แอบชอบเพื่อน

คือเรื่องมันยาวมากตอนมอต้นเรามีเพื่อนคนเป็นผช.พึ่งมารู้ว่าบ้านอยู่ใกล้กันนั่งข้างกันเลขที่เดียวกัน สนิทกันที่สุดในห้อง จนบางทีเพื่อนๆในห้องก็แซวบ้างเคยเดินกลับบ้านด้วยกัน ไปเล่นบ้านกัน เค้าชอบขอให้เราช่วยทำงานถามการบ้าน บางทีก็ชอบแกล้งชอบแซว แลกโทรศัพท์กันเล่น เค้าชอบเอาโทรศัพท์เราไปเล่น พอเราโกรธ เค้าก็ง้อๆแบบผู้ชายปากแข็ง เคยมีเหตุการณ์ที่เราโดนเพื่อนผู้ชายด่าแรงมาก ตอนนั้นไม่มีใครกล้าพูดอะไรเลย มีแค่เค้าคนเดียวที่กล้าออกปากด่าแทนเรา เราโดนเขียนด่าบนโต๊ะตอนนั้นกลัวมากเลยไปร้องไห้ เค้าก็ถามว่าเป็นไร แล้วก็เคยมีวันที่เค้าไม่มารร.แล้วเราโดนเพื่อนแกล้งจนปากแตก เค้าก็ถามว่าใครทำไร บอกกู มันเหมือนเป็นความรู้สึกดีๆต่อกันมากเลย จนบางทีเราก็คิดว่าเขาก็ชอบเราพอขึ้นมอปลายเราก็มีแฟนเค้าก็แยกย้ายไปมีแฟน แต่เขาก็อยู่ในใจเราตลอด ประมานว่าเราปลื้มดาราคนนึง เขาดูดีขึ้นมากเป็นนักบาสตัวจังหวัดเลย พอเลิกกันเราก็ทักไปหาเค้าไประบายกับเค้าตลอดทั้งๆที่เราก็ไม่ค่อยได้คุยเรื่องส่วนตัวกับเค้าเลย เค้าก็ให้คำปรึกษาดีแต่เค้าจะออกแนวกวนๆ ตามประสาผู้ชาย จากที่ไม่ค่อยได้คุยกันทุกวันก็คุยกันบ้าง ตอบกลับตอรี่กันบ้าง ชวนกันเล่นเกมบ้าง จนเราเริ่มรู้สึกดีขึ้น แล้วเราก็มาสอบติดมหาลัยเดียวกันอีก แล้วพอเราเริ่มรู้สึกดี เหมือนเค้าจะเริ่มตีตัวออกห่างจากเรา ไม่ค่อยตอบแชทบ้าง แต่บางทีก็คุยบ้างออกแนวเหมือนรำคาญบ้าง เดาอารมณ์เค้าไม่ถูกเลย ความรู้สึกดีๆของเรามันก็มากขึ้นแต่ก็อยากสนิทกับเค้า แต่ไม่รู้ควรจะทำไง มันอึดอัดมากเลยค่ะ แต่ก็ไม่อยากบอกออกไป เหมือนเค้ามาช่วยฮีลเราในวันที่เรารู้สึกแย่พอเรารู้สึกดีเค้าก็เหมือนกำลังจะไปเลย