ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่า เราทำเรื่องผิด เรื่องมันมี อยู่ว่าเราทำผิดแล้วคือมีพี่ที่สนิทกันที่ค่อยช่วยเหลือเราเวลาเรามีเรื่องทุกใจ หรือ มีปัญหา เขาซึ่งแม่เขาก็ต้อนรับเราเป็นอย่างดีทั้งทั้งที่รู้ว่าทำผิดเขาก็ปลอบใจเราและเวลามีปัญหาเขาก็เหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งที่คอยให้กำลังใจเราและช่วยเหลือเรา แต่ปัญหาคือแม่เราไปต่อว่าแม่ของพี่คนที่คนนั้นว่าพาเราทำตัวเหลวไหลซึ่งแม่เราเข้าใจผิด และญาติของพี่เค้าได้มาต่อว่าแม่เราจาที่ไม่สุภาพอย่างรุนเเรง ก็ขอโทษพี่เค้าแทนเเม่เรา เค้าก็ไม่หยุด เราเลยบอกที่กำลังด่าก็คือเเม่เรานะ เค้าก็ค่อยๆๆเดินจากไป เราจึงไปขอโทษแม่ของพี่ที่สนิท เเละขอโทษพี่ที่สนิทแทนแม่เรา. คือเราไม่สบายใจที่เขามาด่าแม่เรา. คนที่มาด่าเเม่เราเขาน่าจะมีวิธีการพูดที่ดีกว่านี้ ในใจเราอยากจะด่ากับมาก เเต่ติดคำว่าเกรงใจ ตอนนี้รู้สึกผิดมากที่ทำให้ผู้ใหญ่ทะเลาะกัน โดยสาเหตุคือเรา คือเราเป็นตัวปัญหา โกรธเเทนแม่เเละเกรงใจ ควรทำไงดี ไม่สบายใจเลย
รู้สึกผิด ตำหนิตัวเอง ตัวปัญหา