เจอเข้ากับตัวเองหลายต่อหลายครั้งบางครั้งก็คิดสะว่าเป็นเรื่องตลกแต่หลายๆครั้งมันเกินไปเพราะเราไม่ใช่ตัวตลก คือเราเป็นคนที่ชอบเห็นคนรอบข้างมีความสุขแต่บางที่ความสุขที่คนพวกนั้นมีนั้นมาอยู่บนความทุกของเรา เราเป็นคนนึงที่อ้วนและดำมากตั้งแต่ตอนเด็กแต่ตอนนี้ผิวเริ่มดีขึ้นเลยไม่ค่อยมีใครล้อเรื่องนี้หลายคนพูดคุยกันเป็นเรื่องตลกในรูปร่างหน้าตาของเราและเพราะเรามีลักษณะคล้ายกะเทยทำให้หลายครั้งก็ถูกถามถูกล้อตลอด
คืออยากถามคนที่ชอบดูถูกคนอื่นมันมีความสุขหรอ? ที่ไปว่าเขาล้อปมด้อยเขาแล้วเขาก็ยิ้มตอบแบบฝืนๆแล้วค่อยมาพูดว่าหยอกๆคือมันไม่ใช่เรื่องตลกสำหรับคนที่เจอปะ คือเจอกับคนแบบนี้เยอะมากเราต้องพิสูจน์ตัวเองก่อนหรอถึงจะเลิกมาว่าคือเราเกิดมาแบบนี้มันผิดมากหรอ
แล้วบางคนที่บอกว่าเป็นคนพูดตรง ก็ฉันพูดความจริงใครจะทำไม คุณพูดได้ค่ะแต่ในพื้นที่คุณไม่ใช่มาดูถูกคนอื่นเพื่อให้คุณดูสูงขึ้น เจอคนในสังคมที่เป็นแบบนี้เยอะมากพอเราเจอเรื่องร้ายๆเป็นตัวเปิดด่าด้วยซ้ำแต่พอลำบากกลับบอกกูอยู่ข้างตลอดไม่ดูตลกไปหน่อยหรอ คิดว่าเราพึ่งเกิดหรอถึงจำใครไม่ได้
เราเป็นคนนึงที่ทนรับสภาพนี้ไม่ได้เราปิดตัวไม่อยากเจอคนไม่มั่นใจกลัวการเจอคนเยอะๆเพราะรู้สึกเขากำลังมองสมเพศเราอยู่ เราอายกับการจะเข้าสังคมเราอยากอยู่แต่บ้านเราไม่อยากไปไหนอยากเก็บตัวอยู่ห้องเพราะกลัวคนรอบข้างจะมากดดันกดหัวเราอีกทำเหมือนเราเป็นคนรับใช้ อาจจะเป็นเพราะเรากลัวคนเกลียด ถ้าให้พูดถึงเพื่อนสนิทเราพูดได้ไม่เต็มปากว่าเรามีทุกคนทำเหมือนเราเป็นแค่ตัวผลประโยชน์ตัวนึงด้วยความที่เราปฏิเสธใครไม่ค่อยเป็นเลยยิ่งเลือกการเก็บตัวอยู่ห้องแต่กลายเป็นเราเป็นบุคคลที่ถูกลืมแทน...
ทำไมคนเราบางคนถึงชอบบูลลี่คนรอบข้าง
คืออยากถามคนที่ชอบดูถูกคนอื่นมันมีความสุขหรอ? ที่ไปว่าเขาล้อปมด้อยเขาแล้วเขาก็ยิ้มตอบแบบฝืนๆแล้วค่อยมาพูดว่าหยอกๆคือมันไม่ใช่เรื่องตลกสำหรับคนที่เจอปะ คือเจอกับคนแบบนี้เยอะมากเราต้องพิสูจน์ตัวเองก่อนหรอถึงจะเลิกมาว่าคือเราเกิดมาแบบนี้มันผิดมากหรอ
แล้วบางคนที่บอกว่าเป็นคนพูดตรง ก็ฉันพูดความจริงใครจะทำไม คุณพูดได้ค่ะแต่ในพื้นที่คุณไม่ใช่มาดูถูกคนอื่นเพื่อให้คุณดูสูงขึ้น เจอคนในสังคมที่เป็นแบบนี้เยอะมากพอเราเจอเรื่องร้ายๆเป็นตัวเปิดด่าด้วยซ้ำแต่พอลำบากกลับบอกกูอยู่ข้างตลอดไม่ดูตลกไปหน่อยหรอ คิดว่าเราพึ่งเกิดหรอถึงจำใครไม่ได้
เราเป็นคนนึงที่ทนรับสภาพนี้ไม่ได้เราปิดตัวไม่อยากเจอคนไม่มั่นใจกลัวการเจอคนเยอะๆเพราะรู้สึกเขากำลังมองสมเพศเราอยู่ เราอายกับการจะเข้าสังคมเราอยากอยู่แต่บ้านเราไม่อยากไปไหนอยากเก็บตัวอยู่ห้องเพราะกลัวคนรอบข้างจะมากดดันกดหัวเราอีกทำเหมือนเราเป็นคนรับใช้ อาจจะเป็นเพราะเรากลัวคนเกลียด ถ้าให้พูดถึงเพื่อนสนิทเราพูดได้ไม่เต็มปากว่าเรามีทุกคนทำเหมือนเราเป็นแค่ตัวผลประโยชน์ตัวนึงด้วยความที่เราปฏิเสธใครไม่ค่อยเป็นเลยยิ่งเลือกการเก็บตัวอยู่ห้องแต่กลายเป็นเราเป็นบุคคลที่ถูกลืมแทน...