ผมได้ช่วยตอบคำถาม และอธิบายหลักการของศาสนาอิสลามในห้องศาสนาอิสลามมาช้านาน จึงขอตั้งกระทู้สนทนากับ
เพื่อนสมาชิกพุทธศาสนิกชนโดย ขอให้สมาชิกพุทธศาสนิกชน อธิบายหลักปฏิบัติธรรมทางพุทธศาสนา เพื่อแลกเปลี่ยน
ความรู้ระหว่างกันดังนี้ ดังนี้:
ผมขอถามพุทธศาสนิกชน เกี่ยวกับศีล 5 ตามลำดับ กระทู้นี้ขอเริ่มด้วย ศีล ข้อที่ 1
ศีลข้อที่ 1 นี้ผู้ใดเป็นผู้กำหนด ทั้งนี้เพราะว่า“สูกรมัททวะ”เป็นบิณฑบาตมื้อสุดท้าย เป็นอาหารซึ่งนายจุนทะ กัมมารบุตร
แห่งเมืองปาวา ถวายแด่พระพุทธเจ้า ในวันเสด็จดับขันธปรินิพพาน เป็นบิณฑบาตมื้อสุดท้ายที่พระพุทธเจ้าเสวยก่อนจะ
เสด็จดับขันธปรินิพพาน ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นบิณฑบาตที่มีผลเสมอกับบิณฑบาตที่พระองค์เสวยแล้วได้ตรัสรู้สัมมา
สัมโพธิญาณ และบิณฑบาต ๒ ครั้งนี้มีผลมีอานิสงส์มากยิ่งกว่าบิณฑบาตครั้งอื่นใดทั้งสิ้น หลังจากเสวย"สูกรมัททวะ"แล้ว
พระพุทธเจ้าก็ประชวรหนัก และเมื่อเสด็จถึงเมืองกุสินาราแล้ว ก็เสด็จดับขันธปรินิพพานในราตรีนั้น
จะเห็นว่าขณะที่พระพุทธองค์ทรงเสวยเนื้อสุกรนั้น ยังไม่มีศีลข้อ 1 การห้ามฆ่าสัตว์ ถ้ามีก็คงไม่มีผู้ใดถวายบิณฑบาต ด้วย
เนื้อสัตว์ และหลังจากนั้น ภายในประมาณ 1-2 วัน พระองค์ ก็เสด็จดับขันธปรินิพพานหลังจากที่ทรงพระประชวรหนัก ข้อ
สงสัยของผมคือ พระพุทธองค์ทรงกำหนดศีลข้อที่1 "ปาณาติปาตาเวรมณี" ขณะที่พระองค์ทรงประชวรหนักหรืออย่างไร?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ศีลข้อที 1 ปาณาติปาตาเวรมณี หมายถึง การละเว้นจากการฆ่าชีวิตสัตว์ ศีลข้อนี้มีข้อยกเว้น หรือ ผ่อนผันบ้างหรือไม่?
ถ้าไม่มีกรุณาอธิบายคำถามต่อไปนี้ ถ้ามีกรุณาอธิบายให้เข้าใจ
1.ผมต้องการทราบว่าพุทธศาสนิกชน จะอธิบายด้วยเหตุผลอันสมควรอย่างไรว่า การที่พุทธศาสนิกชนรวมทั้งนักบวช
ทุกระดับชั้นในพุทธศาสนาบริโภคเนื้อสัตว์ หมู วัว ควาย ปลา ปู ฯลฯ มีเหตุผลอันสมควรที่จะอธิบาย อย่างไร ว่าการ
บริโภคเนื้อสัตว์ ที่เป็นอาหาร ไม่ผิดศีล และไม่เป็นบาป
2.การสุขาภิบาลที่อยู่อาศัย สุขภาพอนามัย รวมทั้งการป้องกัน และขจัด insects, rodents ทุกชนิด ทางพุทธศาสนามี
วิธีที่จะควบคุมสัตว์ต่างๆได้อย่างไร จึงจะไม่ผิดศีลข้อที่นี้? และสภาพการอยู่อาศัยในสังคมจะเป็นอย่างไรถ้าไม่มีการกำ
จัด หรือ ป้องกันสัตว์ดังกล่าวด้วยสารเคมี โดยเฉพาะในระยะที่มีโรคระบาด
3. การทำลายชีวิต สัตว์ที่เป็นพิษ และ สัตว์ที่ดุร้าย เพื่อป้องกัน ชีวิต ตัวเอง ลูก และเพื่อนมนุษย์ จะผิดศีลข้อนี้หรือไม่?
4. พุทธศาสนิกชนจะป้องกันประเทศชาติอย่างไรเมื่อมีข้าศึกมารุกราน (เช่นในสมัยกรุงศรีอยุทธยา)
5. พุทธศาสนิกชนจะใช้ชีวิตอยู่ในสังคมมนุษย์อย่างไรโดยไม่ให้ผิด ศีลข้อที่ 1 และไม่มีความรู้สึกใต้สำนึกว่า "กระทำ
ผิดศีลที่เป็นบาป" และ การละเว้น การบริโภคเนื้อสัตว์ นั้น practical หรือไม่?
"ปาณาติปาตาเวรมณี"
เพื่อนสมาชิกพุทธศาสนิกชนโดย ขอให้สมาชิกพุทธศาสนิกชน อธิบายหลักปฏิบัติธรรมทางพุทธศาสนา เพื่อแลกเปลี่ยน
ความรู้ระหว่างกันดังนี้ ดังนี้:
ผมขอถามพุทธศาสนิกชน เกี่ยวกับศีล 5 ตามลำดับ กระทู้นี้ขอเริ่มด้วย ศีล ข้อที่ 1
ศีลข้อที่ 1 นี้ผู้ใดเป็นผู้กำหนด ทั้งนี้เพราะว่า“สูกรมัททวะ”เป็นบิณฑบาตมื้อสุดท้าย เป็นอาหารซึ่งนายจุนทะ กัมมารบุตร
แห่งเมืองปาวา ถวายแด่พระพุทธเจ้า ในวันเสด็จดับขันธปรินิพพาน เป็นบิณฑบาตมื้อสุดท้ายที่พระพุทธเจ้าเสวยก่อนจะ
เสด็จดับขันธปรินิพพาน ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นบิณฑบาตที่มีผลเสมอกับบิณฑบาตที่พระองค์เสวยแล้วได้ตรัสรู้สัมมา
สัมโพธิญาณ และบิณฑบาต ๒ ครั้งนี้มีผลมีอานิสงส์มากยิ่งกว่าบิณฑบาตครั้งอื่นใดทั้งสิ้น หลังจากเสวย"สูกรมัททวะ"แล้ว
พระพุทธเจ้าก็ประชวรหนัก และเมื่อเสด็จถึงเมืองกุสินาราแล้ว ก็เสด็จดับขันธปรินิพพานในราตรีนั้น
จะเห็นว่าขณะที่พระพุทธองค์ทรงเสวยเนื้อสุกรนั้น ยังไม่มีศีลข้อ 1 การห้ามฆ่าสัตว์ ถ้ามีก็คงไม่มีผู้ใดถวายบิณฑบาต ด้วย
เนื้อสัตว์ และหลังจากนั้น ภายในประมาณ 1-2 วัน พระองค์ ก็เสด็จดับขันธปรินิพพานหลังจากที่ทรงพระประชวรหนัก ข้อ
สงสัยของผมคือ พระพุทธองค์ทรงกำหนดศีลข้อที่1 "ปาณาติปาตาเวรมณี" ขณะที่พระองค์ทรงประชวรหนักหรืออย่างไร?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ศีลข้อที 1 ปาณาติปาตาเวรมณี หมายถึง การละเว้นจากการฆ่าชีวิตสัตว์ ศีลข้อนี้มีข้อยกเว้น หรือ ผ่อนผันบ้างหรือไม่?
ถ้าไม่มีกรุณาอธิบายคำถามต่อไปนี้ ถ้ามีกรุณาอธิบายให้เข้าใจ
1.ผมต้องการทราบว่าพุทธศาสนิกชน จะอธิบายด้วยเหตุผลอันสมควรอย่างไรว่า การที่พุทธศาสนิกชนรวมทั้งนักบวช
ทุกระดับชั้นในพุทธศาสนาบริโภคเนื้อสัตว์ หมู วัว ควาย ปลา ปู ฯลฯ มีเหตุผลอันสมควรที่จะอธิบาย อย่างไร ว่าการ
บริโภคเนื้อสัตว์ ที่เป็นอาหาร ไม่ผิดศีล และไม่เป็นบาป
2.การสุขาภิบาลที่อยู่อาศัย สุขภาพอนามัย รวมทั้งการป้องกัน และขจัด insects, rodents ทุกชนิด ทางพุทธศาสนามี
วิธีที่จะควบคุมสัตว์ต่างๆได้อย่างไร จึงจะไม่ผิดศีลข้อที่นี้? และสภาพการอยู่อาศัยในสังคมจะเป็นอย่างไรถ้าไม่มีการกำ
จัด หรือ ป้องกันสัตว์ดังกล่าวด้วยสารเคมี โดยเฉพาะในระยะที่มีโรคระบาด
3. การทำลายชีวิต สัตว์ที่เป็นพิษ และ สัตว์ที่ดุร้าย เพื่อป้องกัน ชีวิต ตัวเอง ลูก และเพื่อนมนุษย์ จะผิดศีลข้อนี้หรือไม่?
4. พุทธศาสนิกชนจะป้องกันประเทศชาติอย่างไรเมื่อมีข้าศึกมารุกราน (เช่นในสมัยกรุงศรีอยุทธยา)
5. พุทธศาสนิกชนจะใช้ชีวิตอยู่ในสังคมมนุษย์อย่างไรโดยไม่ให้ผิด ศีลข้อที่ 1 และไม่มีความรู้สึกใต้สำนึกว่า "กระทำ
ผิดศีลที่เป็นบาป" และ การละเว้น การบริโภคเนื้อสัตว์ นั้น practical หรือไม่?