สวัสดีค่ะ อย่างแรกคือเป็นคนที่ขนเยอะมาตั้งแต่เกิดจนตอนใช้ชีวิตมาถึงมัธยมแล้ว ไม่ชินกับตัวเองเลย ขนเยอะมาก ทั้งขนแขน ขนขา ขนที่หน้า ขนคิ้ว แม้กระทั่งตรงนั้นอ่ะค่ะ เรารู้สึกไม่โอเคที่สุดคือขนขาค่ะ มันเยอะจริง จากที่ดูกระทู้คนอื่นมาเราแน่ใจมากว่าไม่สู้เรา เวลาเราไปโรงเรียนเราก็อายเพราะใส่กระโปรง เวลาที่เห็นกางเกงขาสั้นสวยๆเราอยากใส่ก็ไม่กล้าใส่เพราะขนเยอะ ก็ต้องใส่กางเกงขายาวตลอด บางคนก็ชอบล้อเรา จนทำให้เราคิดมากว่าเพื่อนๆเราคิดในใจบ้างไหมว่าเราแปลก เราพยายามที่จะหาวิธี เช่นการใช้สเปรย์ฉีดแล้วก็โกน แต่มันก็ไม่ได้ผล เราอยากไปทำเลเซอร์แต่มันแพง เราไม่กล้าที่จะขอพ่อแม่ เราอยากให้เราเป็นเหมือนคนปกติ ที่มีร่างกายปกติ ไม่มีขนที่ขาเยอะเหมือนผู้ชาย เราคิดตลอดว่าเราต้องรับมันให้ได้ แล้วเอาด้านดีด้านอื่นให้ทุกคนเห็น แต่ก็คิดมากอยู่ดี บางคนก็บอกว่ามันไม่เป็นไรหรอก คนอื่นเขาก็มีกัน แต่มันไม่ใช่ คนอื่นไม่ได้ทีเอยะแบบเรา เรารู้สึกว่ามันน่าเกลียด จนทุกวันนี้เราก็อดทนใส่กระโปรงไปโรงเรียนแล้วทำตัวให้ปกติเวลาที่คนมองมาที่แขนที่ขาเรา แล้วเราก็ติดนิสัยการมองขาคนอื่นว่ามีขนแบบเราไหม เราอิจฉาทุกคนจริงๆที่ไม่มีขนขาแบบเรา
เราคิดว่าเราจะเก็บเงินแล้วพอโตขึ้นอีกนิดจะได้ไปทำเลเซอร์ ใครมีวิธีอื่นแนะนำไหมคะ ถ้าไม่มีเราก็ขอกำลังใจสักหน่อยก็ได้ค่ะ เราอายกับการที่มีขนเยอะแบบนี้มากๆ ขอโทษที่พิมพ์วกวนนะคะ
เป็นผู้หญิงที่คนเยอะมาก
เราคิดว่าเราจะเก็บเงินแล้วพอโตขึ้นอีกนิดจะได้ไปทำเลเซอร์ ใครมีวิธีอื่นแนะนำไหมคะ ถ้าไม่มีเราก็ขอกำลังใจสักหน่อยก็ได้ค่ะ เราอายกับการที่มีขนเยอะแบบนี้มากๆ ขอโทษที่พิมพ์วกวนนะคะ