ตอนนี้เลิกกับแฟนเก่ามา1-2ปีแล้ว ตอนนี้ยังMove onไม่ได้เลยค่ะ🥺

สวัสดีค่ะ เราเลิกกับแฟนคนเก่ามา1-2ปีแล้ว แต่เรื่องมันยาวมากๆ เราจะสรุปแบบย่อๆให้ฟังนะคะ;-;
 เริ่มต้นเป็นรัก3เศร้าค่ะ ขออนุญาตแทนชื่อแต่ละคนเป็นAกับBนะคะ ตอนนั้นเราคบกับAอยู่ คบมา2ปีกว่าๆแล้วหลังจากนั้นเราก็ได้ย้ายโรงเรียนมาเรียนที่นึงตอนจบม.ต้น แล้วAก็เรียนที่เดียวกับเราค่ะ แต่Aเรียนมากกว่าเรา1ปี แล้วเราก็เจอกับBเพราะเป็นนักเรียนห้องเดียวกัน แน่นอนค่ะด้วยความที่เราเป็นคนติดเล่นอยู่แล้ว แล้วประกอบด้วยBก็น่าตาดีระดับนึงค่ะ เราก็เลยแกล้งแซวเล่นๆกับเพื่อน ตอนนั้นตัวเราก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ พอผ่านไปได้สักพักเราก็เริ่มรู้สึกดีกับB
แล้วช่วงนั้นBก็เริ่มมาคุยกับเรามาขึ้น เริ่มสนิทกันมากขึ้นค่ะ แล้วหลังจากนั้นเราก็เหมือนมีใจเอนไปหาBมากกว่าAแล้ว แต่Aยังไม่รู้เรื่องเรากับBนะคะ จนมีช่วงนึงเป็นช่วงที่เรา ที่สุดในชีวิต คือ เราตัดสินใจไปแอบคุยกับBค่ะ แต่ไม่ได้มีการคบซ้อนแต่เป็นการแอบคุยกันในไลน์บ้าง สร้างเฟสใหม่ที่มีแค่เรากับBบ้างและบล็อคเพื่อนของเราของBและของAด้วยค่ะ คุยกันไปได้สักพักเหมือนAเริ่มรู้สึกว่าเราเปลี่ยนไป เราเลยคุยกับAตรงๆค่ะว่าเราเริ่มหมดรักAแล้ว อาจจะด้วยความที่เราเจอคนใหม่ในช่วงที่เราทะเลาะกันบ่อยๆหรืออาจจะเป็นเพราะตัวเราสับสนว่าเราควรเลือกอะไรมากกว่ากัน แล้วนั่นแหละค่ะ จุดเริ่มต้นของเรื่องแย่ๆในชีวิตเรา ตอนนั้นเราอ้อนวอนให้Aเลิกกับเราเพื่อที่เราจะไปคบกับB แต่Aไม่ยอมเลิกค่ะ เขาร้องไห้เขาก็ได้แต่ถามว่าทำไมๆ เราก็ร้องไห้เช่นเดียวกัน ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงอยากเลิกขนาดนั้น พอเราคุยกันAก็ยอมเลิกค่ะ แต่เป็นการเลิกที่Aจะแอบดูเราอยู่ห่างๆตลอดเวลาค่ะ กลับบ้าน ไปทำงาน แต่ทางบ้านเราค่อยข้างชอบAมากเลยทำให้เราไม่ได้บอกที่บ้านค่ะ พอเราเริ่มกล้ามี่จะบอกที่บ้านแล้ว เราก็บอกเขาไปว่าเราเลิกกันแล้วกับA เขาก็รู้สึกไม่พอใจมาก จะไปเอาเรื่องBเพราะว่าเรานอกใจAไปคบกับB เป็นเรื่องราวใหญ่โตมาก จนถึงขั้นจะให้เราออกจากโรงเรียน จนเราทะเลาะกับที่บ้านทุกวัน โดนยึดโทรศัพท์ ร้องไห้ทุกวัน ทุกคนในบ้านกีดกันทุกทางที่เราจะคบกับB จนวันนึฃเราเคลียดมาก ตัวBเองก็เคลียดเหมือนกันค่ะ เราก็ตัดสินใจเลิกกับBเพราะด้วยทางบ้านเราและอะไรหลายๆอย่าง แต่เราก็ยังรักBมากมากค่ะ ไม่รู่ว่าเขาจะรู้มั้ย;-; แล้วผลสุดท้ายเราก็ต้องกลับมาคบกับAเพราะทางบ้านเราต้องให้เราคบกับเขาไม่งั้นก็ห้ามมีใครตลอดไป จนตอนนี้ต้งแต่เลิกกันBก็ลาออกจากโรงเรียนโดยไม่ทราบสาเหตุแล้วเราก็ไม่ได้เจอกันอีกจนถึงวันนี้ แต่เขาแร่ทำงานใกล้กับบ้านเรา ทำให้เราเห็นรถบ้าง ทำให้เราคิดถึงทุกวัน จนตอนนี้ Aก็ไม่เคยยอมให้เราเจอกับBแบบตรงๆเลย ไม่ยอมให้เราเข้าร้านที่เขาทำงานอยู่(ร้านที่Bทำงานคือร้านสะดวกซื้อนะคะ) ทุกครั้งที่เราผ่านเราก็จะมองหน้าร้านตลอดจนติดไปแล้ว เพราะหวังลึกๆว่าจะเจอเขาบ้าง จนตอนนี้เราพึ่งรู้มาสักพักว่าเขามีแฟนใหม่เมื่อไม่นานมานี้ ใจนึงก็ดีใจนะคะที่เขามีความสุขสักที แต่ใจนึงก็คิดอยู่ในใจว่าอยากกล้บไปคบอีกสักครั้งถ้าเป็นไปได้ จะไม่ปล่อยให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เลย แล้วลืมบอกไปตอนนี้เราคบกับAมาได้3ปีกว่าๆแล้ว เราก็ลืมBไม่ได้สักที พยามจะลืมหลายครั้งมันก็กลับไปคิดถึงทุกที