ชอบวาดรูป เเต่ไม่ค่อยมีไอเดียเลย รู้สึกท้อมากๆจะเรียนต่อด้านนี้ดีมั้ย?ขอคำเเนะนำหน่อยค่ะ

เราคิดว่าเราก็วาดภาพอยู่ในระดับที่ดีอยู่นะ วาดลายเส้นได้ สีไม้ได้ สีอะครีลิคก็พอได้ เเต่สีนํ้าคือไม่ได้เลย สีนํ้าเราวาดได้ห่วยมากๆ

เราจะเล่าเรื่องราวชีวิตนะ อาจจะยาวหน่อยถ้าอ่านจบก็ขอขอบคุณมากๆนะคะ ถ้าใครไม่อยากอ่านก็ข้ามไปได้เลยนะ

ตอนม.ต้นเราคิดว่าจะไปเรียนต่อสถาปัตย์ เราเลยต่อม.ปลายสายวิทย์-คณิต พอได้มาเรียนคือจุดเปลี่ยนเลย จากที่ม.ต้นได้เกรด3.50อัพ พอมาม.ปลายสายวิทย์คือลดลงมาเกือบจะได้เกรด2 เราก็คิดเเล้วว่าจะไม่ต่ออะไรที่เกี่ยวกับวิทย์คณิตเเน่นอน เรียนก็จะไม่รอดอยู่เเล้ว55 เราเลยไม่คิดว่าจะต่อสถาปัตย์เเล้ว เราลองหาคณะอื่นที่เกี่ยวกับวาดภาพ ก็ไปเจอคณะมัณฑนศิลป์ ก็เกี่ยวกับออกเเบบเหมือนกันเเต่จะมีหลายสาขา ปัญหาของเราตอนนี้คือชอบวาดรูปเเต่ไม่มีไอเดีย ไม่มีความคิดอะไรใหม่ๆถึงคิดได้มันก็อยู่เเค่ในหัว เราวาดมันออกมาไม่ได้ เราถนัดวาดภาพเหมือนอย่างเดียว เเต่ฝีมือก็ไม่เก่งถึงขั้นมืออาชีพ พูดง่ายๆคือ เราไม่ถนัดวาดภาพจินตนาการที่คิดเอง ถ้าไม่มีเเบบให้ดูคือวาดไม่ได้เลย นึกไม่ออก เมื่อก่อนเราวาดภาพอะไรก็จะชอบถ่ายลงไอจี ภาพที่วาดส่วนใหญ่ก็จะเป็นภาพดาราเกาหลีเเหละ55 เเต่มันก็มาถึงจุดๆนึงที่เราหมดไฟในการทำสิ่งที่ชอบมาตลอด เราท้อมากๆ เราเห็นงานคนอื่นที่เขาดูมีความคิดสร้างสรรค์ ต่างจากเราที่ดีเเต่วาดภาพดาราไปวันๆ มันทำให้เราฉุกคิดว่า เราจะเอาดีทางด้านนี้ได้หรอ ถึงเเม้ว่าจะชอบวาดรูปเเค่ไหน ตราบใดที่ในหัวไม่มีไอเดียอะไรใหม่ๆเลยมันก็คงไปไม่รอดหรอก จริงไหมคะ เราพยายามฝืนตัวเองให้มาวาดรูปอย่างที่เคยทำประจำ เเต่ทุกครั้งที่จับดินสอ มันรู้สึกวาดไม่ออก ไม่รู้จะวาดอะไรดี ไม่มีเเรงฮึดอย่างที่เคยเป็น เราตัดสินใจทิ้งการวาดภาพไป เราไม่ได้วาดภาพมา5-6เดือนเเล้ว เราพยายามหาอะไรที่ไม่เคยทำมาลองทำ ทั้งทำอาหาร ทำสวน เต้นcover เเต่งนิยาย  ลองเเต่งหน้า ทำมาเกือบทุกอย่าง เรารู้สึกว่าเราไม่ถนัดอะไรนอกจากการวาดรูปอีกเเล้ว หันกลับมามองตัวเอง ถ้าคิดว่าจะทิ้งการวาดภาพไป คิดถูกเเล้วหรอ? เราทำอย่างอื่นได้ดีกว่าการวาดภาพมั้ย? มาคิดดูใหม่ก็มีเเค่การวาดภาพเท่านั้นเเหละที่เราคิดว่าทำได้ดี เเละคนอื่นก็มองว่านั่นคือจุดเด่นของเรา เห้อ เเต่ความไม่มีไอเดียนี่สิคือปัญหา พ่อเเม่คนในครอบครัวก็ถามว่าจบไปจะเรียนต่ออะไร คือในใจก็คิดว่าอย่าเพิ่งถามได้มั้ยคะ55ตอนนี้ยังสับสนกับตัวเองอยู่เลย ใครถามก็เลยตอบปัดๆไปว่า ถาปัตย์ค่ะๆ จนวันนึงเรามานั่งคุยกับพ่ อ พ่อถามว่าปิดเทอมไม่รับวาดรูปเเล้วหรอ เพราะเราเคยรับวาดอยู่ช่วงนึงเเล้วก็เลิกไป เราก็ตอบว่า"ไม่เเล้ว  หนูคิดว่าจะไม่สานต่อด้านนี้เเล้ว"คือตอนนั้นมันหมดไฟไปเเล้ว เเล้วพ่อก็พูดให้กำลังใจเราว่าเออหนูก็วาดสวยนะ หนูมีพรสวรรค์ก็ใช้ให้มันเป็นประโยชน์ ใช้หาเงิน ได้ทั้งประสบการณ์ได้ทั้งเงินได้พัฒนาฝีมืออีก ถ้าพ่อทำได้อย่างหนูนี่สบายเลย คำพูดหลายๆคำพูดของพ่อมันเหมือนจุดไฟในตัวเราอ่ะ  เราก็เออลองกลับมาวาดรูปอีกครั้ง รับวาดรูปในราคารูปละไม่ถึง100เเต่ทุกรูปคือตั้งใจทำ ทำด้วยใจ ถึงมันจะไม่เหมือน เเต่เราใส่ใจลงไป กลับมาวาดอีกทีคือรู้สึกสนุกเหมือนเดิม เหมือนตอนที่ยังไม่หมดไฟ