ที่พูดคือพี่ๆน้องๆเราเอง
มายืมได้ตลอด ก็บอกไม่มีทุกครั้ง ก็ดราม่าโน้นนี้ใส่ตลอด
ก็ไม่ได้ให้หรอกนะคะ (เราก็แย่เหมือนกันช่วงนี้ แต่ก่อนขายของดีดี เราก็ให้ไง)
พอบอกไม่มีก็ว่าเราต่างๆนานา บางทีก็แช่งขอให้ไม่มีตามปาก
เราเบื่อ เราต้องมารับรู้ปัญาโน้นนี่ของเค้าตลอด บางทีเราอยากร้องไห้ดังดัง มันรู้สึกกดดันอย่างไงไม่รู้
บางทีเราอาจจะย้ายบ้านไปไกลๆสุด แบบว่าไปหากันต้องเดินทาง 10 กว่าชม.ไปเลย จะได้ไม่เจอกัน
ปล.เราเปิดร้าน (ขายของ-อย่างหนึ่ง) นะคะ จะปิดร้านหนีก็ไม่ได้
เราจะพูดยังไงกับคนที่ยืมเงิน เราบอกว่าไม่มี ก็ไม่เชื่อ
มายืมได้ตลอด ก็บอกไม่มีทุกครั้ง ก็ดราม่าโน้นนี้ใส่ตลอด
ก็ไม่ได้ให้หรอกนะคะ (เราก็แย่เหมือนกันช่วงนี้ แต่ก่อนขายของดีดี เราก็ให้ไง)
พอบอกไม่มีก็ว่าเราต่างๆนานา บางทีก็แช่งขอให้ไม่มีตามปาก
เราเบื่อ เราต้องมารับรู้ปัญาโน้นนี่ของเค้าตลอด บางทีเราอยากร้องไห้ดังดัง มันรู้สึกกดดันอย่างไงไม่รู้
บางทีเราอาจจะย้ายบ้านไปไกลๆสุด แบบว่าไปหากันต้องเดินทาง 10 กว่าชม.ไปเลย จะได้ไม่เจอกัน
ปล.เราเปิดร้าน (ขายของ-อย่างหนึ่ง) นะคะ จะปิดร้านหนีก็ไม่ได้