ผมดูรายการแข่งกันทำอาหารที่ใช้รสชาดอาหารและเวลาเป็นตัวกำหนดในการแพ้และชนะ คนที่เข้าแข่งต่างอยากเป็นผู้ชนะจนบางครั้งหรือหลายครั้งเห็นถึงความเลอะเทอะในการทำอาหารแบบเร่งรีบรีบเพื่อให้เสร็จทันเวลาที่กำหนดตลอดจนเวลารอฟังผลการตัดสินจากกรรมการ คนทำอาหารประกวดดูเครียดจัง บางครั้งถึงกับหรั่งน้ำตาก็มีเมื่อรู้ว่าตนเองไปไม่ถึงดวงดาว ในความเป็นจริงการทำอาหารมันไม่ใช่การแข่งกีฬาแต่มันเป็นศาตร์และศิลปมิใช่หรือครับ
รายการแข่งกันทำอาหาร