เราเรื่องเยอะเกินไปหรือเมทแย่เอง

สวัสดีค่ะ  คือ เราพึ่งเข้ามหาลัยปี 1 เลยตกลงกับเพื่อนว่าจะอยู่หอนอกด้วยกัน  เราทำสัญญากับหอไว้1 ปีจ่ายค่าประกันคนละครึ่งกับเพื่อน ทีนี้ เราดันปรับตัวช้าค่ะ ร้องไห้เพราะคิดถึงบ้านตลอด เลยกลัวเมทรำคาญเลยพยายามร้องเงียบๆหรือแอบเมทไม่ให้เมทเห็น จนเรากลายเป็นโรคเครียดค่ะ จะต้องกินยานอนหลับทุกคืนเรื่องเริ่มจากนี้ค่ะ. เมทเราเขาปรับตัวไว มีเพื่อนเยอะ เลยไปเที่ยวกันบ่อยจะกลับห้องดึกๆ แล้วเราจะระแวงตื่นขึ้นมาเพื่อรอเปิดประตูค่ะ กุญแจตอนนั้นยังไม่ได้ปั้ม แล้วเราก็เข้าใจตรงนี้ว่าเพื่อนก็มีเพื่อนของตัวเอง เราจะกลับบ้านบ่อยมาก แทบจะทุกอาทิตย์ แล้ว เมทเราเขาพาเพื่อนมาที่ห้องค่ะ มาเล่นมานอนที่ห้อง ตรงนี้เราก็เข้าใจเพราะเมทคงเหงาเลยชวนเพื่อนมาแต่ ปัญหาคือ เมทและเพื่อนทำห้องรกค่ะ ไม่เก็บเลย เขาบอกจะเก็บๆแต่สุดท้ายก็ไม่เก็บค่ะ เมทเราทำรกเราก็ยังโอเคอยู่นิดหน่อยแต่เพื่อนที่เมทพามานอนทีละ 4-5 คน ทำรกร่วมด้วยค่ะ หลายเป็นว่าเรากลับหอทีก็ทำความสะอาดที ทุกรอบค่ะ  เราก็เลยลองคุยกับเมทดูเพราะเราไม่อยากโกรธเขาโดยที่เขาไม่รู้ต้นตอความโกรธ เมทเราก็โอเค เข้าใจ แต่เรื่องไม่ง่ายเลยค่ะทุกคน เมทเราเที่ยวทุกคืน เราก็ยังไม่หายจากโรคเครียดกลายเป็นว่าอาการเราแย่ลงมากๆ เพราะ นอนไม่ได้ต้องระแวงกลัวเมทมา เลยตัดสินใจปั้มกุญแจสักที และเรื่องควรจะดีป่าวเลยค่ะ เมทเรายังพาเพื่อนมาทำรก มาใช้ของๆเรา และที่แย่ที่สุดเลยค่ะ พาเพื่อนมาปาร์ตี้ที่ห้อง เราไม่โอเคเลยค่ะ เราต้องซักผ้า ทำความสะอาด ขัดห้องน้ำ ล้างนู้นนี้คนเดียว แต่ทำไมคนทำรกมีเยอะมากเลยคะ เราเลยตัดสินใจ ออกจากหอค่ะ แต่ หอมีสัญญา1ปี เราเลยหาเมทมาแทนที่เราเพราะเพื่อนบอกถ้าเราออกเพื่อนจ่ายค่าหอไม่ไหว เราก็หาเมทให้แต่นางไม่เอาค่ะ นางจะเอาคนที่นางโอเคเท่านั้น เราก็ท้อมากๆ จนสุดท้ายนางเจอคนที่นางถูกใจ แต่เพื่อนนางบอกเราผิดย้ายสัญญาไปเอง นิสัยแย่ ทิ้งภาระ ไร้ความรับผิดชอบ พ่อแม่นางก็ไม่ชอบเราเลยค่ะ  จนทุกอย่างจบเรารอย้ายเข้าหอใหม่ นางพาเพื่อนมานอนพร้อมเราเต็มห้องเลยค่ะแล้วเสียงดังกันเล่นกันเต็มที่เลยค่ะ เราต้องกินยาหลายรอบมากเลยค่ะคืนนั้น หลับที เมทกับเพื่อนก็เสียงดัง เราทรมารมากเลยค่ะวันนั้นเหมือนหัวจะระเบิด เราเลยรีบย้ายออกมาก่อนเลยค่ะ ไม่ไหวเลย เราเข้าใจเรื่องพาเพื่อนมานอนนะคะ เพราะเราก็เคยพามาแต่ เพื่อนเมทเราเขาไม่เกรงใจเราเลย ความรู้สึกเหมือนเราเป็นแค่คนอยู่อาศัย พอบอกเมท เมทก็บอก นิดหน่อยเองน่า  ที่เราเสียใจคือ เขาบอกเราผิดมากๆที่ไม่ยอมอยู่กับเขาครบ1 ปี  ทิ้งความรับผิดชอบและภาระให้เขา เราก็เสียใจที่เขาไม่เคยเห็นสิ่งที่เราทำเลย ในมุมของเรา เราก็คิดว่าเพื่อนคงรำคาญที่เราชอบร้องไห้ หรือรำคาญที่เราชอบจู้จี้เรื่องความสะอาดแต่เราก็พยายามไม่ร้องให้เขารู้หรือได้ยินเลยนะคะหรือแม้แต่รอเขากับเพื่อนเขาออกไปก่อนเราค่อยทำความสะอาดเพราะกลัวเราหักหน้าเขาว่าเขาไม่สะอาด เราผิดมากเลยหรอคะที่ทำตามสัญญาหอไม่ได้ เงินก็เงินเรา เราไม่ได้ย้ายไปเลย เราช่วยหาคนมาแทนด้วยซ้ำไป ตอนนี้ทั้งเพื่อนทั้งพ่อแม่นางคงไม่ชอบเราแล้วแต่เราก็โอเค เราก็มีส่วนผิด ที่เราอยากถามก็คือ เราเรื่องมากไปไหม เรื่องพวกนี้มันเกิดปกติหรือเมทแย่จริงๆคะ