อยากถามคนเป็นพ่อแม่ รักลูกทุกๆคนเท่ากันจริงไหม

เหตุการณ์แรก
เรามีโอกาสได้คุยกับผู้ใหญ่ท่านนึง ท่านบ่นเปรยๆกับเราว่า ท่านรู้สึกรักลูกคนโตมากกว่า เพราะเป็นลูกคนแรก เขาบอกว่ากลัวลูกคนเล็กจะรู้สึกได้และน้อยใจ แต่เวลามีอะไรดีๆเค้าอยากให้ลูกคนโตมากกว่า
ท่านถามเรากลับว่า : แล้วครอบครัวเราล่ะ รักลูกเท่ากันไหม  
เราตอบ : เท่ากันนะคะ แต่น่าจะเป็นห่วงพี่มากกว่า เพราะพี่เป็นคนอ่อนไหวกว่าเรา
ท่าน : แบบนั้นแหละ คือการรักลูกคนใดคนหนึ่งมากกว่า ไม่มีพ่อแม่คนไหนจะรักลูกได้เท่ากันแบบจริงๆหรอก


เหตุการณ์ที่สอง
พี่เรามักบอกกับเราเสมอ ว่าเราเป็นลูกรักของแม่ บอกว่าเวลาเราขออะไร แม่จะตามใจเราเสมอ เวลาเราขออะไรแพงๆ เช่น ขออยู่หอแพงๆ พี่จะบอกว่า ให้ไปขอแม่เอา เพราะเราเป็นลูกรักของแม่

เหตุการณ์ที่สาม
พี่บอกว่าพ่อรักพี่มากๆ เป็นห่วงพี่มากๆ และเราแยกออกมาอยู่กับพี่สองคน พ่อกับพี่คุยกันตลอด แต่พ่อก็ไม่ค่อยได้โทรมาหาเรา รวมถึงเราก็ไม่ค่อยได้โทรหาพ่อ เพราะรู้สึกสนิทกับแม่มากกว่า

เหตุการณ์ที่สี่
เรามีเหตุต้องใช้เงินมากๆ เพื่อลงทุนเรื่องการศึกษา พี่เราบอกว่าถ้าพ่อกับแม่ให้เราครั้งนี้ บ้านจะต้องแตกแยกแน่นอน เพราะว่าเป็นการลำเอียง ที่ให้เราได้อะไรดีกว่าพี่มาตลอด เหตุการณ์นี้แม่บอกว่าให้เราตัดสินใจเอาเรื่องของเราก็พอ เดี๋ยวพี่ก็หายโกรธ แต่พ่อบอกว่า ให้เรายอมพี่ เพราะยังไงก็คือครอบครัว สรุปเราก็ไม่ได้ทำตามความฝันของเราค่ะ



สิ่งที่ติดใจคือ ที่พ่อแม่แสดงออกแบบนี้ คือรักลูกเท่ากันแต่มีเหตุผลต่างกัน หรือรักไม่เท่ากันจริงๆคะ