"กู"ดี toshare

@ มรรคธรรม ไป่นำ ชีวิต ร่ำลิขิต แต่เกลียด โกรธหลง "กู"ดี "กู"ถูก ทระนง เจาะจง ตัดสิน ผู้ฅน @ มรรคธรรม จงนำ ชีวิต กระทำ/

...กว่าถั่ว จะสุก งาก็ไหม้ ความไข ไป่กล้า จะตัดสิน ลังเล รีรอ จนพังภินท์ หนึ่งเสร็จ หนึ่งวิ่น รุ่งริ่งไป

@ ชีวิต ลิขิตเอง ยำเกรง พระธรรม จง ไป่ปล่อย กิเลส ยง มั่นคง ขจัด"กู"

กว่าถั่ว จะสุก งาก็ไหม้ (กลอนเจ็ด) ...กว่าถั่ว จะสุก งาก็ไหม้ ความไข ไป่กล้า จะตัดสิน ลังเล รีรอ จนพังภินท์ หนึ่งเสร็จ หนึ่งวิ่น แหว่งไป

@ เนา โลกย์รักโลกแล้  รักษา ใน แวดล้อมพึงพา         ผ่องหล้า มรรค ปฏิบัติไป่รา          ละเลิก ธรรม&

@ จงพรธรรม์ สันติ สติมั่น ไป่ไหวหวั่น ติชม ฤๅข่มเหง จะเตือนแนะ แคะควัก ใจนักเลง จารด้วยเพลง แห่งมรรค รักเมตตา

กลอน กลบท ครับ @ เช้าค่ำ ร่ำมนต์ มิหม่น ไป่สนอง ต่อหน ก่นผยอง มุ่ง"สุภาพ" ปราบ"เก่ง" ซึ่งครอง อยู่จอง เนืองแน่น ที่"กู"

... เหตุใด บ้างจึง เจาะลึก ตรองตรึก ได้กระจ่าง สว่างใส วิเคราะห์ เหมาะประเด็น ดั่งใจ ฝึกฝน อย่างไร ไขที ... ความรู้ ผู้นั้น "หมั่น"ประจักษ์ ฝึกหนัก ตกผลึก สักขี พูดเขียน ปรากฏ ในคดี ลุ่มลึก

@ ทางชีวิต อิสระ ธรรมะแจ้ง ไป่เสแสร้ง หม่นมัว กลัวทุกขา ทางชีวิต ลิขิตย้ำ ธรรมมรรคา รักเมตตา รับใช้ ใช่อวดตน

@ ในเส้นทาง ชีวิต กายจิตข้า ปรารถนา พบองค์ พระทรงศรี ยิ่งหาทาง ยิ่งห่าง อ้างว้างทวี โปรดปรานี ให้พบ ประสบองค์ @ แล้ววันหนึ่ง ข้าจึง ตระหนักรู้ พระทรงอยู่ ข้างข้า&nb