รักเก่าเขาและเธอ : ตอนที่ 25 รัก(ไม่)เว้นระยะห่าง (ตอนจบ)
ขอขอบคุณเครดิดรูปภาพปกสวยๆจาก คุณรัชต์สารินท์
.........................................................................................................................
2 เดือนผ่านไป (เดือนธันวาคม ปีพุทธศักราช 2562)
"ไม่เอาน่า.. อย่ามัวแต่นั่งซึมแบบนี้ เป็นลูกพ่อมันต้องคึกคักหน่อย เรื่องผู้หญิงแค่นี้ถึงกับเศร้าซึมคิดไม่ตกเลยหรือวะ รักเขาก็บินไปง้อเขาถึงที่ซิ มัวแต่มานั่งหมดอาลัยตายอยากแบบนี้ เดี๋ยวก็โดนปาดหน้าเค้กไปหรอก มีอะไรให้พ่อช่วยก็บอก พี่ชายแกรายงานความเคลื่อนไหวของหนูไบร์นี่มาบ้างไหม?" เดชศักดาแสดงความห่วงใยลูกชายคนรอง
"เห็นบอกว่าตอนนี้ไบร์นี่กำลังเตรียมตัวออกเดินทางเที่ยวรอบโลก แต่ไปประเทศไหนบ้างนั้น เขาบอกให้รู้แค่น้าทอมกับน้าซอนย่าเท่านั้น ขนาดมาร์ตี้เขายังไม่บอกเลย คงกลัวว่าจะแอบมาเป็นสปายให้ผม ขืนผมดันทุรังบินไปง้อคุณเธอที่โน่น มีหวังได้สวนทางกันแน่ ไหนจะเรื่องรติอีก รายนั้นก็ขยันมาเซ้าซี้ผมตลอด จะอะไรนักหนา ผมพยายามยื่นข้อเสนอที่ดีที่สุดให้แล้ว แต่ก็ไม่ยอมรับซะที" เรย์สับสนมืดแปดด้านหาทางออกไม่ได้
"ค่อยๆแก้ปัญหาทีละเรื่องไปก่อน มันจะง่ายกว่านะ มัวแต่แก้หลายเรื่องพร้อมกันทีเดียว มันก็สมควรมึนอย่างที่แกเป็นอยู่อย่างนี้ เรื่องยัยรติ เดี๋ยวพ่อจัดการให้เอง ถ้าลองใช้วิธีนุ่มนวลเอาน้ำเย็นเข้าลูบแล้วไม่ได้ผล คงต้องใช้ต้องมาตรการขั้นเด็ดขาดแล้วละ ไม่งั้นยัยคนนี้เป็นปรสิตเกาะติดชีวิตแกแน่" เดชศักดาเสนอแนวทาง
"ขอบคุณมากครับพ่อ เรื่องตามไบร์นี่ขึ้นอยู่กับน้าทอมน้าซอนย่าจะยอมช่วยผมหรือไม่? พวกเขาบล็อกไลน์และช่องทางติดต่อผมทุกอย่างตามคำสั่งของไบร์นี่ โชคดีที่ยังสามารถติดต่อมาร์ตี้กับพี่เดียวได้ ยังไงผมจะพยายามให้ถึงที่สุดครับ"
"ให้มันได้อย่างนี้ซิลูกพ่อ" เดชศักดาตบบ่าให้กำลังใจลูกชายคนรอง
…………………………………………………………………………………………………………………………..
เดือนกุมภาพันธ์ ปีพุทธศักราช 2563
ณ สำนักงานใหญ่ของไร่เดชศักดา
"เข้ามาได้... " เรย์ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้น
"เหลียวเองค่ะ… คุณทะเลงานยุ่งไหมค่ะ? ถ้ากำลังยุ่งอยู่ เหลียวค่อยมาหาใหม่ก็ได้" เฉลียวศรีเดินเข้ามาด้วยท่าทีร้อนรน
"พี่เหลียวไปเที่ยวกระบี่กับป้าฟ้าและนายเมฆ สนุกไหมครับ? กลับมาไม่เห็นได้ผิวสีแทนเลย เชิญนั่งก่อนครับ งานไม่ยุ่ง คุยได้ อุตส่าห์มาหาผมถึงที่นี่ แสดงว่าต้องเรื่องสำคัญแน่นอนใช่ไหมครับ?" เรย์พอจะเดาออกได้ไม่ยาก
"แหม… คุณทะเลเดาแม่นนะคะ เหลียวมีข่าวเด็ดเผ็ดแซ่บมานำเสนอค่ะ รับรองคุณทะเลต้องดีใจแอนด์เซอร์ไพรส์มากที่สุดเมื่อรู้ข่าวนี้ ตอนไปเที่ยวกระบี่กับคุณฟ้าและคุณหนูเมฆ เหลียวบังเอิญไปเจอนายปินทำงานอยู่ในโรงแรมที่พวกคุณๆพัก คุณทะเลจำนายปินที่เคยทำงานเป็นพนักงานซ่อมบำรุงทั่วไปในรีสอร์ตนี้ได้ไหมค่ะ? นายปินที่ติดหนี้พนันบอลและบ่อนเถื่อน จนเจ้าหนี้ตามมาทวงหนี้และกระทืบถึงที่ เมื่อ 3-4เดือนก่อน มันหนีไปโดยไม่ได้ทำเรื่องลาออก แถมยังขโมยเหล้านอก บุหรี่นอกแพงๆที่บาร์และเครื่องมือช่างของรีสอร์ตไปขายอีก" วิญญาณนักข่าวเข้าสิงเฉลียวศรีโดยไม่ต้องทำพิธีประทับทรง
"อ๋อ… จำได้แล้ว มีอะไรเล่าต่อมาให้หมดเลยครับ"
"เหลียวได้คุยกับมัน มันเล่าให้ฟังว่า สาเหตุที่มันต้องหนีหัวซุกหัวซุนจนมาอยู่ที่กระบี่ เพราะว่า คุณรติไม่ยอมให้เงินค่าปิดปากตามที่ได้ตกลงกันไว้ แถมยังขู่ว่าจะบอกเบาะแสมันให้พวกเจ้าหนี้รู้อีก คือยังงี้ค่ะ.. บรรดาเจ้าหนี้รายใหญ่ทั้งหลาย มาทานข้าวที่ร้านอาหารรีสอร์ตบ่อย เลยรู้จักคุ้นเคยกับคุณรติเป็นอย่างดี มันกลัวโดนเจ้าหนี้ตามเก็บ เลยรีบหนีโดยไม่มีเงินติดตัวซักบาท มันยอมรับว่าได้ขโมยเครื่องมือช่างของรีสอร์ตไปขายจริง แต่เหล้านอกกับบุหรี่นอก มันไม่ได้ขโมย คุณรติต่างหากที่ยักยอกงบประมาณค่าจัดซื้อของร้านอาหารและบาร์ ตั้งหลายครั้ง ที่ผ่านมาคุณรติเคยเอาเงินส่วนที่ยักยอกได้ มาแบ่งให้มันด้วย มันเลยมีเงินไปเล่นพนันบอลไปเข้าบ่อนจนติดหนี้มหาศาล มันกับคุณรติเป็นคู่นอนกันมีสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน วันที่คุณทะเลดื่มเหล้าจนเมาไม่ได้สติ มันนี่แหละที่เป็นคนพยุงคุณทะเลไปส่งที่ห้องคุณรติ และเป็นคนถ่ายรูปถ่ายคลิปให้คุณรติกับมือเอง พอคุณรติได้อย่างที่ต้องการแล้ว เลยถีบหัวส่งมัน" เฉลียวศรีรายงานข่าวอย่างออกรสชาติ
"วิเศษมากครับ พี่เหลียว… พี่เหมือนนางฟ้ามาโปรดผมเลย" เรย์ดีใจอย่างจนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่
"มันบอกเหลียวว่า ตอนที่ถ่ายรูปคุณทะเลกับคุณรติ มันยังแอบถ่ายคลิปตอนคุณรติเผลอ เก็บไว้เป็นหลักฐานเผื่อคุณรติหักหลังมัน แต่มันดันทำมือถือตกจนหน้าจอแตกละเอียด จะซ่อมก็ไม่มีเงิน หากคุณทะเลอยากให้มันขึ้นมาเป็นพยายานแฉคุณรติ มันก็ยินดีและเต็มใจ ขอแค่คุณทะเลกรุณาช่วยใช้หนี้ให้มันและรับมันกลับเข้าทำงานอีกครั้ง ก็จะเป็นพระคุณยิ่ง เหลียวเลยบอกมันไปว่าจะลองไปคุยกับทะเลดูก่อน"
"พี่เหลียวไปบอกนายปินว่า ผมตกลงตามข้อเสนอนี้ พร้อมเมื่อไหร่ก็ขึ้นมาหาผมทันทีเลยนะครับ รบกวนให้ปิดเรื่องนี้เป็นความลับด้วย ผมกลัวรติจะไหวตัวทันซะก่อน ผมต้องขอบคุณพี่เหลียวมากนะครับ ถ้าไม่ได้พี่เหลียวช่วย ผมก็ไม่รู้จะหาทางออกปัญหานี้ได้อย่างไร ผมจะตบรางวัลให้อย่างงามเลยครับ" เรย์รู้สึกมีความหวังขึ้นมา
เฉลียวศรีรู้สึกภูมิใจตัวเองที่ได้ใช้ทักษะด้านฝีปากของตัวเองในทางที่เป็นประโยชน์
…………………………………………………………………………………………
ต้นเดือนมีนาคม ปีพุทธศักราช 2563
รติยาเดินเข้ามาในห้องทำงานชั้นบนสุดของสำนักงานใหญ่ ตามคำนัดแนะของเรย์
เมื่อเปิดประตูห้องเข้ามา เธอตกใจจนแทบช็อค มือสั่นขาสั่นไปหมด ภาพที่เห็นตรงหน้าเธอมันไม่ใช่ความฝันแต่มันคือความจริง เดชศักดานั่งอยู่ใกล้กับเรย์ โดยมีแขกพิเศษมาเซอร์ไพรส์เธอ นั่นคือ "นายปิน"อดีตคู่นอนวัย 25ปี ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
"เชิญนั่งก่อนครับ " เดชศักดากล่าวเชิญสุภาพสตรี
"เพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมว่าเรามาเข้าเรื่องกันเลยนะครับ รติ ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย สารภาพความจริงกับผมทั้งหมด แล้วผมจะไม่เอาผิดกับคุณเลยและยังให้ค่าทำขวัญอีก แต่ถ้าคุณไม่ตกลงและยังอยากเอาชนะ ผมก็พร้อมสู้จนสุดกำลัง ไม่ใช่แค่เรื่องในคืนนั้นนะ แต่ยังมีเรื่องที่คุณยักยอกงบประมาณของร้านอาหารและบาร์อีกด้วย ผมมีหลักฐานที่เป็นทั้งเอกสารและพยานบุคคล พร้อมจะเอาผิดทางกฏหมายกับคุณได้ ถ้าคุณไม่พอใจละก็ คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามขั้นตอนของกฏหมาย ยังไงก็ไปสู้กันในศาล เออ ... เกือบลืมไป นายปินช่วยเล่าเรื่องในคืนนั้นให้ฟังผมหน่อยซิว่า เรื่องราวมันเป็นยังไงมายังไง เกิดอะไรขึ้นบ้าง? แล้วความสัมพันธ์ระหว่างนายกับรติเป็นแบบไหนเอ่ย?" เรย์เดินหมากเชิงรุกโดยไม่ปล่อยให้ฝ่ายตรงข้ามได้ตั้งตัว
ส่วนนายปินส่งรอยยิ้มแห่งความสะใจให้อดีตคู่นอน หัวเราะทีหลัง มันย่อมดังกว่าเสมอ บัดนี้เกมส์ได้พลิกมาทางฝั่งเขาให้เป็นผู้ถือไพ่เหนือกว่า ไม่เพียงเท่านั้น เขายังกุมความลับเธอไว้อีกด้วย
รติยายอมจำนนต่อพยานหลักฐานหมด เมื่อต้องจนตรอกชนิดที่ไม่เหลือทางเลือก เธอจำต้องยอมรับสารภาพความจริงทั้งหมดออกมาอย่างหมดเปลือก เธอตกลงรับข้อเสนอคือ ออกไปจากรีสอร์ตแห่งนี้ ออกไปจากชีวิตของเรย์ พร้อมกับเงินก้นถุง
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ได้ถูกแอบถ่ายคลิปเอาไว้เพื่อเป็นหลักฐานชั้นยอดในการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเรย์
ปัญหาที่หนักอกหนักใจด่านแรกถูกแก้ไขไปด้วยดีแล้ว เรย์รู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจมากที่สุด มันเหมือนยกภูเขาเอเวอร์เรสทั้งลูกออกไปจากอก ยังมีด่านต่อไปรอให้เขาเผชิญหน้าอยู่ ซึ่งมันคงไม่ยากเย็นแสนเข็ญเท่าไหร่นัก เพราะได้อานิสสงฆ์จากด่านแรกที่สามารถใช้เป็นใบเบิกทางชั้นเยี่ยม
……………………………………………………………………………………….
รักเก่าเขาและเธอ : ตอนที่ 25 รัก(ไม่)เว้นระยะห่าง (ตอนจบ)
ขอขอบคุณเครดิดรูปภาพปกสวยๆจาก คุณรัชต์สารินท์
.........................................................................................................................
2 เดือนผ่านไป (เดือนธันวาคม ปีพุทธศักราช 2562)
"ไม่เอาน่า.. อย่ามัวแต่นั่งซึมแบบนี้ เป็นลูกพ่อมันต้องคึกคักหน่อย เรื่องผู้หญิงแค่นี้ถึงกับเศร้าซึมคิดไม่ตกเลยหรือวะ รักเขาก็บินไปง้อเขาถึงที่ซิ มัวแต่มานั่งหมดอาลัยตายอยากแบบนี้ เดี๋ยวก็โดนปาดหน้าเค้กไปหรอก มีอะไรให้พ่อช่วยก็บอก พี่ชายแกรายงานความเคลื่อนไหวของหนูไบร์นี่มาบ้างไหม?" เดชศักดาแสดงความห่วงใยลูกชายคนรอง
"เห็นบอกว่าตอนนี้ไบร์นี่กำลังเตรียมตัวออกเดินทางเที่ยวรอบโลก แต่ไปประเทศไหนบ้างนั้น เขาบอกให้รู้แค่น้าทอมกับน้าซอนย่าเท่านั้น ขนาดมาร์ตี้เขายังไม่บอกเลย คงกลัวว่าจะแอบมาเป็นสปายให้ผม ขืนผมดันทุรังบินไปง้อคุณเธอที่โน่น มีหวังได้สวนทางกันแน่ ไหนจะเรื่องรติอีก รายนั้นก็ขยันมาเซ้าซี้ผมตลอด จะอะไรนักหนา ผมพยายามยื่นข้อเสนอที่ดีที่สุดให้แล้ว แต่ก็ไม่ยอมรับซะที" เรย์สับสนมืดแปดด้านหาทางออกไม่ได้
"ค่อยๆแก้ปัญหาทีละเรื่องไปก่อน มันจะง่ายกว่านะ มัวแต่แก้หลายเรื่องพร้อมกันทีเดียว มันก็สมควรมึนอย่างที่แกเป็นอยู่อย่างนี้ เรื่องยัยรติ เดี๋ยวพ่อจัดการให้เอง ถ้าลองใช้วิธีนุ่มนวลเอาน้ำเย็นเข้าลูบแล้วไม่ได้ผล คงต้องใช้ต้องมาตรการขั้นเด็ดขาดแล้วละ ไม่งั้นยัยคนนี้เป็นปรสิตเกาะติดชีวิตแกแน่" เดชศักดาเสนอแนวทาง
"ขอบคุณมากครับพ่อ เรื่องตามไบร์นี่ขึ้นอยู่กับน้าทอมน้าซอนย่าจะยอมช่วยผมหรือไม่? พวกเขาบล็อกไลน์และช่องทางติดต่อผมทุกอย่างตามคำสั่งของไบร์นี่ โชคดีที่ยังสามารถติดต่อมาร์ตี้กับพี่เดียวได้ ยังไงผมจะพยายามให้ถึงที่สุดครับ"
"ให้มันได้อย่างนี้ซิลูกพ่อ" เดชศักดาตบบ่าให้กำลังใจลูกชายคนรอง
…………………………………………………………………………………………………………………………..
เดือนกุมภาพันธ์ ปีพุทธศักราช 2563
ณ สำนักงานใหญ่ของไร่เดชศักดา
"เข้ามาได้... " เรย์ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้น
"เหลียวเองค่ะ… คุณทะเลงานยุ่งไหมค่ะ? ถ้ากำลังยุ่งอยู่ เหลียวค่อยมาหาใหม่ก็ได้" เฉลียวศรีเดินเข้ามาด้วยท่าทีร้อนรน
"พี่เหลียวไปเที่ยวกระบี่กับป้าฟ้าและนายเมฆ สนุกไหมครับ? กลับมาไม่เห็นได้ผิวสีแทนเลย เชิญนั่งก่อนครับ งานไม่ยุ่ง คุยได้ อุตส่าห์มาหาผมถึงที่นี่ แสดงว่าต้องเรื่องสำคัญแน่นอนใช่ไหมครับ?" เรย์พอจะเดาออกได้ไม่ยาก
"แหม… คุณทะเลเดาแม่นนะคะ เหลียวมีข่าวเด็ดเผ็ดแซ่บมานำเสนอค่ะ รับรองคุณทะเลต้องดีใจแอนด์เซอร์ไพรส์มากที่สุดเมื่อรู้ข่าวนี้ ตอนไปเที่ยวกระบี่กับคุณฟ้าและคุณหนูเมฆ เหลียวบังเอิญไปเจอนายปินทำงานอยู่ในโรงแรมที่พวกคุณๆพัก คุณทะเลจำนายปินที่เคยทำงานเป็นพนักงานซ่อมบำรุงทั่วไปในรีสอร์ตนี้ได้ไหมค่ะ? นายปินที่ติดหนี้พนันบอลและบ่อนเถื่อน จนเจ้าหนี้ตามมาทวงหนี้และกระทืบถึงที่ เมื่อ 3-4เดือนก่อน มันหนีไปโดยไม่ได้ทำเรื่องลาออก แถมยังขโมยเหล้านอก บุหรี่นอกแพงๆที่บาร์และเครื่องมือช่างของรีสอร์ตไปขายอีก" วิญญาณนักข่าวเข้าสิงเฉลียวศรีโดยไม่ต้องทำพิธีประทับทรง
"อ๋อ… จำได้แล้ว มีอะไรเล่าต่อมาให้หมดเลยครับ"
"เหลียวได้คุยกับมัน มันเล่าให้ฟังว่า สาเหตุที่มันต้องหนีหัวซุกหัวซุนจนมาอยู่ที่กระบี่ เพราะว่า คุณรติไม่ยอมให้เงินค่าปิดปากตามที่ได้ตกลงกันไว้ แถมยังขู่ว่าจะบอกเบาะแสมันให้พวกเจ้าหนี้รู้อีก คือยังงี้ค่ะ.. บรรดาเจ้าหนี้รายใหญ่ทั้งหลาย มาทานข้าวที่ร้านอาหารรีสอร์ตบ่อย เลยรู้จักคุ้นเคยกับคุณรติเป็นอย่างดี มันกลัวโดนเจ้าหนี้ตามเก็บ เลยรีบหนีโดยไม่มีเงินติดตัวซักบาท มันยอมรับว่าได้ขโมยเครื่องมือช่างของรีสอร์ตไปขายจริง แต่เหล้านอกกับบุหรี่นอก มันไม่ได้ขโมย คุณรติต่างหากที่ยักยอกงบประมาณค่าจัดซื้อของร้านอาหารและบาร์ ตั้งหลายครั้ง ที่ผ่านมาคุณรติเคยเอาเงินส่วนที่ยักยอกได้ มาแบ่งให้มันด้วย มันเลยมีเงินไปเล่นพนันบอลไปเข้าบ่อนจนติดหนี้มหาศาล มันกับคุณรติเป็นคู่นอนกันมีสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน วันที่คุณทะเลดื่มเหล้าจนเมาไม่ได้สติ มันนี่แหละที่เป็นคนพยุงคุณทะเลไปส่งที่ห้องคุณรติ และเป็นคนถ่ายรูปถ่ายคลิปให้คุณรติกับมือเอง พอคุณรติได้อย่างที่ต้องการแล้ว เลยถีบหัวส่งมัน" เฉลียวศรีรายงานข่าวอย่างออกรสชาติ
"วิเศษมากครับ พี่เหลียว… พี่เหมือนนางฟ้ามาโปรดผมเลย" เรย์ดีใจอย่างจนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่
"มันบอกเหลียวว่า ตอนที่ถ่ายรูปคุณทะเลกับคุณรติ มันยังแอบถ่ายคลิปตอนคุณรติเผลอ เก็บไว้เป็นหลักฐานเผื่อคุณรติหักหลังมัน แต่มันดันทำมือถือตกจนหน้าจอแตกละเอียด จะซ่อมก็ไม่มีเงิน หากคุณทะเลอยากให้มันขึ้นมาเป็นพยายานแฉคุณรติ มันก็ยินดีและเต็มใจ ขอแค่คุณทะเลกรุณาช่วยใช้หนี้ให้มันและรับมันกลับเข้าทำงานอีกครั้ง ก็จะเป็นพระคุณยิ่ง เหลียวเลยบอกมันไปว่าจะลองไปคุยกับทะเลดูก่อน"
"พี่เหลียวไปบอกนายปินว่า ผมตกลงตามข้อเสนอนี้ พร้อมเมื่อไหร่ก็ขึ้นมาหาผมทันทีเลยนะครับ รบกวนให้ปิดเรื่องนี้เป็นความลับด้วย ผมกลัวรติจะไหวตัวทันซะก่อน ผมต้องขอบคุณพี่เหลียวมากนะครับ ถ้าไม่ได้พี่เหลียวช่วย ผมก็ไม่รู้จะหาทางออกปัญหานี้ได้อย่างไร ผมจะตบรางวัลให้อย่างงามเลยครับ" เรย์รู้สึกมีความหวังขึ้นมา
เฉลียวศรีรู้สึกภูมิใจตัวเองที่ได้ใช้ทักษะด้านฝีปากของตัวเองในทางที่เป็นประโยชน์
…………………………………………………………………………………………
ต้นเดือนมีนาคม ปีพุทธศักราช 2563
รติยาเดินเข้ามาในห้องทำงานชั้นบนสุดของสำนักงานใหญ่ ตามคำนัดแนะของเรย์
เมื่อเปิดประตูห้องเข้ามา เธอตกใจจนแทบช็อค มือสั่นขาสั่นไปหมด ภาพที่เห็นตรงหน้าเธอมันไม่ใช่ความฝันแต่มันคือความจริง เดชศักดานั่งอยู่ใกล้กับเรย์ โดยมีแขกพิเศษมาเซอร์ไพรส์เธอ นั่นคือ "นายปิน"อดีตคู่นอนวัย 25ปี ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
"เชิญนั่งก่อนครับ " เดชศักดากล่าวเชิญสุภาพสตรี
"เพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมว่าเรามาเข้าเรื่องกันเลยนะครับ รติ ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย สารภาพความจริงกับผมทั้งหมด แล้วผมจะไม่เอาผิดกับคุณเลยและยังให้ค่าทำขวัญอีก แต่ถ้าคุณไม่ตกลงและยังอยากเอาชนะ ผมก็พร้อมสู้จนสุดกำลัง ไม่ใช่แค่เรื่องในคืนนั้นนะ แต่ยังมีเรื่องที่คุณยักยอกงบประมาณของร้านอาหารและบาร์อีกด้วย ผมมีหลักฐานที่เป็นทั้งเอกสารและพยานบุคคล พร้อมจะเอาผิดทางกฏหมายกับคุณได้ ถ้าคุณไม่พอใจละก็ คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามขั้นตอนของกฏหมาย ยังไงก็ไปสู้กันในศาล เออ ... เกือบลืมไป นายปินช่วยเล่าเรื่องในคืนนั้นให้ฟังผมหน่อยซิว่า เรื่องราวมันเป็นยังไงมายังไง เกิดอะไรขึ้นบ้าง? แล้วความสัมพันธ์ระหว่างนายกับรติเป็นแบบไหนเอ่ย?" เรย์เดินหมากเชิงรุกโดยไม่ปล่อยให้ฝ่ายตรงข้ามได้ตั้งตัว
ส่วนนายปินส่งรอยยิ้มแห่งความสะใจให้อดีตคู่นอน หัวเราะทีหลัง มันย่อมดังกว่าเสมอ บัดนี้เกมส์ได้พลิกมาทางฝั่งเขาให้เป็นผู้ถือไพ่เหนือกว่า ไม่เพียงเท่านั้น เขายังกุมความลับเธอไว้อีกด้วย
รติยายอมจำนนต่อพยานหลักฐานหมด เมื่อต้องจนตรอกชนิดที่ไม่เหลือทางเลือก เธอจำต้องยอมรับสารภาพความจริงทั้งหมดออกมาอย่างหมดเปลือก เธอตกลงรับข้อเสนอคือ ออกไปจากรีสอร์ตแห่งนี้ ออกไปจากชีวิตของเรย์ พร้อมกับเงินก้นถุง
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ได้ถูกแอบถ่ายคลิปเอาไว้เพื่อเป็นหลักฐานชั้นยอดในการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเรย์
ปัญหาที่หนักอกหนักใจด่านแรกถูกแก้ไขไปด้วยดีแล้ว เรย์รู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจมากที่สุด มันเหมือนยกภูเขาเอเวอร์เรสทั้งลูกออกไปจากอก ยังมีด่านต่อไปรอให้เขาเผชิญหน้าอยู่ ซึ่งมันคงไม่ยากเย็นแสนเข็ญเท่าไหร่นัก เพราะได้อานิสสงฆ์จากด่านแรกที่สามารถใช้เป็นใบเบิกทางชั้นเยี่ยม
……………………………………………………………………………………….