อ่านแต่ความรักของคนอื่น ขออนุญาตเล่าของตัวเองแบบคร่าวๆนะคะ เราเป็น PA (PERSONAL ASSISTANT) ของลูกๆของเจ้าของบริษัทสองคน แต่คนที่เราทำสนิทมากที่สุด เป็นลูกชายเจ้าของบริษัทนึง พอได้เข้าไปดูแลส่วนตัวก็พบว่าเราแอบชอบค่ะ เพราะนอกจากนิสัยดีแล้ว การศึกษาดี แล้วยังสุภาพอ่อนโยนด้วย แต่ผู้หญิงที่เจ้านายชอบเป็นเพื่อนในวัยเด็กสนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆ คือเป็นสาวที่เป็นลูกคุณหนู การศึกษาดีมาก ฐานะก็ดี หน้าที่การงานก็ดี แถมยังหน้าตาสวย หุ่นดี มองตรงไหนก็ดีไปหมด แถมยังแต่งตัวเก่งเป็นเจ้าแม่แฟชั่น แต่พอสัมผัสไปก็ได้รู้ว่าอารมณ์ร้าย ฉลาด และลูกล่อลูกชนดีมาก (เจ้านายเราไม่เคยคิดทันเลย) และเวลาถกกันเจ้านายเรานี่คือหงอตลอด แต่ก็ชอบอยู่ด้วย จนเจ้านายเราบอกเลยค่ะ ว่าชอบคนนี้ ถามว่าชอบเพราะอะไร บอกว่าอะไรก็ดีไปหมด นิสัยแม้จะวีนจะเหวี่ยง แต่ก็มีคุณธรรม ไม่เอาเปรียบคนอื่น (แต่เราว่าลึกๆเพราะสวยมากๆด้วย) ทั้งๆที่บางครั้งก็เอาด่านายเราแรงอยู่นะคะ (แม้จะไม่ใช่คำหยาบ) แล้วก็เรารู้สึกได้ว่าเออ เนี่ยด่าละ เจ้านายเราก็ยังยิ้มได้ เราก็เลยงงว่าทำไมเค้าถึงเอาทุกอย่างที่ดี มามองข้ามความอารมณ์ร้ายไปได้ อันนี้เราไม่เข้าใจจริงๆค่ะ แต่ที่มันแปลกๆคือคุณหนูที่นายเราชอบ กลับแอบชอบผู้ชายอีกคนหนึ่ง หน้าตาไม่ดีนะคะ ฐานะกลางๆด้อยกว่าผู้หญิง แต่หน้าที่การงาน การศึกษาสูสีกันค่ะ เป็นผู้ชายที่ฉลาด เก่ง อบอุ่น เข้มแข็ง ไม่ยอมคน  และเธอก็บอกเราว่าแอบชอบมาตั้งแต่เธออายุสิบสี่ ไอ้เราก็หืม ทำไมไม่เลือกคนที่หน้าตาหรือฐานะใกล้เคียงกัน ทั้งที่เธอก็เลือกได้นะ คนมาคุยเยอะแยะ มันไม่แปลกๆไปหน่อยเหรอ ที่คนมีพร้อมกลับไปเลือกคนที่ไม่พร้อมเท่า เราไม่ได้ดูถูกนะคะ แต่มองว่ามีสิทธิเลือกได้ มันก็น่าจะเลือกคนที่ใกล้ๆกัน