อยากมีเพื่อนหรือกัลยาณมิตรที่ดีบ้าง!?

เราจะต้องทำอย่างไรหรือจะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองแค่ไหนถึงจะได้รับรู้ถึงความรู้สึกว่าการที่เรามีเพื่อนมันดีอย่างไร ตั้งแต่เด็กเราเล่นคนเดียวมาตลอด พอโตมา มักจะเคยเห็นผู้คนมากมายที่ชอบพูดว่าอยากจะกลับไปสมัยเด็กของตัวเอง แต่เรา ไม่เลย ไม่เคยมีความคิดนั้นเลย ว่าฉันอยากจะกลับไปเวลานั้นจัง หรืออยากกลับไปเล่นกับเพื่อนจัง คิดถึงจัง อะไรประมาณนี้ แต่..  สำหรับเราไม่เคยเลย หรืออาจจะเป็นเพราะเรามีแต่คนเข้าหาก็ต่อเมื่อเห็นว่าเรามีผลประโยชน์ต่อเขาก็แค่นั้น แต่ในอีกมุมมองนึง มันก็มีคำถามขึ้นมาในหัวว่า มันเป็นเพราะฉันเองหรือป่าวที่ไม่เปิดใจมองโลกให้มากกว่านี้ ใจกว้างไม่มากพอหรือป่าว (เราเคยให้ใจกับหลายๆคนนะ แต่พอเขาเห็นว่าเราหมดประโยชน์ต่อเขา เขาก็เริ่มถอยห่างออกจากเรา แต่ถ้ามีผลประโยชน์เมื่อไหร่ก็กลับเข้ามาหาเราอีก) เราเหนื่อยนะบ้างที และก็ไม่อยากจดจำความรู้สึกแบบนี้อีกต่อไป เราแค่อยากมีกัลยาณมิตรที่ดีกับใครสักคน คนที่จริงใจต่อเรา รักเราจริงๆ ที่นอกเหนือจากแม่หรือครอบครัว #ใครก็ได้ช่วยแนะนำเราที