รู้สึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายให้อยู่คนเดียว

เราคบกันมา 6 เดือนแล้วค่ะช่วงแรกๆเรารู้สึกว่าเขาดูแลเราดีมากๆ ไปรับไปส่งอย่างดีอยากไปไหนพาไป เรารู้นะคะว่าคนเราไม่มีทางเหมือนเดิมแต่ก็ไม่คิดว่ามันจะขนาดนี้เราก็รู้สึกว่าเราดูแลเขาและพยายามเข้าใจเขาอย่างดีที่สุดแล้วอะค่ะ เวลาที่เราเห็นอะไรอร่อยๆที่เขาชอบเราก็อยากซื้อไปฝากเขาตลอด แต่เขาไม่เคยซื้ออะไรฝากเราเลยสักนิดเดียวก็ไม่เคย ไปเที่ยวต่างจังหวัด เขาก็ให้เราลงที่บ้านเขาแล้วให้เรานั่งรถกลับเองทั้งๆที่มีของหนักๆ เวลาเรากำลังจะเข้าหอแล้วเราต้องขนของไปเราขอให้เขามารับเขาก็ชอบบอกว่าไม่แน่ใจตลอดเราแทบไม่เคยขอร้องอะไรเลยนะคะ แต่บางทีมันเป็นเรื่องที่เราลำบากเราก็อยากได้รับความช่วยเหลือหรือความใส่ใจเล็กๆน้อยๆบ้างที่เราพูดมาคือเรารู้สึกว่าเราแอบรู้สึกว่าเราเป็นฝ่ายให้อยู่คนเดียวจนเราเริ่มรส.ทุกข์ใจก็เรื่องเล็กๆน้อยๆ พวกนี้ เคยพูดแล้วนะคะเขาก็ทำเหมือนเป็นมันเป็นเรื่องไร้สาระ แล้วก็ทะเลาะกันจนมันเอือมที่จะพูด