ยิ้มง่าย จนคนมองว่าเป็นบ้า

คือ เราจะเล่าอะไรนิดหน่อยนะ เมือก่อน เราเป็นคนยิ้มยากเพราะไม่เคยเข้าใจคนอื่น ตอนนี้ก็เช่นเดิม ต่างที่ว่า เมื่อก่อนเรานั้นไม่ยิ้ม เราไม่เคยยิ้มเลยจนขึ้นป.2 เราก็เริ่มยิ้มบ้าง เพราะครูบอกว่าการยิ้มคือการแสดงความนอบน้อม เราก็เริ่มยิ้มเรือยๆ พอรู้ตัวอีกทีก็เป็นคนยิ้มง่าย มุกฝืดๆก็ยิ้มได้ อย่างที่เราเคยบอกได้ข้างต้นว่า เราไม่เข้าใจความรู้สึกใคร นั้นก็แปลว่าเวลาเรายิ้ม เราแค่ยิ้มโดยไม่มีอารมณ์ที่คนอื่นเรียกว่าความสุขเลย ขนาดตอนอกหักก็ยังยิ้มทั้งน้ำตา มันทรมานมาก เรามีแค่ความรู้สึกเศร้า แต่ความสุข ความรัก ความริษญาเราเลยไม่มี เพราะเราเชื่อ และก๊อปความรู้สึกปลอมๆที่เราได้เคยเห็นผ่านๆมา เพราะฉะนั้น ในวันนี้เราจึงอยากขอวิธีแก้ไข ทำยังไงให้เลิกยิ้ม ขอคนช่วยบอกทีนะครับ รู้สึกเศร้าแต่ก็ยังยิ้ม มันทรมานมากกว่าเศร้าแล้วร้องไห้เสียใจ ปล.โดนด่าตอนไปงานศพลุง