คือเราแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งตั้งแต่พี่เขาอยู่ม.2 เราอยู่ม.1 เราเคยทักพี่เขาไปตอนนั้นอาจจะยังเด็กมากมั้งแบบว่า ทักไปบ่อยๆพี่เขาคงลำคาญม
มั้งจนกระทั่งบล็อคเราเลย ตอนเราอยู่ ม.3 เราเริ่มรู้สึกใจเราไม่ได้ชอบเขาแล้วเพราะเหมือนไม่ได้คอยคิดถึงอาจจะเพราะพี่เขาอยู่ม.4 อยู่คนละอาคารไม่ค่อยได้เจอกัน จนตอนนี้เราขึ้นม.4 อยู่อาคารเดียวกันแต่คนละชั้น ตอนเดินมาเขาแถวตอนเช้าเราเจอเขาทุกวัน ใจเราเต้นแรงมาก ขนาดไม่ได้อยู่ใกล้กันขนาดนั้น แต่เรารู้สึกเจ็บเมื่อเพื่อนเราบอกเขาชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง เหมือนพายนอกอาจจะดูเหมือนไม่เป็นไร ตอบไปว่าเลิกชอบเเล้วไม่ได้ชอบเขานะอะไรประมาณนี้ แต่ข้างในแบบอยากร้องไห้(เราไม่เคยบอกชอบเขานะอาจจะเป็นตอนทักไปม.1เพื่อนพี่เขารู้ว่าเราชอบชอบแซวอย่างนั้นอย่างนี้) //อยากเลิกชอบแต่มันยากจัง
คนเราจะสามารถชอบคนที่ไม่ได้ชอบเราได้นานแค่ใหวกัน(สิธีเลิกชอบ”
มั้งจนกระทั่งบล็อคเราเลย ตอนเราอยู่ ม.3 เราเริ่มรู้สึกใจเราไม่ได้ชอบเขาแล้วเพราะเหมือนไม่ได้คอยคิดถึงอาจจะเพราะพี่เขาอยู่ม.4 อยู่คนละอาคารไม่ค่อยได้เจอกัน จนตอนนี้เราขึ้นม.4 อยู่อาคารเดียวกันแต่คนละชั้น ตอนเดินมาเขาแถวตอนเช้าเราเจอเขาทุกวัน ใจเราเต้นแรงมาก ขนาดไม่ได้อยู่ใกล้กันขนาดนั้น แต่เรารู้สึกเจ็บเมื่อเพื่อนเราบอกเขาชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง เหมือนพายนอกอาจจะดูเหมือนไม่เป็นไร ตอบไปว่าเลิกชอบเเล้วไม่ได้ชอบเขานะอะไรประมาณนี้ แต่ข้างในแบบอยากร้องไห้(เราไม่เคยบอกชอบเขานะอาจจะเป็นตอนทักไปม.1เพื่อนพี่เขารู้ว่าเราชอบชอบแซวอย่างนั้นอย่างนี้) //อยากเลิกชอบแต่มันยากจัง