โดนแม่ถีบจนติดผนัง

สวัสดีครับ ผมไม่รู้จะไปอธิบายให้ใครฟัง ผมขอมาเล่าที่นี่นะครับ ผมต้องเริ่มต้นจาก 3 ปีที่ผ่านมาตอนขึ้นม.ปลาย วันนั้นผมยุ่งๆอยู่ แม่ก็ใช้ผมผมตอบกลับว่าใช้พี่ได้ไหมผมยุ่งอยู่ แม่ก็บอกว่ากูแม่นะแค่นี้ใช้ไม่ได้หรอผมกับแม่ก็ทะเลาะกัน จนผมกลายเป็นเด็กเก็บกด ผมไปโรงเรียนเป็นคนตลก สดใส เป็นที่หัวเราะของเพื่อนๆ แต่กลับบ้านผมกลับเงียบเหงา แม่เป็นคนอารมณ์ร้อนชอบด่าชอบว่าผมตอนผมทำอะไรให้แม่ไม่พอใจ บางทีเรื่องเล็กๆน้อยๆ ผมก็เป็นที่ระบาย วันนึงผมกับแม่ทะเลาะกันอีกแม่ผมใช้เสียงหนักแน่นมากแล้วพูดว่า กูแม่กูคลอดมา กูก็ฆ่าได้ ผมก็ตะโกนกลับว่า งั้นก็ฆ่าตอนนี้เลยสิเรื่องราวจะได้จบๆไป นี่คงเป็นจุดเริ่มต้นของนนิสัยเสียของผม หลังๆมาผมก็ใช้เสียงหนักแน่นขึ้น แต่ก็กลับมาร้องไห้ตลอด ผมทำแบบนี้จนจบม.6 ตอนนี้ผมเข้ามหาลัย วันที่เกิดเรื่องอีกครั้ง วันนั้นผมกลับบ้านมาเอาเอกสาร กยศ.ผมก็ยุ่งๆ ไม่ได้เอาอะไรมาด้วย มีแค่ตัวกับมอไซค์เพื่อจะมาเอาเอกสารแล้วก็ไป วันนั้นผมรีบไปส่ง แม่ผมบอกว่านอนที่นี่ไม่ได้หรอ ผมก็บอกว่าไม่ได้อะเดี๋ยวต่องรีบส่งเอกสาร แม่ก็เริ่มใช้เสียงหนักขึ้นจนถีบผมติดผนัง หัวผมแตกก็เพิ่งรู้ตอนอยู่หอ ตอนนี้ก็อาทิตย์กว่าแล้วที่ผมไม่ได้คุยกับเค้า ผมก็คุยผ่านพ่อกับพี่แทน

ขอบคุณครับที่รับฟังเรื่องของเด็กนิสัยเสียคนนี้ ขอบคุณครับ