คิดถึง...ที่ทำได้แค่คิดถึง

ไม่รู้จะระบายกับใคร ขออนุญาตระบายความรู้สึกในนี้นะคะขอกำลังใจหน่อยค่ะ รู้สึกเหมือนแตกสลายอยู่ซ้ำๆไม่รู้จบ อยู่ที่ทำงานก็เป็นสนามอารมณ์รองรับอารมณ์เจ้านาย แต่ก็ต้องเหมือนสบายดีให้พ่อแม่สบายใจ ไม่สามารถ

เรากลัวความตาย เหมือนเรารับไม่ได้แต่ก็รู้ว่ายังไงก็ต้องตาย แต่เรานึกถึงแต่ความตายตลอดเวลา กลัวจนจิตตก กลัวจนแพนิค คิดถึงความตายตลอดเวลา เพิ่งจะเป็นแบบนี้หลังจากมีความเครียดหนักๆมาเป็นเดือน อยู่ๆเราก็ก

จริงๆ ได้ยินเพลงนี้ในวิทยุ มาซักระยะหนึ่งแล้ว ฟังทีไรก็รู้สึกว่าเพราะดี เนื้อร้องก็ได้ฟังบ้างไม่ได้ฟังบ้าง วันนี้นั่งทำงาน DIY ไปเรื่อยๆแล้วก็เปิดวิทยุฟัง นักจัดรายการ เพลงเพื่อชีวิต ได้เปิดเพลงนี้ข

เราเองก็ไม่อยากทำตัวแบบนี้เหมือนกัน พยายามทำเป็นเข้มแข็ง สุดท้ายมันไม่ไหวมันเจ็บกว่าตอนร้องไห้ออกมาอีก ตอนนี้เจ็บแต่ร้องไม่ออก คิดถึงโทรไปก็ไม่รับ ทำไมมันเจ็บขนาดนี้ ทั้งๆที่เขาไม่ได้เป็นอะไรเลย เศร้า

เพื่อนๆ สาวๆ หรือชาวจิตตะ ช่วยเราหน่อย เราขอมาขอวิธีการจัดการตัวเอง ช่วงก่อนจะเป็นประจำเดือนทีไร รู้สึกได้เลยว่าอารมณ์เปลี่ยนเยอะมาก แต่ก่อนชอบหงุดหงิดหิวนั่นนี่ ซึ่งตอนนั้นเรามองว่าปกติ แต่ช่วงหลั

เมื่อก่อน เห็นคนอกหักฟูมฟาย เราก็สงสัยแค่คนคนเดียว จะเศร้าอะไรมากมายขนาดนั้น จะทำให้เรา จะเป็นจะตายเลยหรือไง ณ ตอนนี้พอมาเจอกับตัวเอง เข้าใจทุกๆ อย่างหมดสิ้นเลยครับ มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานและเจ็บมา

หลังจากที่เราคุยกันทุกวันเหมือนจะไม่มีวันหยุด อยู่ดี ๆ วันนั้น… เรากลับเงียบไปเอง เพราะงานที่ถาโถมมาจนหายใจยังเหนื่อย ทั้งคอ ทั้งไหล่ ทั้งหลัง มันตึงไปหมด เหมือนร่างกายไม่ใช่ของตัวเอง แต่สิ่งที

เลิกกันมา3อาทิตย์แล้ว คือสภาพจิตใจปกติมาก อยู่ได้ ไม่ร้องไห้ ไม่อาลัยอาวร ใช้ชีวิตปกติ ร่าเริง แต่ก็มีคิดถึงเรื่องดีๆ เรื่องเก่าๆบ้าง แต่ก็เข้มแข็ง ไม่เพ้ออะไร แต่เวลาหลับเมื่อไหร่ ฝันแทบทุกคืน เท่าที

เคยคิดถึงคนที่เราคิดว่าเราลืมเค้าไปแล้วมั้ย เรานึกว่าจะลืมไปได้แล้วจริงๆ แต่ลึกๆเหมือนเราแค่หลอกตัวเอง เราคิดว่าการที่เราไม่ได้คุยกันแล้ว ไม่ได้เจอกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อน จะทำให้เราลืมไปแล้ว แต่จริงๆเร

คือผมเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าในfacebook ที่เลิกกันมานาน7-8ปีแล้ว นานๆกดไลค์ หรือมีcommentบ้างแต่ นานๆเลยปีนึง2-3ครั้ง ไม่อยากคุยมาก เกรงใจแฟนปัจจุบัน เค้ามีปัญหาสุขภาพ เราเลื่อนเห็นก็เป็นห่วง อยากรู้ อยา