ที่บ้านจนมากๆค่ะ แต่อยากเรียนแพทย์

หนูพึ่งจบม.6ค่ะ ความฝันคืออยากเรียนหมอ หนูคิดว่าอย่างน้อยเกิดมาครั้งหนึ่งเวลาที่อยากจะเสียไปในช่วงชีวิตก็อยากให้เสียไปกับการได้ทำงานช่วยคนไปเป็นฮีโร่ให้กับคนที่ต้องการความช่วยเหลือ มันรู้สึกดีๆจริงๆนะคะขนาดแค่คิด555 ที่บ้านหนูก็ดูแลตากับยายบ้าง อย่างน้อยถ้าเรียนจบมาก็อาจจะได้ดูแลรักษาคนในครอบครัวด้วย  แต่ทางบ้านบอกว่าไม่ให้เรียนต่อระดับมหาวิทยาลัยเพราะไม่มีเงินส่งเสียและยังมีน้องอีก2คนที่ต้องส่งเรียนตรงนี้หนูก็ยอมรับและเข้าใจด้วยดี ท่านบอกกับหนูว่าถ้าอยากเรียน เรียนรามดีกว่าไหมลูกค่าเทอมถูกดีนะได้ทำงานด้วย ไปปรึกษาอาจารย์ที่ปรึกษาท่านก็พูดทำนองเดียวกันว่าลองเรียนอย่างอื่นดูไหมค่าใช้จ่ายในการเรียนหมอมันเยอะมากนะฐานะทางบ้านก็ไม่ค่อยดีไม่ใช่เหรอถึงเธอสอบติดขึ้นมาพ่อแม่เธอจะส่งเธอไหวจริงเหรอเธอลองไปคิดดูนะ 
จนหนูหมดความหวังที่ฝันก็กลายเป็นเลิกคิดและตื่นก่อนนนน  แล้วช่วงที่รับสมัครเข้ามหาวิทยาลัยก็ได้แต่ดูคนอื่นมีที่เรียนส่วนตัวหนูก็ไม่ได้หวังอะไรอีก จนมาถึงตอนนี้หนูก็ได้ทำงานและอ่านหนังสือยามว่างบ้างเพราะความฝันมันไม่ยอมดับสลายไปเลยค่ะ5555 แล้วหนูก็คิดว่าจะแอบไปสอบดูถ้าปีหน้าไม่ติดก็จะสอบปีต่อๆไปจนสำเร็จ แต่ก็กลับมาคิดอีกหนะค่ะว่า แต่เราไม่มีคนช่วยเหลือด้านการเงินได้เลย ถึงจะกู้กยศ ค่าหอค่ากินยังไงก็ต้องมีคนคอยช่วยเหลือ หรือว่าหนูควรยอมรับความจริงคะว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่คนจนมากๆจะมีโอกาสได้เรียนแพทย์ (เพิ่มเติมที่หนูไม่ได้บอกไปนะคะคือหนูสัมภาษติดวิศวะที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งไปแล้วแต่ไม่ได้เลือกไว้ค่ะ)