Episode 1 Colombia
เที่ยวโคลอมเบีย เมืองแห่งเจ้าพ่อค้ายาและโคเคน!!!!
 
สวัสดีค่าาา เพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน แนะนำตัวนิดนึง เราชื่อลูกปลา อายุ 25 นะคะ กระทู้แรกนี้เฮาจะมารีวิวการแบ็คแพ็คเที่ยวคนเดียว เป็นเวลา 7 เดือนเต็ม!!! ผู้หญิงตัวเล็กๆไสยๆ บอบบางๆ หุหุ แถบอเมริกาใต้ กับประเทศโคลอมเบียนะคะ หลายๆคนอาจจะนึกภาพไม่ออก โคลอมเบีย อยู่ส่วนไหนของโลก มีอะไรน่าสนใจ ไปทำอะไร วันนี้เราจะมารีวิวแบบจัดเต็ม ในมุมมองของคนที่เที่ยวเอง หลงเอง ไม่ง้อทัวร์  จริงๆเราแพลนว่าจะไป 6 ประเทศ ในเวลา 1 ปี แต่เพราะน้องโควิด เราเลยได้มาแค่ 3 ประเทศ ในเวลา 7 เดือนนะคะ แต่จะขอรีวิวแค่โคลอมเบียที่เดียวก่อน เดี๋ยวกระทู้จะยาวเกินไป กระทู้นี้เราจะขอเน้นแชร์ประสบการณ์ท่องเที่ยวและทิปต่างๆสไตล์ผู้หญิงเที่ยวคนเดียว ไม่เน้นสาระประวัติศาสตร์ยาวๆน่าเบื่อนะคะ ทริปไฟไหม้นี้จะสนุกแค่ไหน พร้อมแล้วว ไปกันเลยค่าาา!!!
เริ่มแรกหาที่ๆเราอยากจะไปในโคลอมเบียก่อนนะคะ เราไม่ได้วางแผนนานเลยค่ะประมาณ 3 อาทิตย์ พอดี อยู่บ้านว่างๆ เลยปิ้งไอเดียอยากเรียนภาษาสเปนขึ้นมา แล้วที่ไหนล่ะ ที่ได้เที่ยวด้วย ได้เรียนรู้ภาษาไปด้วย ค้นไปค้นมา เค้าบอกว่าโคลอมเบียสำเนียงดีสุดและฟังเข้าใจง่ายกว่าประเทศอื่นๆในแถบอเมริกาใต้ บวกกับเราอยากไปเที่ยวทางนู้นอยู่ด้วยแล้ว ทีนี้มีข้ออ้างเลย5555

แล้ววีซ่าล่ะเธออออ????
สำหรับคนไทยจะไปประเทศโคลอมเบียต้องทำวีซ่านะคะ สถานเอกอัครราชฑูตอยู่แถวถนนวิทยุ แต่เราไม่ได้ทำเพราะตอนดูตั๋วเครื่องบิน ตั๋วที่ถูกส่วนใหญ่ต้องแวะเปลี่ยนเครื่องที่อเมริกา และถ้ามีวีซ่าเมกา จะสามารถใช้เข้าประเทศแถบอเมกาใต้ได้ด้วย เริ่ดมั้ยล่ะ!! เราเลยขอวีซ่าเมกาไปเลยง่ายกว่า เผื่อขากลับแวะเที่ยวอเมริกาด้วย เตรียมเอกสาร จองคิวออนไลน์ ไปสถานฑูต สัมภาษณ์( ถามเยอะมากกก) ก็ตอบไปตามตรงเลย พยามอย่าตื่นเต้น อย่าโกหกเพราะเค้าจะถามซอกแซก สุดท้ายก็ได้วีซ่ามาแบบชิลๆ 10 ปีค่ะ ไม่ยากเลยจริงๆ รู้ผลตอนนั้นเลย processนี้ใช้เวลาไม่ถึงอาทิตย์ค่ะ กรอกแล้วจองคิวได้วันใกล้ๆเลย โชคดีมากๆ

เกริ่นก่อนว่าเราเที่ยวแบบโซโลมาหลายทริปแล้ว กัมพูชา เวียดนาม ลาว มาเลเซีย ไต้หวัน ฮ่องกง รัสเซีย สเปน อิตาลี เยอรมัน เบลเยียม เนเธอร์แลนด์ บลาๆ ถึงอย่างนั้นการมาเที่ยวแถบอเมริกาใต้คนเดียวครั้งนี้ เราก็แอบหวั่นๆอยู่เหมือนกัน แถบนี้ขึ้นชื่อหลายเรื่อง หนึ่งในนั้นก็คือ ขโมย ปล้น รวมถึงภาษาที่นี่คือโนอิงลิชนะจ๊ะ ถ้าน้องๆคนไหนมาอ่านแล้วอยากไปแบบนี้บ้าง อยากให้น้องๆลองเที่ยวคนเดียวประเทศใกล้ๆดูก่อนน้าา จะได้มีสกิลก่อนมา เผื่อโฮมสิกอีก^.^ เราอยากสนับสนุนให้เพื่อนๆลองเที่ยวแบบโซโลดูบ้างน้าา จะทำให้เราโตขึ้นจริงๆ สกิลทุกด้านมาเองแบบไม่รู้ตัวเลย

บอกตรงๆว่าทริปนี้ไม้ได้วางแผนอะไรเลย เพราะกะว่ามาเรียน อยู่เมืองเดียวนานๆไปเลย สุดท้ายความอยากเที่ยวชนะ  เลยกลายเป็นทริปแบบไฟไหม้  ไม่มีแผนอะไรทั้งนั้น ใครว่าที่ไหนสวยก็โดดขึ้นรถไปเลย การเดินทางทริปนี้ เราไม่ได้นั่งเครื่องเลยนะคะ ตั้งแต่ถึงที่นี่ ค่าเครื่องภายในประเทศไม่แพงนะคะ พอๆกับไทย แต่เรานั่งรถอย่างเดียวค่ะ อยากได้ประสบการณ์ระหว่างทางด้วย เคยนั่งนานสุดก็ 24 ชม.ค่ะ เราชอบแบบลำบากๆ ผจญภัยในโลกกว้าง สายถึกเท่านั้นถึงจะเข้าใจค่ะ5555

ที่แรกที่เราอยากไปคือเมืองเจ้าพ่อค้ายาอย่างเมือง Medellín ที่โด่งดังนะคะ  (จขกท.เป็นผญบ้าๆหน่อยนะคะ  ไปคนเดียวดันเลือกเมืองขึ้นชื่อเรื่องโคเคน5555  อ่ะ ต่อๆ สรุปเมืองที่ไปมาในโคลอมเบีย เป็นเวลา 4 เดือนกว่าๆ มีดังนี้ยยยยยย...
- Medellin (เมเดยิน)
- Cartagena (คาร์ตาเกน่า)
- Santa Marta (ซานตา มาร์ต้า)
- Palomino (ปาโลมิโน่)
- Guatapé (กวาตาเป้)
- San Rafael (ซาน ราฟาเอล)
- San Carlos (ซาน คาลอส)
- Jardín (คาร์ดิน)
- Salento (ซาเลนโต้)
- Ipiales (อีเปียเลส)
จากนั้นข้ามไปเอกวาดอร์โดยการนั่งรถข้ามชายแดน เดี๋ยวจะมาเล่ากระทู้หน้าเด้อออ.......

ก่อนวันเดินทาง 1 อาทิตย์ เรามาพักที่โฮสเทลแถวข้าวสาร เพื่อเตรียมตัวและซื้อของต่างๆ เมื่อถึงวันเดินทางก็ล่ำลากับเพื่อนๆที่โฮสเทล กะว่ามาก่อนเวลาเยอะๆจะได้ไม่มีเรื่องให้ตื่นเต้น
สุดท้ายก็มีปัญหาเรื่องไฟล้ท์ค่ะแม่ ดีเลย์นานมากเว่อร์ สรุปได้นอนสนามบินเลยจ้าาา รู้สึกเริ่มมีเค้าลางว่าควรไปดีมั้ยน้าาาา แต่สุดท้ายก็สู้ตาย ไปค่ะ  วางแผนมาขนาดนี้แล้ว เอาไงเอากัน!!!!!  นั่งรอ นอนรอ กินรอ หนาวก็หนาว น้ำก็ไม่ได้อาบ แค่เริ่มต้นก็ทุลักทุเลแล้ว5555 แต่ดาวจะไม่ท้อค่ะคุณหญิงแม่ ดาวสู้ตายค่ะ !!!!!
เริ่มเดินทางวันที่ 1/10/2019

บินสายการบินแรกกับฟิลิปปินส์แอร์ไลน์ + American Airline + Avianca Airlines เราขึ้นเครื่อง ที่สนามบินสุวรรณภูมิ ไปเปลี่ยนเครื่องที่ฟิลิปปินส์ เปลี่ยนอีกทีที่ LAX อเมริกา และต่ออีกทีที่เมืองหลวงของพี่เค้าก็คือ Bogota และสุดท้ายมาลงที่เมเดยิน (Medellin) จุดหมายของเราค่ะ รวมเวลาเปลี่ยนเครื่องและบินทั้งหมด 42 ชม.ค่ะ เฮ้ออออออออ.......
ตั้งแต่เหยียบสนามบินBogota เรารู้เลยว่าทริปนี้ไม่ใช่หมูๆซะแล้ว ไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษเลยจ้าาาาา ขนาดพนง.ในสนามบินยังคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องเลย เอาล่ะสิ เริ่มสนุกแล้ว มีสกิลมือไม้อะไร เอาออกมาให้หมดค่ะน้องงง บังเอิญเรานั่งติดกับหนุ่มชาวอเมริกัน นางเลยชวนเรียกอูเบอร์เข้าเมืองพร้อมกัน ก็เลยไปค่ะ จัดไป นางลงในเมือง ส่งเราลงแถวมหาลัยที่ลงคอร์สเรียนเอาไว้ มาถึงก็จัดแจงวางกระเป๋า อาบน้ำ เตรียมตัวออกไปกินข้าว เหนื่อยและเจ็ตเลคมากแต่ด้วยความตื่นเต้นอยากเที่ยวของเรา เราเลยออกไปกินข้าว และเดินเล่นดูมหาลัย ไม่ต้องพักค่ะ เอาไวทีหลังก็ได้55555
อากาศของประเทศนี้ก็จะแตกต่างกันไปตามภาคต่างๆค่ะ ทางเหนือก็ร้อนมาก ทางใต้ก็จะหนาวๆหน่อย ประมาณ 20 องศา และที่สูงๆก็จะหนาวเป็นพิเศษค่ะ
คนที่นี่ส่วนใหญ่จะทำอาหารกินเองนะคะ เพราะอาหารข้างนอกจะแพงประมาณ 100–180บาท/ต่อจาน (เงินเดือนขั้นต่ำที่นี่จะอยู่ประมาณ 9,000-13,000บาท) อีกอย่างอาหารไม่ได้มีให้หลากหลายเหมือนบ้านเรา ทำกินเองประหยัดกว่าและอร่อยกว่าด้วยค่ะ อาหารที่นี่ส่วนใหญ่จะ ออกแนวทอดๆ ผัดๆ มันๆ อ้วนดีนักแล ส่วนใหญ่คนที่นี่จะกินข้าว (ข้าว จะหุงแบบใส่เกลือ ใส่น้ำมันบ้างเล็กน้อย บางที่ก็หั่นแครอทเป็นเต๋าเล็กๆใส่ลงไปด้วย) กินถั่ว กับเนื้อ1 ชิ้น และผักสลัด กินคู่กับน้ำซุปแบบนี้ค่ะ ก็อร่อยดีค่ะ แต่ไม่ถึงขนาดโอ้ววววมายก๊อดนะคะ คือกินให้อิ่มๆพอไม่คิดมาก
นี่เป็นสถานที่ๆเรามาลงเรียนนะคะ ชื่อมหาลัยว่า 
Universidad Pontificia Bolivariana เป็นมหาลัยเอกชนชั้นนำของประเทศนี้ เคยแอบถาม ค่าเทอมแพงโครตๆๆๆๆ
สิ่งแรกที่เห็นแล้วงงบวกตกใจมากของที่นี่ก็คือ ”กล้วย” กล้วยจริงๆนะเธอ อิ๊อิ๊ กล้วยที่นี่จะมีแบบที่เอาไว้กินเป็นผลไม้ กับเอาไว้ทอดทำอาหาร เรียกว่า Platano นักท่องเที่ยวหลายคนดูไม่ออกเวลาไปซื้อกล้วยก็จะได้อันนี้มาแทน มันกินสดๆเลยไม่ได้เด้อออ มันจะฝาดมากต้องเอาไปทอดก่อน คล้ายๆกินกล้วยทอดอ่ะ ตอนแรกไม่ชอบอยู่ไปอยู่มาขอสองค่ะป้า55555

อาหารประจำถิ่นของเมืองนี้ คือ Paisa dish หรือข้าว ”ไปซ่า” เป็นที่นิยมมากๆสำหรับคนที่นี่ และนักท่องเที่ยว ใครมาต้องกินจานนี้ เหมือนผัดไทบ้านเรานั่นแหละค่ะ จานละ 180 บาท ในจานจะประกอบไปด้วยข้าวสวย หมูผัด ปลาตาโน่ (กล้วยทอด) ไส้กรอก หมูกรอบ ถั่วคล้ายๆกับBaked beans ไข่ดาว และอโวคาโด้สดๆค่ะ  จาน มัน ใหญ่ ม๊ากกกกก  กินคนเดียวไม่หมดแน่นอนค่ะ เรากินไม่หมดไม่อยากทิ้งเสียของเลยเรียกคนจรจัดมากิน เค้าดีใจใหญ่เลย เห้อออ อิ่มท้อง อิ่มใจไปค่ะ

เดินไปตามถนนก็จะเจอรถเข็นขายอโวคาโด้ เป็นภาพที่เห็นได้ตลอดค่ะ ที่นี่ปลูกอโวคาโด้เยอะ และถูก 1 ลูกประมาณ 20 บาท ลูกใหญ่มากกก ไม่เชื่อดู!!

ที่พักที่เราพักเป็นโฮสเทล ชื่อ Gaston Coliving มีทั้งห้องรวมและห้องส่วนตัว เราเลือกที่นี่เพราะยังไม่แน่ใจว่าจะพักนานแค่ไหนเลยไม่อยากไปเช่าอพาตเม้นต์ให้ยุ่งยาก และอีกอย่างเราคิดว่าอยู่แบบนี้ทำให้เราได้เจอนทท.ใหม่ๆตลอดไม่เหงาด้วย ป้าแม่บ้านชื่อคลาวเดีย ใจดีมากๆ เค้าบอกว่าเราเป็นไทยคนแรกและเป็นเอเชียคนที่สามที่มาพักที่นี่ เพราะโคลอมเบียเป็นประเทศที่มีชื่อเสียงไม่ค่อยดี คนไม่ค่อยกล้ามา ชาติที่มาส่วนใหญ่จะเป็นคนอเมริกัน เพราะอยู่ใกล้ การมาเที่ยวพักผ่อนที่นี่มาได้ง่ายและไม่แพงมาก ค่าครองชีพแถบอเมริกาใต้ ไม่แพงมาก แต่ก็ยังแพงกว่าทางเอเชียอยู่ค่ะ บวกกับระยะทางไกลมากและค่าตั๋วเครื่องบินแพง เลยทำให้ไม่ค่อยมีคนเอเชียมามากนัก
ปกติเราเป็นคนกินง่ายมากๆ ไม่กินเผ็ด แต่ถึงกระนั้นอาหารที่นี่ก็ยังไม่ค่อยถูกปากเราเท่าไหร่ เราเลยทำอาหารกินเองซะส่วนใหญ่ นี่คืออาห ารจานแรกที่ทำกินเองตั้งแต่มาถึงค่ะ
 
ต้มยำกุ้งกับไข่เจียว เอ้ยย ลืมบอกไปว่าคนที่นี่กินข้าวและขนมปังเป็นส่วนใหญ่ แต่เค้าจะไม่ค่อยมีหม้อหุงข้าวกัน ส่วนใหญ่จะหุงแบบซาวน้ำกัน แบบที่ใช้หม้อตั้งไฟเอา อินี่ก็เอ๋อเลยจ้าา แต่เอาวะ I’m from Thailand, I can do it!!!   และแล้ว 20 นาที ต่อมา….
 
ควันคลุ้งเหมือนไฟไหม้ สัญญาณเตือนดังลั่นไปทั้งโฮสเทลเลยจ้าาาา อับอายมากแม่เอ้ยยย  ฝรั่งตกใจวิ่งออกมากันใหญ่ หนูก็เลยหันไปหัวเราะแหะ แหะ แล้วบอกไปว่า “ซอรี่ไอมทรายยิ่งทูคุ๊กมายไรซ์”  กุเอ้ยยยยยย เอาอีกแล้วว ป้าคลาวเดียหันมาถามว่า นี่หนูมาจากเมืองไทยจริงๆใช่มั้ยลูก5555

 Day 1 ผ่านไปด้วยความวุ่นวาย ไทยแลนด์ดังไปทั้งโฮสเทลเลยจ้าาา