เพื่อนในห้องที่นิสัยแปลกมากกกกกกกกก

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้วนะคะ ขอท้าวความตั้งแต่ม.1เลยนะ ตอนนั้นเราย้ายมารร.ใหม่ในจังหวัดเนี่ยแหละ ในวันที่มอบตัวเพื่อจะเข้าเรียน เจอแม่ของเพื่อนคนนึง เขาได้ฝากฝังลูกสาวเขาว่า ฝากลูกป้าด้วยนะ หลังจากเขารู้ว่าเราสอบได้ห้องเดียวกันกับลูกของเขา ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้อะไร มันก็คงเหมือนเด็กใหม่ ยังเด็กด้วย แม่ก็ต้องเป็นห่วง ก็เดินไปด้วยกัน มีเรียนปรับพื้นฐานก่อนเปิดเทอม ขอนามสมมุติ ว่า เด็กหญิง ก ก็มีเพื่อนปกติ เพื่อนที่นั่งโต๊ะเดียวกันกับเด็กหญิง ก แต่พอผ่านไปสักระยะ เนื่องจากเราก็เด็ก +ตอนนั้นมีเพื่อนมาจากรร.เดียวกัน ก็เลยไม่ได้สนใจจะหาเพื่อนใหม่ อยู่เด็กหญิง ก ก็ปลีกวิเวกไปอยู่คนเดียว ซึ่งเพื่อนที่เคยนั่งกับเด็กหญิง ก ก็ได้ไปสนิทกับเพื่อนที่มาจากรร.เดียวกับเรา และเราก็พลอยอยู่กลุ่มเดียวกันไปด้วย พอขึ้นม.2 เราก็ออกจากกลุ่มนั้น เพราะรู้สึกว่า ในกลุ่มมี 7 คน มันแบบเราไม่ได้สนิทกับ 6 คนนั้นเท่าที่ควร คือมันเคมีไม่คลิก เหมือนเราแปลกแยก เราไม่ได้โกรธนะ คือมันไม่ใช่ก็แค่หากลุ่มใหม่ +เจอเพื่อนคนนึง เป็นคนเงียบๆ แล้วเราคุยด้วยแล้วสนุก จริงๆเราเป็นคนคุยเก่งมาก เราเลยรู้สึกดีที่ได้พูดๆๆๆๆ แล้วอีกคนรับฟัง หรือแสดงความคิดเห็นเพียงเล็กน้อย
และเราก็ฟอร์มกลุ่มใหม่ มีประมาณ 6 คน ซึ่งสุดท้ายเราไปทะเลาะคนนึงซึ่งไม่ใช่คนเงียบๆนะ เรา+คนที่เงียบๆเลยออกมาอยู่กัน2คน ก็เหงา แต่มันไม่อะไรมาก เพราะเราก็คุยได้กับทุกคน เอ้อ เราเล่าแบบนี้นเหมือนเราเล่าเรื่องตัวเองมากกว่าเพื่อนละ 56555555555 ก็เหมือนมันมีเหตุการณ์อะไรสักอย่างที่ทำให้เด็กหญิง ก โดนเพื่อนแอนตี้ ไม่ได้กลั่นแกล้ง หรืออะไรรุนแรงนะ แต่แค่แบบไม่สุงสิงด้วย กินข้าวก็เด็กหญิง ก กินคนเดียว ทำงานกลุ่ม เรารับเขาบ่อยมากๆๆๆๆ ตอนม.ต้น เพราะเรามีกัน2คน มันก็ค่อนข้างจะต้องรับเศษๆ เขาเคยมาขอเรากินข้าวด้วย ตอนที่เรายังอยู่กลุ่ม 6 คน แต่เราก็ปฏิเสธเขาไป หลังจากนั้นเขาก็ไม่ค่อยมายุ่งกับเรา แต่ไปยุ่งกับกลุ่มเพื่อนที่เราทะเลาะแทน เพราะมีเพื่อนคนนึง(ไม่ใช่คนที่เราทะเลาะ)เป็นประมาณแม่พระเลย เพื่อนทั้งห้องไม่ชอบเขา ไม่อยากรับเขาทำงาน ไม่อยากยุ่งกับเขา แต่คนนี้จะเป็นคนแบบรับเถอะ สงสารเขานะ เห็นเป็นเพื่อน 
มาเล่าม.ปลายเลยละกัน ม.ปลายเราก็ยังอยู่รร.เดิม แต่ต้องสอบเข้าใหม่ เพราะเราจะเข้าห้องพิเศษ สรุปนางสาว กก็อยู่ห้องเดียวกันอีกแล้วจ้าาาาา ซึ่งตอนนั้นมันมีแค่ 30 คนในห้อง เราได้กลับมามีกลุ่ม4คน มีคนที่เงียบๆ แม่พระและคนที่ทะเลาะกัน คือดีกันแล้วววว ดีใจมากๆๆๆๆๆ (ตอนนั้นเราผิด ดีใจที่เพื่อนยังให้โอกาส) 
เหตุการณ์แรก เริ่มจากม.4 เขาก็มีครั้งนึงที่เราต้องทำงานกับเขา แล้วต้องไปถ่ายคลิป เขาก็มาช้า และหงุดหงิดใส่ เราจะยืมกระเป๋าตังค์มาถ่ายประกอบฉาก เขาก็แบบไม่ค่อยอยากจะให้ยืม เพราะกลัวเงินหาย (ในนั้นมี 1 บาท) เราบอกว่า เก็บเงินไว้ที่ตัวเองเลยก็ได้ ขอกระเป๋าตังค์ประกอบฉากเท่านั้น ที่ไม่ใช้กระเป๋าคนอื่น เพราะยัดกระเป๋ากางเกงไม่ได้ มันใหญ่ หลังจากตกลงเรื่องกระเป๋าตังค์เสร็จ ก็มาถ่ายคลิป ซึ่งมันไม่ได้สักที ไม่ได้แกล้ง แต่งานมันไม่ได้ คือมันไม่ได้ไง เขาก็หงุดหงิดใส่ จนสุดท้ายมันก็ได้ ตอนนั้นเราเดินไปเอาของในกระเป๋าสะพายตัวเอง กลับมา เขานั่งทะเลาะกับเพื่อนเรา เราไปถามเพื่อนเรา เพื่อนเรามาเล่าทีหลังว่า เขาดึงหญ้าแบบโมโห หงุดหงิดอ่ะ นั่งแล้วนั่งถอนหญ้า แล้วพอคนที่เป็นแม่พระเตือน เขาก็ไม่ฟัง พอเพื่อนเราเตือนเขาก็ไม่ฟัง จนปะทะคารมกัน 
เหตุการณ์ตอนม.6 ช่วงนี้เขาเป็นอะไรไม่รู้ ตอบคำถามอ.ทุกคาบ เสียงดังมาก และเวลาเพื่อนจะถามอะไรแบบนี้ ก็จะพูดแทรกเพื่อน พยายามจัดการทุกๆอย่างในห้องเหมือนตัวเองคือหัวหน้า ล่าสุดจะเอาปากกาไปเขียนกระดานว่าวันไหนสอบวิชาอะไรบ้าง หงุดหงิดใส่เพื่อนเพราะหาชีทตัวเองไม่เจอ คิดว่าชีทเพื่อนคือชีทของเขา ถึงขั้นโทรไปบอกแม่ว่า ชีทเพื่อนเหมือนชีทหนู งอง ไประเบิดอารมณ์เต็มที่มาก ว่า เธอเห็นชีทของเรามั้ย ที่เธอเอาไปเมื่อเช้า แล้วก็บลาๆๆๆๆ แต่เข้าใจฟีลน้ำเสียงแบบปรักปรำไปแล้วว่า เอาชีทกูไปอ่ะ หาของไม่เจอ ก็ไม่ใช่เรื่องมาใส่อารมณ์กับเพื่อนมั้ยอ่ะ เพราะสุดท้ายเขาเจอชีทตัวเองใต้โต๊ะ ขอโทษแบบ เราขอโทษนะ เราหาไม่ดีเองแหละ (เสียงแบบกระแทก) จริงๆถึงจะขอโทษด้วยน้ำเสียงดีกว่านี้ แต่นึกถึงตอนใส่อารมณ์ใส่เพื่อนดิ ควรขอโทษหนักๆเลยแหละ เพราะปรักปรำเพื่อนอ่ะ ไม่เข้าใจว่าตอนนี้เขาเป็นอะไร เมื่อก่อนเขาไม่เป็นแบบนี้นะ เป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยตอบอ. แต่เรื่องหงุดหงิด ไม่พอใจเนี่ย เป็นประจำ ตั้งแต่ม.ต้นยันม.ปลาย จนปัจจุบัน เพื่อนก็ไม่ชอบทั้งห้องอ่ะ 

เจ้าของกระทู้ไม่ใช่คนดีมากมาย แต่ก็คิดว่าเขาแปลก คนอ่านคิดว่าไง?