สวัสดีค่ะ หนักใจเหลือเกินค่ะ เราเหมือนกลายเป็นผู้หญิงคลั่งรักฝ่ายเดียว ขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ
ก่อนที่เรากับแฟนจะคบกันเราคุยกันมาปีกว่าๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราplanไว้ว่าจะเรียนต่อเมืองนอก เราสองคนเลยใช้ทุกเวลาที่ว่างหรือไม่ว่างก็ออกมาอยู่ด้วยกัน มาเจอกัน ไปเที่ยว ถ่ายรูป เราทั้งคู่พยายามมากในการใช้เวลาที่เหลืออยู่ด้วยกัน
จนถึงวันที่เราต้องไปเรียนต่อเมืองนอก ระหว่างนั้นเราก็ใส่ใจกันมาก เขาเป็น ผช ที่ดีมากคนนึงเลย เขาแคร์เรามาก ไม่ละเลยกันบอกทุกอย่างไม่ว่าจะเรื่องที่ดีหรือไม่ดี ยอกรักบอกคิดถึงกันทุกช่วงเวลา เราเรียนอยู่ก็ยังคอลวีดีโอหาเขาเลยค่ะ ถึงเราจะมีธุระแค่ไหนเราก็ไม่อยากให้เขาน้อยใจ เราสองคนประคับประคองกันมาตลอด
จนวันที่เราได้กลับไปในช่วงวันหยุดแค่2อาทิตย์ ครั้งนี้เขาขอเราเป็นแฟน เราก็รับค่ะ เพราะเรามั่นใจในความรักที่เรามีให้กันมาก และเราก็กลับไปเรียนเหมือนเดิม ตอนช่วงนั้นเราก็ยังเหมือนเดิมค่ะ บอกรัก ทำอะไรทุกอย่างเหมือนเดิม
จนครั้งที่เรากลับมาล่าสุดก็คือตอนนี้ เราก็คบกันมาปีกว่าๆแล้วค่ะ ช่วงแรกๆที่กลับมาก็เหมือนเดิม เราออกหากันแทบทุกวัน ถึงจะมีธุระแต่แค่แว๊บมาเจอให้ชื่นใจ เรามีความสุขมากกกๆๆกับเขา
จนเวลาผ่านไปเดือนกว่าๆ เขาก็เริ่มชินกับการมีเรา (แค่เดือนกว่าๆก็ชินแล้วเนี้ยนะะ ซึ้งเราไม่ได้ชินไง ห่วย) เริ่มไม่มาหา ไม่คุย ปล่อยแชทเงียบ เหมือนเราไม่มีส่วนร่วมในชีวิตเขาอีกแล้ว เรายังรู้สึกเหมือนเดิม ยังคงคิดถึง ยังคงอยากเจอ เราทะเลาะกันเรื่องนี้หนักมากจนเราบอกเลิกเขาไปค่ะ แต่สิ่งที่เราได้มาคือเขาเมินเฉยเราและเลือกที่จะปล่อยเราไปค่ะ เขาร้องไห้นะคะ (เขาเป็น ผช ไม่เคยร้องไห้เรื่อง ผญ มาก่อนค่ะ)
เราถามเขาทำไมถึงปล่อยไป ไม่รักกันแล้วหรอ เขาตอบมาว่าเขารักเราเขาพูดได้เต็มปากว่ารัก แต่ไม่อยากให้เราต้องทรมานไปมากกว่านี้ ไม่อยากให้เราต้องมาทนอยู่กับเขา ไม่รู้สิเรารู้สึกถ้ารักกันก็ต้องมาง้อรึเปล่า ไม่ใช่ยอมเลิกแบบง่ายๆปะ อันนี้ก็เป็นการที่เราประชดเขาซึ้งมันไม่ดีเลยแต่จังหวะนั้นเราทนกับการที่เขาไม่สนใจเราไม่ได้จริงๆ เราก็คุยกันแล้วก็คบกันอีกครั้ง
เขาก็ยังคงเป็นเหมือนเดิมค่ะ ทั้งที่เราก้คุยกันแล้วแต่เหมือนเขาไม่เข้าใจ จนเรามาทะเลาะกันอีกครั้ง เราบอกมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย แล้วเขาก็บอกเลิกเราค่ะ เขาบอกห่างกันก่อนมั้ยเผื่ออะไรมันจะดีขึ้นอยู่กับตัวเอง เราช็อคมากค่ะ เราไม่ได้อยากอยู่กับตัวเองชีวิตเราตอนนี้มีเขาเป็นส่วนหนึ่งไปแล้ว แต่เราว่าเขาไม่ได้อยากมีเราเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต เราพังมากค่ะ
เขาขอมานัดเจอเรา พอเจอกกันเขากลับมาขอโทษและขอคืนดีกับเรา เรารักเขามากค่ะ เราก็กลับมาคบกันด้วยหวังว่าเขาจะดีขึ้นค่ะ แต่เขาก็ยังคงเหมือนเดิมค่ะเห้ออออ
เราก็ไม่เข้าใจเขาเลย เขาไม่ได้มีใครใหม่นะคะ แต่ทำไมเขาถึง บอกว่ารักทั้งที่พฤติกรรมเขามันไม่ใช่
เราไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกัตลอดเวลา หรือคบกันมานานมากจนชินกัน นี้แค่อยู่เดือนกว่าๆเอง เรายังรู้สึกว่าเขาเป็นคนเดิมที่งุงิกันได้อยู่เลย เราควรต้องจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี เหมือนเราคลั่งรักอยู่ฝ่ายเดียวซึ้งมันดูโง่จังค่ะ เห้อออ
แฟนชินกับการมีเราอยู่ในชีวิต
ก่อนที่เรากับแฟนจะคบกันเราคุยกันมาปีกว่าๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราplanไว้ว่าจะเรียนต่อเมืองนอก เราสองคนเลยใช้ทุกเวลาที่ว่างหรือไม่ว่างก็ออกมาอยู่ด้วยกัน มาเจอกัน ไปเที่ยว ถ่ายรูป เราทั้งคู่พยายามมากในการใช้เวลาที่เหลืออยู่ด้วยกัน
จนถึงวันที่เราต้องไปเรียนต่อเมืองนอก ระหว่างนั้นเราก็ใส่ใจกันมาก เขาเป็น ผช ที่ดีมากคนนึงเลย เขาแคร์เรามาก ไม่ละเลยกันบอกทุกอย่างไม่ว่าจะเรื่องที่ดีหรือไม่ดี ยอกรักบอกคิดถึงกันทุกช่วงเวลา เราเรียนอยู่ก็ยังคอลวีดีโอหาเขาเลยค่ะ ถึงเราจะมีธุระแค่ไหนเราก็ไม่อยากให้เขาน้อยใจ เราสองคนประคับประคองกันมาตลอด
จนวันที่เราได้กลับไปในช่วงวันหยุดแค่2อาทิตย์ ครั้งนี้เขาขอเราเป็นแฟน เราก็รับค่ะ เพราะเรามั่นใจในความรักที่เรามีให้กันมาก และเราก็กลับไปเรียนเหมือนเดิม ตอนช่วงนั้นเราก็ยังเหมือนเดิมค่ะ บอกรัก ทำอะไรทุกอย่างเหมือนเดิม
จนครั้งที่เรากลับมาล่าสุดก็คือตอนนี้ เราก็คบกันมาปีกว่าๆแล้วค่ะ ช่วงแรกๆที่กลับมาก็เหมือนเดิม เราออกหากันแทบทุกวัน ถึงจะมีธุระแต่แค่แว๊บมาเจอให้ชื่นใจ เรามีความสุขมากกกๆๆกับเขา
จนเวลาผ่านไปเดือนกว่าๆ เขาก็เริ่มชินกับการมีเรา (แค่เดือนกว่าๆก็ชินแล้วเนี้ยนะะ ซึ้งเราไม่ได้ชินไง ห่วย) เริ่มไม่มาหา ไม่คุย ปล่อยแชทเงียบ เหมือนเราไม่มีส่วนร่วมในชีวิตเขาอีกแล้ว เรายังรู้สึกเหมือนเดิม ยังคงคิดถึง ยังคงอยากเจอ เราทะเลาะกันเรื่องนี้หนักมากจนเราบอกเลิกเขาไปค่ะ แต่สิ่งที่เราได้มาคือเขาเมินเฉยเราและเลือกที่จะปล่อยเราไปค่ะ เขาร้องไห้นะคะ (เขาเป็น ผช ไม่เคยร้องไห้เรื่อง ผญ มาก่อนค่ะ)
เราถามเขาทำไมถึงปล่อยไป ไม่รักกันแล้วหรอ เขาตอบมาว่าเขารักเราเขาพูดได้เต็มปากว่ารัก แต่ไม่อยากให้เราต้องทรมานไปมากกว่านี้ ไม่อยากให้เราต้องมาทนอยู่กับเขา ไม่รู้สิเรารู้สึกถ้ารักกันก็ต้องมาง้อรึเปล่า ไม่ใช่ยอมเลิกแบบง่ายๆปะ อันนี้ก็เป็นการที่เราประชดเขาซึ้งมันไม่ดีเลยแต่จังหวะนั้นเราทนกับการที่เขาไม่สนใจเราไม่ได้จริงๆ เราก็คุยกันแล้วก็คบกันอีกครั้ง
เขาก็ยังคงเป็นเหมือนเดิมค่ะ ทั้งที่เราก้คุยกันแล้วแต่เหมือนเขาไม่เข้าใจ จนเรามาทะเลาะกันอีกครั้ง เราบอกมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย แล้วเขาก็บอกเลิกเราค่ะ เขาบอกห่างกันก่อนมั้ยเผื่ออะไรมันจะดีขึ้นอยู่กับตัวเอง เราช็อคมากค่ะ เราไม่ได้อยากอยู่กับตัวเองชีวิตเราตอนนี้มีเขาเป็นส่วนหนึ่งไปแล้ว แต่เราว่าเขาไม่ได้อยากมีเราเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต เราพังมากค่ะ
เขาขอมานัดเจอเรา พอเจอกกันเขากลับมาขอโทษและขอคืนดีกับเรา เรารักเขามากค่ะ เราก็กลับมาคบกันด้วยหวังว่าเขาจะดีขึ้นค่ะ แต่เขาก็ยังคงเหมือนเดิมค่ะเห้ออออ
เราก็ไม่เข้าใจเขาเลย เขาไม่ได้มีใครใหม่นะคะ แต่ทำไมเขาถึง บอกว่ารักทั้งที่พฤติกรรมเขามันไม่ใช่
เราไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกัตลอดเวลา หรือคบกันมานานมากจนชินกัน นี้แค่อยู่เดือนกว่าๆเอง เรายังรู้สึกว่าเขาเป็นคนเดิมที่งุงิกันได้อยู่เลย เราควรต้องจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี เหมือนเราคลั่งรักอยู่ฝ่ายเดียวซึ้งมันดูโง่จังค่ะ เห้อออ