรคุยกันได้นะ เค้าสะบัดมือผมออก แล้วทำอารมณ์เสีย ผมเลยถามว่า จะให้พี่ทำยังไง เป็นอะไรก็คุยกัน เค้าบอกว่าให้อยู่เฉยๆ ไม่ต้องมายุ่ง จนผมอารมย์เดือด ผมต่อยกำแพงแล้วพูดว่า จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย อยู่กันแบบเพื่อน แต่เพื่อนมันหน้าบูดหน้าบึ้งใส่ทำแบบนี้หรอ โอเคกูจัดให้ เงินที่หามาได้ กูเก็บเอง ไม่มีเงินก็มาขอเอานะ 
ปกติแฟนผมดูแลเรื่องเงินเก็บที่บัญชีผม เค้าซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอาง ตามประสาผู้หญิงอยากซื้ออะไรก็ซื้อ หน้าที่ผมก็คือทำงานหาเงิน 
ตอนนี้ไม่คุยไม่ถามไม่คุยกันมา 5วันล่ะ ผมเคยรักเค้ามากแต่ตอนนี้ ผมรู้สึกว่าผมตัดได้ล่ะ ถ้าถึงขั้นจะเลิกก็คงต้องเลิก ผมเสียใจ เค้าบอกไม่รักผม ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม ตั้งแต่ผมไปแอบมีผู้หญิง รังเกียจผม แค่นี้ผมก็ช้ำใจล่ะ 
ผมไม่เคยใส่ใจอะไรกับตัวเองเลย ผม หนวด ครีม เสื้อผ้า ใส่เสื้อผ้าเดิมๆ เพราะผมคิดว่า ผมจะหัวล้านก็ช่างมัน ผมจะหล่อรึขี้เหร่มันก็ไม่เกี่ยว เพราะผมมีเมียแล้ว ผมจะดูดีไปให้ใครดู 
ผมคิดเสมอว่าผมไม่ผิดที่ผมเคยไปมีผู้หญิงคนอื่น ผมว่าผมทนมา10กว่าปี เพื่อลูก 
แต่สิ่งที่ผมผิดพลาดใหญ่หลวงคือผมไปเล่นพนันกับเสพยา อันนี้ผมผิดเพราะทำให้ครอบครัวย่ำแย่ 

ตลอดเวลา10กว่าปี แฟนผมไม่เคยพูดคำว่าขอโทษกับผมแม้แต่ตั้งเดียว ไม่เคย จับอวัยวะเพศผม ไม่เคย สะกิด ไม่เคยขึ้นให้ ทุกครั้งที่มีปัญหา ไม่ว่าใครถูกหรือผิด ผมต้องไปคุยก่อนตลอด ปัจจุบันผมก็ยังช่วยตัวเองอยู่

ผมมันเป็นคนเลว ที่น่ารังเกียจ มากขนาดนั้นเลยหรอ ผมรึเธอที่ผิดปกติ ผมจะทำยังไงดี ถ้าทำงานแบบไม่มีความสุข ตึงเคลียดแบบนี้ 
ผมควรจะทำอย่างไรดีคับ?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่