เสียเวลามากไปไหมคะ?

เรื่องมาจากการที่เราลาออกมาจากสายวิทย์-คณิตค่ะ ตอนนี้เราเรียนศิลป์ภาษาอยู่ค่ะ ส่วนสาเหตุที่เราออกเพราะเราเรียนไม่ไหวค่ะ ทั้งไกลบ้าน อยู่คนเดียว รู้สึกว่าวิชาที่เรียนมันยากไปหมด หมดทางตันเลยตัดสินใจออก และมาสอบใหม่ในปีนี้ในสายศิลป์ภาษาค่ะ ที่เราอยากเรียนในตอนแรกค่ะ กลับกลายเป็นรู้สึกเครียดยิ่งกว่าเดิมค่ะ เราคิดว่ามันเป็นสิ่งที่เราชอบนะคะ เราไม่ได้รู้สึกว่ามันยาก แต่เรากลัวว่าตัวเองจะทำไม่ได้ดีพอ ทั้ง ๆ ที่เราย้ายมาจากโรงเรียนใหญ่ ๆ มาโรงเรียนแถวบ้านได้อยู่กลับครอบครัวเหมือนเดิมค่ะ เราร้องไห้ เราเครียด เราควบคุมตัวเองไม่ได้ ที่บ้านบอกเราไม่ได้เป็นอะไร เราแค่ขี้เกียจ บางทีเราก็คิดถึงเพื่อนที่โรงเรียนเก่า เพราะที่ใหม่เราเข้าหาเพื่อนไม่ได้เพราะมาตรการจากรัฐ ทำให้เราไม่มีคนนั่งข้างกันได้คุยกัน
เรามีความคิดที่จะสอบเทียบนะคะ เพราะเราเรียนช้าไปเลยค่ะ
ตอนนี้เราม.4 เพื่อนเรามีทั้ง ม.5 และ ม.6 เลยค่ะ เราเคยซ้ำตอนประถมครั้งหนึ่ง และลาออกมาปีที่แล้ว
ตอนนี้อยากสอบเทียบมาก แต่ถ้าเราเรียนอยู่อย่างนี้เราหาทางที่จะเตรียมตัวไม่ได้เลยค่ะ ถึงจะเรียนไม่ทุกวัน แต่การบ้านทำให้เราทำอะไรไม่ได้เลย
หรือเรียนต่อจนจบม.6 ก็รู้สึกว่าตัวเองจะช้าเกินไป
ที่บ้านบอกเราเสียเวลามามากเกินไป ไม่เราออกอีกแล้วค่ะ
เราอาจจะขี้เกียจจริง ๆ ก็ได้นะคะ
เคยที่พอไปโรงเรียนก็ไม่เข้าโรงเรียน แต่นั่งร้องไห้ข้างรั้วโรงเรียนแทน เราไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร อยู่ดีเราก็ร้องซะงั้น
เราท้อมากเลยเราเสียเวลาเกินไปจริง ๆ สินะ