รู้สึกว่าชีวิตเศร้า หดหู่ เหงา จะใช้ธรรมะช่วยได้อย่างไรบ้างครับ

เงียบเศร้าร่มเงาบนถนนเก่าแก่ เคลื่อนไหวราวสิ่งมีชีวิต แดดหนาว,พลบค่ำ ระเหิรหก...เจ้านกกระจิบ แว่วระฆังเหง่งหง่างจากที่ใดสักแห่ง สัมผัสลมหนาวแหบแห้งริมฝีปาก ฟ้าคงเป็นเช่นฟ้า บางใบไม้ชรา...ระบำลม ร่มเงา

 แสงอาทิตย์ที่ถูกห้าม บนดาวเคราะห์สีฟ้า 🌍 สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์หนึ่งอยู่ร่วมกับดวงอาทิตย์มานับล้านปี แสงทองจากฟากฟ้าเป็นทั้งพลังงาน ความอบอุ่น และนาฬิกาชีวิตที่แม่นยำที่สุด ไม่มีใบสั่งยาใด ๆ ที่

มัชฌาสะดุ้งตื่นขึ้นมาในความมืดสลัวของห้องพัก เสียงเรื่องปรับอากาศยังคงทำงานเบา ๆ ผสมกับแสงไฟวาบวับจากโทรทัศน์ที่เปิดทิ้งไว้ ทั้งห้องมีเพียงแสงสีฟ้าเย็นเฉียบกระพริบสะท้อนผนัง บนหน้าจอ…ผู้ประกาศข

  คาเฟ่เล็กริมถนนฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัยในยามค่ำ เงียบสงัดจนได้ยินเสียงเก้าอี้ไม้เสียดสีกับพื้นปูน ยามินทร์นั่งรออยู่ก่อน ใบหน้าอิดโรยจากการนอนไม่หลับติดต่อกันหลายคืน มัชฌามาถึงเป็นคนแรก เธอวางกระ

เช้าวันนั้น แสงแดดลอดผ่านหน้าต่างกระจกเข้ามาในห้องพักเล็ก ๆ ที่ยามินทร์เช่าไว้ เขาตื่นขึ้นมาพร้อมความรู้สึกอึดอัดจากฝันเมื่อคืน ความทรงจำยังติดค้างอยู่ในใจ เสียงชายชุดขาวยังดังก้อง “เลือกเปิดปร

ความมืดหนาทึบโอบล้อมร่างของเขาอีกครั้ง ห้องไม้เก่า ๆ ส่งกลิ่นอับชื้นเหม็นสาบจนแทบคลุ้งไปทั่วจมูก ทุกลมหายใจคือการฝืนทน เสียงไม้ลั่นเอี๊ยดอ๊าดทุกครั้งที่เขาขยับกายเหมือนคุกที่คอยตอกย้ำว่า— เขาไม่