คือเรื่องมีอยู่ว่า
เราแอบชอบเพื่อนผช. คนหนึ่ง รู้จักกันมาจนจะเกือบ 2-3 ปีได้แล้ว
เคยคบกันได้เพียงเกือบเดือนนึง แต่ก็เลิกกัน แต่กลับมาเป็นเพื่อนกันปกติ
แต่พอเวลาเขามีแฟน เราก็เอาแต่ประชดเขา หึงหวงเขา ._. จนบางครั้งเขาก็รำคาญ ออกห่างเราบ่อยมาก
ละมีช่วงนึง เรากับเขาทะเลาะกัน (ทะเลาะกันบ่อยมาก แต่บางครั้งเราก็ไปง้อเขากลับมาบ้าง เขาก็มาง้อเรากลับบ้าง)
เราก็โดนเขาบล็อคเฟสไป ตอนนั้นในความรู้สึกเรา น้อยใจเขาหนักมาก เขาบล็อคแต่เรา แต่กับคนอื่น เขาปล่อยผ่าน
เรานั่งร้องไห้อยู่ทุกครั้งเลย เราเหนื่อยมาก เราเลยหนีออกมาค่ะ หนีมาอยู่คนเดียว อยู่กับตัวเองให้มากขึ้น เกือบ เดือนได้เลย หลังจากเขาบล็อคเฟสเราไป
แต่หนีมาได้ไม่นาน เขาไปขอเบอร์ติดต่อเราจากเพื่อนในกลุ่ม มาโทรตามให้เรากลับมา ( ช่วงนั้นเราไม่ได้เข้าเล่นเฟส เล่นอะไรที่เขาจะสามารถติดต่อเราได้เลย) แต่เราก็ยอมกลับมานะ เพราะยังรักเขาอยู่ แต่กลับมา ก็เหมือนคนบ้าเลย เขาก็มีแฟนพอดี เราก็เลยหายไปแบบเงียบๆต่อ
น้องเราเขาแนะนำให้เราหายไป เราก็ลองหายไป สุดท้ายก็เลือกที่จะไม่หายไป เลยกลับมา
พอกลับมา เหมือนความสัมพันธ์ของเรากับเขา ก็เริ่มกลับมาคุยกันปกติ เพราะเรากลับมา เขาก็เลิกกับแฟนพอดี ( เป็นตัวโชคร้ายเลยอย่างไงอย่างงั้น)
คุยกันทุกวัน มีคอลกันบ้าง ถ่ายรูปเห็นหน้ากันบ้าง แต่หลังๆ เราเริ่มหนักขึ้น คืออยากได้ยินเสียงเขา อยากคุยกับเขา ตลอดเวลา
มีจุดหนึ่งเราอยากร็ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาเคยรักเราบ้างไหม เราก็ถามเขาตรงๆ
เขาก็ตอบว่า ให้พูดตรงๆไหม เขารัก แต่รักแบบเพื่อน อยากให้เป็นเพื่อนมากกว่าเพราะมันอยู่นานกว่า
เราก็ถามเขากลับว่า อนาคต ไม่กลัวเราจะรักเขาไปตลอดบ้างหรอ
เขาก็ตอบกลับมาว่า ก็ต้องยับยั้งบ้าง เดะมีแฟน เราก็ลืมเขาได้
จังหวะนั้นเลย คือแบบ เสียใจหนักมาก ( เรามีนิสัยชอบคิดไปเอง) ในหัวเราตอนนั้นแบบ ไม่ได้ต้องการใครละนะ คือเข็ดกับความรักแล้ว
คือเหมือนไม่มีโอกาสไรเลย ที่เราจะเป็นคนที่เขารักมากกว่าเพื่อน
เขาก็พูดขึ้นมาว่า เมื่อไหร่เราจะเข้าใจเขาว่า เขาอยากให้เรากับเขา ร็จักกันนานๆ หลายๆปี ถ้าเป็นแฟน อย่างไงก็ต้องเลิกกัน....
เพื่อนๆ คิดว่าไงกับเหตุผลแบบนี้ อยู่แบบเพื่อนให้รู้จักกันนานๆ หลายๆปี ถ้าเป็นแฟนอย่างไงก็ต้องเลิกกัน ? แล้วสมมุติว่า ถ้าอนาคตอยู่กันแบบนี้จนผูกพันธ์กันหนักขึ้นมา แต่ถ้าอนาคตเขาไม่ได้เลือกเราเป็นคู่ชีวิต แต่เลือกคนที่เข้ามาในชีวิตในระยะสั้นๆ เราก็ต้องเป็นคนที่เสียใจที่สุดน่ะสิ
ความคิดที่ว่า " รักแบบเพื่อนมันจะยาวนานมากกว่าแฟน" เพื่อนๆคิดว่าไงบ้างหรอ?
เราแอบชอบเพื่อนผช. คนหนึ่ง รู้จักกันมาจนจะเกือบ 2-3 ปีได้แล้ว
เคยคบกันได้เพียงเกือบเดือนนึง แต่ก็เลิกกัน แต่กลับมาเป็นเพื่อนกันปกติ
แต่พอเวลาเขามีแฟน เราก็เอาแต่ประชดเขา หึงหวงเขา ._. จนบางครั้งเขาก็รำคาญ ออกห่างเราบ่อยมาก
ละมีช่วงนึง เรากับเขาทะเลาะกัน (ทะเลาะกันบ่อยมาก แต่บางครั้งเราก็ไปง้อเขากลับมาบ้าง เขาก็มาง้อเรากลับบ้าง)
เราก็โดนเขาบล็อคเฟสไป ตอนนั้นในความรู้สึกเรา น้อยใจเขาหนักมาก เขาบล็อคแต่เรา แต่กับคนอื่น เขาปล่อยผ่าน
เรานั่งร้องไห้อยู่ทุกครั้งเลย เราเหนื่อยมาก เราเลยหนีออกมาค่ะ หนีมาอยู่คนเดียว อยู่กับตัวเองให้มากขึ้น เกือบ เดือนได้เลย หลังจากเขาบล็อคเฟสเราไป
แต่หนีมาได้ไม่นาน เขาไปขอเบอร์ติดต่อเราจากเพื่อนในกลุ่ม มาโทรตามให้เรากลับมา ( ช่วงนั้นเราไม่ได้เข้าเล่นเฟส เล่นอะไรที่เขาจะสามารถติดต่อเราได้เลย) แต่เราก็ยอมกลับมานะ เพราะยังรักเขาอยู่ แต่กลับมา ก็เหมือนคนบ้าเลย เขาก็มีแฟนพอดี เราก็เลยหายไปแบบเงียบๆต่อ
น้องเราเขาแนะนำให้เราหายไป เราก็ลองหายไป สุดท้ายก็เลือกที่จะไม่หายไป เลยกลับมา
พอกลับมา เหมือนความสัมพันธ์ของเรากับเขา ก็เริ่มกลับมาคุยกันปกติ เพราะเรากลับมา เขาก็เลิกกับแฟนพอดี ( เป็นตัวโชคร้ายเลยอย่างไงอย่างงั้น)
คุยกันทุกวัน มีคอลกันบ้าง ถ่ายรูปเห็นหน้ากันบ้าง แต่หลังๆ เราเริ่มหนักขึ้น คืออยากได้ยินเสียงเขา อยากคุยกับเขา ตลอดเวลา
มีจุดหนึ่งเราอยากร็ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาเคยรักเราบ้างไหม เราก็ถามเขาตรงๆ
เขาก็ตอบว่า ให้พูดตรงๆไหม เขารัก แต่รักแบบเพื่อน อยากให้เป็นเพื่อนมากกว่าเพราะมันอยู่นานกว่า
เราก็ถามเขากลับว่า อนาคต ไม่กลัวเราจะรักเขาไปตลอดบ้างหรอ
เขาก็ตอบกลับมาว่า ก็ต้องยับยั้งบ้าง เดะมีแฟน เราก็ลืมเขาได้
จังหวะนั้นเลย คือแบบ เสียใจหนักมาก ( เรามีนิสัยชอบคิดไปเอง) ในหัวเราตอนนั้นแบบ ไม่ได้ต้องการใครละนะ คือเข็ดกับความรักแล้ว
คือเหมือนไม่มีโอกาสไรเลย ที่เราจะเป็นคนที่เขารักมากกว่าเพื่อน
เขาก็พูดขึ้นมาว่า เมื่อไหร่เราจะเข้าใจเขาว่า เขาอยากให้เรากับเขา ร็จักกันนานๆ หลายๆปี ถ้าเป็นแฟน อย่างไงก็ต้องเลิกกัน....
เพื่อนๆ คิดว่าไงกับเหตุผลแบบนี้ อยู่แบบเพื่อนให้รู้จักกันนานๆ หลายๆปี ถ้าเป็นแฟนอย่างไงก็ต้องเลิกกัน ? แล้วสมมุติว่า ถ้าอนาคตอยู่กันแบบนี้จนผูกพันธ์กันหนักขึ้นมา แต่ถ้าอนาคตเขาไม่ได้เลือกเราเป็นคู่ชีวิต แต่เลือกคนที่เข้ามาในชีวิตในระยะสั้นๆ เราก็ต้องเป็นคนที่เสียใจที่สุดน่ะสิ