สวัสดีคะ เราคบกับแฟนมา ปีกว่าๆแล้ว แต่แฟนเราอายุน้อยกว่าเรา3ปี เราเรียนปี4แล้วเขาเพิ่งจะขึ้นปี1ปีนี้ จะบอกคือว่าเราอยุกับครอบครัวเขา แต่พ่อแม่เราไม่รู้นะ เพราะบอกอยุหอ (เรื่องพวกนี้ไม่ต้องซ้ำเติมนะเพราะรู่อยุละ) พ่อแม่แฟนโอเครักเรามากๆ เป็นห่วงเหมือนลูกถึงกับให่เงินไป รร ได้ถ้าไม่มีบอกให้รายวันก็มีบางครั้งที่เราหมดตัว ครอบครัวแฟนคือโอเคอบอุ่นเหมือนครอบครัวตัวเอง เราไม่ได้ขาดความอบอุ่นอะไรจากครอบครัวตัวเองนะ แต่เหมือนเราอยากลองออกมาใช้ชีวิตดูว่าการอยู่กับครอบครัวแฟนเป็นยังไง แต่เรื่องที่รู้สึกมาตลอดเลยคะ เรื่องการใส่ใจ แบบไปไหนไม่บอก โกหกบ่อยแต่พอจับได้ก็ร้องไห้บอกจะไม่ทำอีก เรื่องกระท่อมอะไรประมานนี่อะคะ เรื่องผู้หญิงไม่มีนะคะ เขาจะติดเหล้าติดบุหรี่คะ แต่บางครั่งไม่โอเคกับการกระทำของเค้าเช่นบอกจะเลิกบุหรี่ทั่งสัญญาอะไรประมาณนี่แต่ก็ทำไม่ได้เราก็เข้าใจโอเคเขายังเด็กให้โอกาสได้ กลับมาถึงบ้านก็นอนเฉยๆดูยูทูปไม่สนใจเราบ้าง (ความคิดเราแบบแฟนคือกำลังใจไรงี่เวลาเรากลับถึงบ้านดีใจนะที่เขาถึงบ้านแล้ว) งานก็ไม่ทำนะคะพวกงานพิเศษส่วนใหญ่เราทำบ้างก็เอาเงินมาให่เขามใช้นะเพราะเหมือนอยู่บ้านเขาด้วย ซื้อของให้ด้วย ได้เงินมาจากการทำงานของเรา เราก็ให้เขาอะคะประมานนี่เราทำช่วงปิดเทอมนะคะ มีเงินเราไม่เคยนึกถึงแต่ตัวเองคะให่พ่อแม่หมดพี่น้องแฟน เราเหลือใช้แค่300ก็ใช้ได้คะไม่เป็นไร แล้วเราเป็นคนที่ขี้น้อยใจแล้วก็คิดมาก เป็นพิเศษเพราะจะใส่ใจทุกลายละเอียด เพราะความรู้สึกเรามันบอกอะคะว่าให่คิด เราเคยเลิกกัน1ครั่งเรื่องเขาใส่ใจแต่เพื่อนโกหกไปกินต้ม อ้างทำงานแต่จริงแล้วงานตัวเองไม่เสร็จส่งช้า เราก็เอะใจแล้วทำไมถึงไม่เสร้จเป็นแบบนี้มาสองเดือนเราก็รุ้สึกตลอดเลยคะ ว่าจะอยู่ไปทำไมวะ อยู่ไปเพื่ออะไร แต่แม่แฟนจะบอกตัวเองว่าอยู่เถอะลูก มันไม่มีอะไรหรอก เราก็อย่าไปคิดมากสิเดียวมันก็ดีขึ้น อะไรประมานนี่อะคะที่อยู่มาเป็นปีเพราะแม่แฟนเป็นคนปลอบใจมาตลอดให่กำลังใจมาตลอด แฟนชอบหนีออกไปหาเพื่อนเที่ยวบ่อยคะเวลาเรากลับไปนอนที่บ้านตัวเอง เรารุ้สึกกับประโยค1 ที่เขาบอกว่า “เธอไปไหนไม่ได้หรอก ถ้าเธอไปได้ เธอไปนานแล้ว” เราไม่ได้เข้าใจทำไมพูดแบบนี้อะ เห็นเราเป็นอะไรอะ หลังจากนั่นมีเหตุการณ์อยู่ครั้งนึงคะ เขาจะออกไปกินเหล้ากับเพื่อน เราบอกว่าไปด้วยสิ (ปกติเรามีข้อตกลงว่าไปไหนไปด้วยถ้าไม่ไปเทอก้ต้องไม่ไป แต่ถ้าจำเป็นก็บอกกันได้) แฟนบอกเคไปดิ ก้ไปกันถึงครึ้งทางเราถามกลับกี่โมงพรุ่งนี้มีงานนะ พ่อเรียกทำงาน ตอนเช้า (พ่อเขาให่ช่วยงานสแตนเลสอะคะไม่ได้ใช้บ่อยนะคะนานๆทีจะเรียกไปทำให้ค่าแรงด้วย)
แฟน : ตี2 ครึ้งละกัน
เรา : ดึกเกินเทอจะตื่นไม่ไหวเอานะตี1กว่าๆพอแล้วตี2ก่ได้
แฟน : ไม่เปนไรงั้นตี3
เรา : ไม่เอาน่ามันดึกไปเชื่อเค้าดิ
แฟน :งั้นกลับ
เรา :จริงอ่อ
แฟน : จริงเทออะกลับ
เรา : งั้นเค้าลงตรงนี่แหละไม่เปนไรเดียวไปเองเทอไปหาเพื่อนเถอะ (เริ่มน้อยใจละเพราะว่าไมไ่ด้สนใจอะไรเราละจะไปแต่ข้างหน้าอย่างเดียวงานก็มี)
แฟน : จอดให้เราเดิน ละก็วนรถมารับละบอกไปขึ้นแท๊กซี่ดิ....
เรา : ไม่เอาอะกลับเองเดินเองไปเถอะไม่เป็นไรๆ
เราก็เดินเขาก่เริ่มโมโหแล้วพอจับเราได้บอกเราว่า
แฟน : จำไว้เลยนะไอ สส แม้งตัวปัญหา ทุกอย่างก็มีปัญหา นี้มันชีวิตใคร ของกูปะ จะ...กับกูหนักหนา ทีทำเรื่องเชี่ยๆละ กุยังไม่ได้ฟ้องพ่อแม่เลยนะ มีแต่ฟ้องพ่อแม่กูทุกอย่าง เก็บของไปเลยนะ ประมานว่าจะเลิกอะคะ
แล้วพอมาถึงปากซอยเรากระโดดลงเลยคำพูดแรงมาก เรารับไม่ได้คิดในใจเคออกมาเถอะออกมาดีกว่ามันเกินไปบางทีไม่เคยเจออะไรแบบนี่เลย ยกเรื่องเก่ามาพูดมาทะเลาะ เขาก็บอกเป็นเชี่ยไรจอดรถแล่วลงมา ลากเรากับพื้นแล้วจะต่อยเราแต่ยังไม่ได้ต่อยนะคะ ละบอกว่าขึ้นรถเดี่ยวนี้ ละพอไปถึงก่บอกแม่ว่าเราเคยทำผิดนั้นนี่ให่แม่ฟังแม่บอกจะเลิกก้เลิกกันดีๆอย่าทำร้ายเขาแบบนี่ เราตัวเล็กคะผอมด้วย เขาตัวใหญ่แม่เลยบอกอย่าทำผญ มันไม่ดีเขาก่บอกว่าแม่เลี้ยงใครมากันแน่ปกป้องอยู่ได้ มันเคยหาเงินให่แม่ปะ ผมผิดตลอดอะ ถ้าไม่ดีก็เลิกกันไปเลยไป แล้วก้ทำท่ากิริยาใส่แม่จะตีแม่ด้วย บอกว่าเอาดิจะเอาปะละ เราคิดในใจอะไรวะเนี่ยทำไมถึงทำกิริยารุนแรงกับแม่แบบนี่เกินคนแล้ววะ แฟนก่ออกไป เดินแบบกวนตีนใส่แม่ด้วยไม่สนใจอะไรเลย แล้วพอเขาไปเราก็นอนคุยกัน กับแม่ แม่บอกค่อยๆเลิกนะลูกลองดูมันไม่อะไรเราก็ใจแข็งไว้ระรอบหน้าก็บอกเลยไม่ไปด้วย เทอจะไปก็ไปแต่เค้าไม่ไป เราก็กลับบ้านไปหาอะไรทำนะสักวันก็ออกมาได้เอง
เราก็โอเคตกลงกับแม่จะทำประมานนี้ เราพอเวลาตี4เขากลับมาบ้านแต่เขาไม่เจอเรานะ เรานอนกับ แม่อีกห้องเขาก้กดโทรศัทพ์โทหาเราใหญ่เลยบอกอยู่ไหน !!!! เราบอกมีไร นอนแล้ว จนเราต้องเดินออกไปที่ห้องเขาก่บอกไปไหนมาหะ นอนเลยนอนเค้าก่นอนเรานอนละก่หลับไปแต่เราคิดในใจเราร่องไห้มาตลอดเราเจ้บตัวด้วยเปนแผลอีกซ้ำเขียวถลอก ตื่นมาเราก้เก้บผ้าทำไรไปปกติ เขาก้ค่อยๆเอามือมาจิ้มเราบอกทำไรอะ แล้วก็กอดเราบอกขอโทษนะ เราบอกขอโทษแม่เถอะทำกับแม่แบบนี่ได้ยังไงมันบาปมากๆนะเราไม่รู้จะพูดอะไรแล้วอะเทออแฟนเราก้ง้อๆแล้วทำดีมาตลอดทั้งวันหาข้าวให้กิน ทำนุ่นนี่ให่ปกติเราจะเรียกให้ทำให่กินวันนี่เขาทำเองเลย เรากัคุยกันเรื่องนี้ว่าเราเจ้บนะ ทำไมทำแบบนี่ ไม่ใส่ใจคนในครอบครัวเลยหรอ ถึงได้ทำกิริยาเช่นนี้ เขาบอกขอโทษ เราอะเจ้บใจมากๆคะทำไมออกมายากขนาดนี่ แล้วเขาก่พูดว่าจะไม่ทำแบบนีอีก เราได้ยินคำนึ่บ่อยมากคะไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็เจออีกเป็นรอบสอง สาม แต่เรื่องทำร้ายร่างกายกับกิริยาแบบนี่ครั้งแรกคะ แต่สุดท้ายก้ไมไ่ด้ไปช่วยงานพ่อนะคะ พ่อก่เครียดแม่ก่ร้องไห้ ลูกผู้ชายรับปากแต่ทำไม่ได้ เราก็เลยคิดว่าจะทำยังไงต่อดีคะ เราวางอนาคตไว้นะว่าจะเปนยังไงแต่ทำดูเหมือนเขาไม่ค่อยเห็นค่าเท่าไหร่อะคะ ทั้งคำพูดว่า “เทอไปไหนไม่ได้หรอก ไปได้ไปนานแล้ว”ทำไมพอเหตุการณ์นี่เกิดเขาเปนคนทำให่เหมือนไม่เอาเราแล้วทำไมถึงยังไม่กล้าปล่อยเราไปอะคะจะง้อเราทำไม ? มันหลายคำถามอะคะเราเรียบเรียงไม่ถูกเลย แต่คิดว่าเราเองอะอยากออกมากแต่ใจรักมากคะยังออกมาไม่ได้ กลับบ้านก้กลับแล้วทั้งๆที่เราเอาจิงเขาก่ง้อก้ตามตลอดเราควรทำไงต่อดีคะ ช่วยหน่อยคะ แนะนำก็ได้
เราควรอยู่กับแฟนคนนี่ไปจนมีอนาคตด้วยกันได้ไหมคะ ทั่งๆที่เหมือนจะวางอนาคตแค่คนเดียว?
แฟน : ตี2 ครึ้งละกัน
เรา : ดึกเกินเทอจะตื่นไม่ไหวเอานะตี1กว่าๆพอแล้วตี2ก่ได้
แฟน : ไม่เปนไรงั้นตี3
เรา : ไม่เอาน่ามันดึกไปเชื่อเค้าดิ
แฟน :งั้นกลับ
เรา :จริงอ่อ
แฟน : จริงเทออะกลับ
เรา : งั้นเค้าลงตรงนี่แหละไม่เปนไรเดียวไปเองเทอไปหาเพื่อนเถอะ (เริ่มน้อยใจละเพราะว่าไมไ่ด้สนใจอะไรเราละจะไปแต่ข้างหน้าอย่างเดียวงานก็มี)
แฟน : จอดให้เราเดิน ละก็วนรถมารับละบอกไปขึ้นแท๊กซี่ดิ....
เรา : ไม่เอาอะกลับเองเดินเองไปเถอะไม่เป็นไรๆ
เราก็เดินเขาก่เริ่มโมโหแล้วพอจับเราได้บอกเราว่า
แฟน : จำไว้เลยนะไอ สส แม้งตัวปัญหา ทุกอย่างก็มีปัญหา นี้มันชีวิตใคร ของกูปะ จะ...กับกูหนักหนา ทีทำเรื่องเชี่ยๆละ กุยังไม่ได้ฟ้องพ่อแม่เลยนะ มีแต่ฟ้องพ่อแม่กูทุกอย่าง เก็บของไปเลยนะ ประมานว่าจะเลิกอะคะ
แล้วพอมาถึงปากซอยเรากระโดดลงเลยคำพูดแรงมาก เรารับไม่ได้คิดในใจเคออกมาเถอะออกมาดีกว่ามันเกินไปบางทีไม่เคยเจออะไรแบบนี่เลย ยกเรื่องเก่ามาพูดมาทะเลาะ เขาก็บอกเป็นเชี่ยไรจอดรถแล่วลงมา ลากเรากับพื้นแล้วจะต่อยเราแต่ยังไม่ได้ต่อยนะคะ ละบอกว่าขึ้นรถเดี่ยวนี้ ละพอไปถึงก่บอกแม่ว่าเราเคยทำผิดนั้นนี่ให่แม่ฟังแม่บอกจะเลิกก้เลิกกันดีๆอย่าทำร้ายเขาแบบนี่ เราตัวเล็กคะผอมด้วย เขาตัวใหญ่แม่เลยบอกอย่าทำผญ มันไม่ดีเขาก่บอกว่าแม่เลี้ยงใครมากันแน่ปกป้องอยู่ได้ มันเคยหาเงินให่แม่ปะ ผมผิดตลอดอะ ถ้าไม่ดีก็เลิกกันไปเลยไป แล้วก้ทำท่ากิริยาใส่แม่จะตีแม่ด้วย บอกว่าเอาดิจะเอาปะละ เราคิดในใจอะไรวะเนี่ยทำไมถึงทำกิริยารุนแรงกับแม่แบบนี่เกินคนแล้ววะ แฟนก่ออกไป เดินแบบกวนตีนใส่แม่ด้วยไม่สนใจอะไรเลย แล้วพอเขาไปเราก็นอนคุยกัน กับแม่ แม่บอกค่อยๆเลิกนะลูกลองดูมันไม่อะไรเราก็ใจแข็งไว้ระรอบหน้าก็บอกเลยไม่ไปด้วย เทอจะไปก็ไปแต่เค้าไม่ไป เราก็กลับบ้านไปหาอะไรทำนะสักวันก็ออกมาได้เอง
เราก็โอเคตกลงกับแม่จะทำประมานนี้ เราพอเวลาตี4เขากลับมาบ้านแต่เขาไม่เจอเรานะ เรานอนกับ แม่อีกห้องเขาก้กดโทรศัทพ์โทหาเราใหญ่เลยบอกอยู่ไหน !!!! เราบอกมีไร นอนแล้ว จนเราต้องเดินออกไปที่ห้องเขาก่บอกไปไหนมาหะ นอนเลยนอนเค้าก่นอนเรานอนละก่หลับไปแต่เราคิดในใจเราร่องไห้มาตลอดเราเจ้บตัวด้วยเปนแผลอีกซ้ำเขียวถลอก ตื่นมาเราก้เก้บผ้าทำไรไปปกติ เขาก้ค่อยๆเอามือมาจิ้มเราบอกทำไรอะ แล้วก็กอดเราบอกขอโทษนะ เราบอกขอโทษแม่เถอะทำกับแม่แบบนี่ได้ยังไงมันบาปมากๆนะเราไม่รู้จะพูดอะไรแล้วอะเทออแฟนเราก้ง้อๆแล้วทำดีมาตลอดทั้งวันหาข้าวให้กิน ทำนุ่นนี่ให่ปกติเราจะเรียกให้ทำให่กินวันนี่เขาทำเองเลย เรากัคุยกันเรื่องนี้ว่าเราเจ้บนะ ทำไมทำแบบนี่ ไม่ใส่ใจคนในครอบครัวเลยหรอ ถึงได้ทำกิริยาเช่นนี้ เขาบอกขอโทษ เราอะเจ้บใจมากๆคะทำไมออกมายากขนาดนี่ แล้วเขาก่พูดว่าจะไม่ทำแบบนีอีก เราได้ยินคำนึ่บ่อยมากคะไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็เจออีกเป็นรอบสอง สาม แต่เรื่องทำร้ายร่างกายกับกิริยาแบบนี่ครั้งแรกคะ แต่สุดท้ายก้ไมไ่ด้ไปช่วยงานพ่อนะคะ พ่อก่เครียดแม่ก่ร้องไห้ ลูกผู้ชายรับปากแต่ทำไม่ได้ เราก็เลยคิดว่าจะทำยังไงต่อดีคะ เราวางอนาคตไว้นะว่าจะเปนยังไงแต่ทำดูเหมือนเขาไม่ค่อยเห็นค่าเท่าไหร่อะคะ ทั้งคำพูดว่า “เทอไปไหนไม่ได้หรอก ไปได้ไปนานแล้ว”ทำไมพอเหตุการณ์นี่เกิดเขาเปนคนทำให่เหมือนไม่เอาเราแล้วทำไมถึงยังไม่กล้าปล่อยเราไปอะคะจะง้อเราทำไม ? มันหลายคำถามอะคะเราเรียบเรียงไม่ถูกเลย แต่คิดว่าเราเองอะอยากออกมากแต่ใจรักมากคะยังออกมาไม่ได้ กลับบ้านก้กลับแล้วทั้งๆที่เราเอาจิงเขาก่ง้อก้ตามตลอดเราควรทำไงต่อดีคะ ช่วยหน่อยคะ แนะนำก็ได้