ลูกคนกลางมันแย่มากเลยหรอ???

เราเป็นลูกคนกลาง ทำไมเรารู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าเลย
เพราะทำอะไรก็ผิดไปหมด เราอยากได้ของเราก็ไม่เคยได้ มีแต่เก็บเงินซื้อเอง แต่พี่กับน้องอยากได้อะไร
พวกเขากลับได้ไม่ว่าจะราคาแพงแค่ไหน พอเราซื้อเองก็บอกว่าใช้เงินฟุ่มเฟือย ทุกอย่างในบ้านเราก็ต้องทำ ไม่ว่าจะล้างจาน กวาดบ้านถูบ้าน ซักผ้าตากผ้า
บางทีล้างจานไปเราก็แอบร้องไห้ว่าทำไมพี่กับน้องไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เรากลับทำทุกอย่าง จนบางครั้งก็อดคิดไม่ได้ ว่าเราถูกเก็บมาเลี้ยงหรือเปล่า เพราะเราจะถูกพี่กับน้องแกล้งอยู่ เหมือนเขาไม่อยากให้เราอยู่ด้วย บางทีก็แอบคิดจะหนีออกจากบ้านไปหางานทำ
แต่ลองนึกดูแล้ว ก็สงสารพ่อกับแม่ที่เขาเลี้ยงเรามา
เลยอยู่ต่อเพื่อทำหน้าที่ของลูก วันหยุดเราก็อยู่ที่บ้านยาย ยายมักจะต่อว่าเราเสมอ ชอบเปรียบเทียบเรากับคนอื่น เวลามีคนพาลูกพาหลานมาบ้านก็จะชมแล้วก็เอามาเปรียบเทียบกับเราว่าทำไมถึงทำแบบเขาไม่ได้ เราเคยประกวดแข่งขันโครงงาน เราชนะ
ยายก็ไม่เคยชมเราเลย แต่กับพี่แข่งประกวดดนตรี
ยายกลับบอกว่าพี่เก่งอย่างนั้นเก่งอย่างนี้ น้องสอบติดโรงเรียนดังก็ชมว่าน้องเก่งกว่าเรา เพราะเราสอบไม่ติด  เราโดนถูกเปรียบเทียบเป็นประจำ เราก็พยายามที่จะไม่คิดเรื่องนี้ แต่พอถูกเปรียบเทียบอีกมันก็กลับไปคิดใหม่  มีลูกคนกลางคนไหนรู้สึกแบบเราบ้างไหม 

ปล.ตอนแรกกะจะไม่ตั้งกระทู้ จนกระทั่งมันอัดอั้นในใจมานาน เลยอยากระบาย และมีวิธีไหนบ้างที่จะทำให้เขามาสนใจ เทคแคร์เรามากกว่านี้บ้างคะ