ขอกำลังใจหน่อยค่ะ

ตอนนี้เราแย่มากๆ ทุกอย่างดูแย่ เราเหนื่อยท้อเราอยากขอกำลังใจหน่อยได้ไหมคะ เราท้อจริงๆ

มีใครเป็นแบบเราไหม หรือมีวิธีทำให้มันร้องไห้ บางวันเราทำงานมาเหนื่อยๆต้องการกำลังใจ เราไม่ไหว เราอยากร้องไห้ เราพยายามบีบน้ำตาแล้วแต่มันไม่ไหล บางวันเราท้อ พักกลางวันเราขึ้นห้องมานอนพัก ในหัวมีแต่เรื่

สวัสดีค่ะ เบื้องต้นเราก็ทำกระทู้สนทนานี้มาเพราะอยากระบายปัญหาส่วนตัวเล็กน้อย เราอายุ 18 ปีค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่ปวช. ปีที่ 2 เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย โดยที่ทางบ้านไม่ได้ช่วยส่งให้เลย เราเข้าใจดีและพยายา

แรงกระตุ้นเพื่อครอบครัวหรือเพื่ออนาคต เป็นชนิดที่ “ไม่หายง่าย” ต่อให้เหนื่อย ท้อ หรือเจอกระแสลบ ก็ยังมีเหตุผลให้ลุกขึ้นมาสู้เสมอ

คือเราเรียน ม.3 เราท้อกับการเรียนเพราะเรารู้คะแนนสอบเก็บคะแนนเราสอบตกเกือบทุกวิชา เราท้อและเหนื่อยมาก มันเป็นความรุ้สึกที่แย่ เรากลั้นน้ำตาของเราไม่ไหวจนถึงขั้นต้องมานั่งร้องไห้ในห้องน้ำ รู้สึกอายเพื่

มาขอกำลังใจคะ รู้สึกท้อและเหนื่อยมาก ให้กำลังใจตัวเองไม่ไหวแล้วท้อและเหนื่อยมากจริงๆ

ยายเราเป็นเบาหวาน เมื่อปีที่แล้วเป็นแผลที่เท้าแล้วรักษาไม่หายเลยได้ตัดนิ้วไป1นิ้วข้างขวาปีที่แล้วเราก็เฝ้าอาการแกก็ไม่ได้แย่เลยมีแค่อาการปวดแกยังลุกได้อะไรได้ปกติมาปีนี้เท้าข้างขวาเราก็ไม่รู้แกเป็นอะไ

เลิกไม่ได้หรอกตายไปกับบุหรี่แหละ ทุกครั้งที่จะเลิกก็เจอแบบนี้เราเคยเลิกมาครั้งนึงแล้วนะเพราะไม่มีใครรู้ และไม่มีแรงกดดันตอนนี้ท้อใจมากๆแต่ก็ลดลงมาเยอะแล้ว จากที่สูบวันละ2-3ซองทุกวันนี้ลดลงเหลือ1ซองนึง

เป็นเด็ก15ที่บ้านมีปัญหาทะเลาะกันพ่อเหนื่อยกับแม่ที่แม่เริ่มติดเพื่อนติดสังคมไปยืนเงินมาพอเงินออกก็เอาไปน่ายจนไม่มีจ่ายค่าบ้านช่วงนี้มาขอพ่อบ่อยๆพ่อก็โทรมาบ่นกับพี่สาวให้ฟังแล้วก็ให้คุยกับแม่ให้พี่สาว

ก่อนอื่นไม่อยากตั้งกระทู้เพราะความคิดส่วนตัวมองว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัว แต่เพื่อเปิดโอกาสให้บุคคลอื่นๆ แสดงความคิด เพื่อไม่ใช้ความคิดตัวเองตัดสินเบ็ดเสร็จเด็ดขาดและเป็นแนวคิดของตัวเราเอง ในการใช้กับชีว