ลูกพี่ลูกน้องถูกเด็กมัธยมปลายใช้มีดปาดคอแต่ไม่กล้าเอาความ

เรื่องมีอยู่ว่า แม่เราโทรมาเล่าให้ฟังว่าลูกพี่ลูกน้องของเราถูกทำร้ายร่างกาย โดยคู่กรณีเป็นเด็กผู้หญิงยังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย อาศัยอยู่บ้านตรงกันข้ามกัน
  
   เรื่องเกิดเมื่อ3วันก่อน บ้านพี่สาวเราเป็นร้านขายของชำ นั่งกับพี่เขยอยู่หน้าบ้าน พอพี่เขยเข้าห้องน้ำ เด็กคนนั้นก็เดินตรงเข้ามาใช้มีดทำครัวปาดคอพี่สาวเรา แต่โชคดีที่ติดสร้อยคอเส้นใหญ่ แผลเลยไม่ลึกมาก พี่เขยออกมาเห็นพอดี จึงเข้าแย่งมีดจนมีดไปโดนที่แขนของพี่สาวเรา จากนั้นพี่สาวเราถูกส่งไปโรงพยาบาล เย็บแผลที่คอ 4 เข็ม และทำแผลที่แขน

   จากนั้นป้าเราก็ได้เรียกตำรวจ และผู้ใหญ่บ้านเข้ามาไกล่เกลี่ย ก็มีการลงบันทึกประจำวันไว้ คุณพ่อของเด็กกลัวว่าลูกจะติดคุก เลยเข้ามาไกล่เกลี่ย ตำรวจก็บอกว่าน้องยังเป็นเยาวชน ให้ไกล่เกลี่ยกันเอง ซึ่งแม่ของเด็กก็ชี้แจงว่า ลูกสาวตนไม่ได้ปาดแขนพี่สาวเรานะ พี่เขยเราเป็นคนมาแย่งมีดแล้วไปโดนเอง ถ้าไม่มาแย่งก็คงไม่โดนแขนหรอก ซึ่งผู้ใหญ่บ้านก็โมโหแล้วแย้งไปว่า ก็เขาออกมาเจอเมียโดนคนถือมีดจี้อยู่ ก็ต้องมาช่วยไหม จากนั้นแม่เด็กก็ได้กล่าวคำว่าขอโทษแบบกระแทกกระทั้นแล้วก็เดินเข้าบ้านตนเองไป ส่วนพ่อเด็กบอกว่า จะให้ค่าทำขวัญ5,000 แล้วจบกันได้ไหม

    พี่สาวเราได้ถามเด็กคนนั่นว่า : ทำแบบนี้ทำไม เด็กตอบว่า : เพราะเพื่อนพี่สาวเราพูดจาไม่ดีกับเค้า เค้าไม่พอใจ  เฮ้ยยย คืองง เรื่องแค่นี้ถึงขั้นเอามีดมาปาดคอเค้าถึงบ้านเลยหรอ แล้วพี่สาวกับป้าเรา ก็ไม่กล้าเอาเรื่อง เพราะกลัวผิดใจกัน (เรากับแม่ก็ได้แต่มองบน) เห็นว่าจะไกล่เกลี่ยค่าทำขวัญเพิ่มเป็น30,000 แลกกับการที่เด็กไม่ต้องมีคดี  

     สำหรับเรา เราคิดว่ามันไม่คุ้มหรอก ดีที่ใส่สร้อยเส้นใหญ่เลยรับแรงมีดไว้ได้  แล้วถ้าไม่ใส่ คงตายเป็นศพไปแล้ว  แล้วตัวเองยังเป็นเยาวชน17-18 ยังกล้าเดินเข้ามาปาดคอคนอื่นถึงบ้าน  (งงด้วยนะที่ไม่เป็นข่าว) ต้องโตมายังไงเนี้ย โดยส่วนตัวคิดว่าไม่ควรปล่อยไว้  แต่พี่กะป้าเป็นคนขี้สงสาร ไม่สู้คน เราไม่รู้จะไปโน้มน้าวใจเค้ายังไง  กลัวว่าเด็กมันจะบ้าเข้ามาทำร้ายอีกในวันข้างหน้า เราควรพูดเปลี่ยนใจเค้ายังไงดี

   เราไม่แน่ใจว่าควรแท็กห้องไหนบ้าง หากแท็กผิดก็ต้องขออภัยด้วยค่ะ


23/07/63

    ล่าสุดนัดไกล่เกลี่ยกันแล้วนะคะ คือพ่อเด็กนำเงินค่าทำขวัญมาให้10,000บาท พร้อมกับบอกว่าจะดูแลไม่ให้ลูกทำร้ายใครอีก   ตั้งแต่วันที่เกิดเหตุการณ์นั่นจนถึงวันนี้แม่และเด็กคนนั้นยังไม่เคยมาพูดขอโทษด้วยความจิงใจใดๆเลย ซึ่งป้าก็บอกแม่เราว่า จะอโหสิกรรมให้ (เค้าว่างั้น) ถึงจะขัดใจเรากับแม่แค่ไหน แต่เราถือว่าเราทำทุกทางให้ป้าเปลี่ยนใจแล้วแต่ป้าเลือกที่จะปล่อย ก็ไม่รู้จะยกตัวอย่างไรมาพูดให้ป้าฟังแล้ว งั้นก็แล้วแต่ป้าเลย เด๋วป้าก็จะรู้ว่า ที่ปล่อยไปมันงูพิษชัดๆ
       ก็ได้แต่หวังว่าจะไม่พบเจอเรื่องแย่ๆจากครอบครัวน่ากลัวข้างบ้านพี่เราอีก

       สำหรับใครที่คิดว่าเราแค่โพสไปวันๆก็ต้องขอโทษจริงๆค่ะที่เราทำได้แต่เพียงตั้งกระทู้ถามเพียงเท่านั้น แค่ต้องการเล่าอยากรู้ว่าในสายตาคนอื่น คิดเห็นเหมือนกับเราไหมว่าเด็กคนนั้นดูไม่ปกติควรไปพบจิตแพทย์จริงๆ ซึ่งไม่ได้มาจากอคติของเราหรือการคิดไปเอง  
      สุดท้ายนี้ เราก็แค่อยากได้วิธีชี้แจงให้ป้าเราทราบถึงความไม่ปกติของครอบครัวคนข้างบ้านก่อนที่เค้าจะนัดไกล่เกลี่ยเอาเงินยัดความผิดให้เรื่องมันจบๆไป ซึ่งสุดท้ายสิ่งที่เราพูดมันก็ไม่เป็นผล อาจจะเพราะอาการป่วยทางจิตต่างๆยังไม่เป็นที่สนใจในพื้นที่ชนบทเท่าไหร่ ยังไงก็ต้องขอขอบคุณคำแนะนำต่างๆทั้งหน้าไมและหลังไมด้วยนะคะ  ขอบคุณค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่