โรงงานส่วนใหญ่มักคาดหวังกับเด็กจบปริญญาว่าจะสามารถทำงานได้เท่าคนที่มีประสบการณ์ หรือ ต้องเก่งกว่า แต่ในความเป็นจริงแล้ว ถึงเรียนมาก็ต้องสอนงานอยู่ดี ผมเองเคยอยู่บริษัทที่มีชื่อ แต่ก็ทนต่อความกดดันไม่ไหว ก็เลยออกมาหาโรงงานเล็กๆ พอได้ตามที่หวัง รูปแบบงานก็ไม่เป็นระบบเหมือนโรงงานใหญ่ๆ ต้องปรับเปลี่ยน เรียนรู้ใหม่ ทั้งๆที่ก็มีประสบการณ์ งานที่ทำอยู่ทุกวันนี้ ก็ไม่ได้ชอบอะไร แต่ก็ไม่ได้เกลียด เพราะความกดดันน้อย
หลายๆครั้งผมคิดที่จะกลับไปทำที่เก่า แต่ก็กังวลกับปัญหาเดิมๆ กลัวว่าจะเจอแบบเดิมแล้วผ่านไปไม่ได้
ตอนนี้ผมก็อายุ29 แล้ว ตอนนี้ผมก็ออกจากกรอบของตัวเองเรียนรู้ไปเรื่อยๆ ให้ทำอะไรก็ทำ แต่มันเหมือนกับผมมองไม่เห็นอนาคตตัวเอง ผมควรจะทำอย่างไงกับชีวิตดี
ผมเบื่อชีวิต เบื่อการคาดหวัง เบื่อที่ต้องแข่งขันเพื่อประสบความสำเร็จ ผมอยากได้คำปรึกษาของคนที่เคยเจอคล้ายๆผม แล้วคุณไปต่อยังไง
1.ไปต่อทางนี้ละ ไหนๆก็ออกจากกรอบ
2.กลับไปที่เดิม ไปสู้อีกครั้ง
3.ย้ายงาน แล้วเลือกงานที่อยากทำ ซึ่งยากมาก เพราะเราไม่มีประสบการณ์
หรือถ้ามีทางเลือกแนะนำหรือเรื่องจะเล่า ก็จะดีมาก ผมได้รู้ว่าควรไปยังไง ผมน่าจะเป็นคนเดียวที่เจอปัญหาแบบนี้ในรุ่น เพื่อนๆผมส่วนใหญ่ได้ดี เป็นเมเนเจอกันจะหมดแล้ว
เรื่องงานโรงงาน กับเด็กปริญญา
หลายๆครั้งผมคิดที่จะกลับไปทำที่เก่า แต่ก็กังวลกับปัญหาเดิมๆ กลัวว่าจะเจอแบบเดิมแล้วผ่านไปไม่ได้
ตอนนี้ผมก็อายุ29 แล้ว ตอนนี้ผมก็ออกจากกรอบของตัวเองเรียนรู้ไปเรื่อยๆ ให้ทำอะไรก็ทำ แต่มันเหมือนกับผมมองไม่เห็นอนาคตตัวเอง ผมควรจะทำอย่างไงกับชีวิตดี
ผมเบื่อชีวิต เบื่อการคาดหวัง เบื่อที่ต้องแข่งขันเพื่อประสบความสำเร็จ ผมอยากได้คำปรึกษาของคนที่เคยเจอคล้ายๆผม แล้วคุณไปต่อยังไง
1.ไปต่อทางนี้ละ ไหนๆก็ออกจากกรอบ
2.กลับไปที่เดิม ไปสู้อีกครั้ง
3.ย้ายงาน แล้วเลือกงานที่อยากทำ ซึ่งยากมาก เพราะเราไม่มีประสบการณ์
หรือถ้ามีทางเลือกแนะนำหรือเรื่องจะเล่า ก็จะดีมาก ผมได้รู้ว่าควรไปยังไง ผมน่าจะเป็นคนเดียวที่เจอปัญหาแบบนี้ในรุ่น เพื่อนๆผมส่วนใหญ่ได้ดี เป็นเมเนเจอกันจะหมดแล้ว