มีใครไม่ได้อยู่กับแม่แล้วพอต้องมาอยู่ด้วยกันรู้สึกอึดอัดบ้างคะ

คือเราโตมากับการที่พ่อแม่แยกทางกัน พ่อมีเมียใหม่ แม่เราอยู่คนเดียว เราอยู่กับย่าและพี่สาวบวกกับญาติๆกัน ตอนนั้นพ่อเรามีเงินมีรถ กลับบ้านมากับเมียใหม่ เขาก็บอกให้เราเรียกเมียใหม่พ่อ ว่าแม่ เรายังเด็กมาก ราว1-2ขวบ แม่เรานานๆกลับมาหาเราทีแต่โทรศัพท์คุยกับเราตลอด เพราะเเม่เราต้องทำงาน เวลาพ่อกลับบ้านเราก็เฉยๆเพราะเขาไม่ได้สนใจอะไรเรา ส่วนเวลาแม่กลับบ้านเราไม่ได้รู้สึกดีหรืออะไรเลย เวลาแม่กลับบ้านพร้อมอา แม่มาเซอร์ไพรส์เรา เราก้เฉยๆ เราได้รับความรักจากพี่สาวและย่า และญาติๆเราก็รู้สึกได้เลยว่า เราไม่ได้ต้องการความรักจากพ่อแม่ อีกทั้งเวลาไปเที่ยว ญาติๆ เขาจะพาเราไป เป็นครอบครัวเลย เขาเป็นน้องชายของย่าเรา เขามีลูก2คน พี่ๆเค้าอายุห่าจากเราเป็น16และ20ปี  เขาเห็นเราตั้งแต่เด็ก เลาเลยไม่รู้สึกขาดอะไร พอเราโตมาราวๆ15ปีแม่กลับบ้านมาอยู่กับเรา พ่อเราเลิกกับผู้หยิงคนนั้น แล้วพ่อกับแม่ก็กลับมาคบกัน พอเราอยู่กับเค้าทั้ง2คน เราก็เฉยๆ ไม่ได้รู้สึกรักหรืออะไรเลย ยิ่งความผูกพันธ์เราไม่มีเลย  เรารู้ว่ามันบาป มันเป็นสิ่งไม่ดี เราก็พยายามปรับตัวเรารู้สึกอึดอัด ไม่เป็นตัวของตัวเอง เวลาเราจะทำอะไรแม่มักจะมามองเรา ถามเรา เราก็แน่แหละ แค่ตอบก็จบๆแต่บางครั้งเราต้องการอยู่คนเดียว ความรู้สึกเหมือนต้องการอยู่คนเดียวอะไรแบบนี้ ไม่ต้องการให้สนใจหรืออะไรเลย เพราะเราชินแล้วกับการที่ไม่มีเค้า แต่ตอนนี้เรา19แล้ว เราก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม ตอนนี้แม่เรากลับไปอยู่บ้านแล้ว นานๆครั้งแม่จะโทรหาเรา และเช่นกันนานๆเราจะโทรหาแม่ เราควรทำยังไงดีคะ หรือมีใครเคยเป็นแบบเราไหม เรารู้ว่าการที่เราไม่ได้สนใจอะไรพ่อแม่มันคือเรื่องที่ไม่ดีเลย เราไม่ได้รู้สึกรักเค้า เหมือนคนอื่นเค้าเป็น ไม่ได้ต้องการเค้าอะไรแบบนี้ค่ะ

เราแค่อยากให้คนที่อ่านของเราลองบอกเราหน่อยค่ะ