สมมุติคุณลองมาเป็นเรา เราเป็นเด็กที่อ่อนคณิต เเละเราก็เคยทำให้พ่อเเม่เสียใจตอนป.6เพราะเราสอบไม่ติดรร.เเห่งหนึ่ง ตอนนี้เราม.3 เราเครียดเรื่องการเรียนมาก เเล้ว2,3ปีที่ผ่านมาความสุขเราเริ่มไม่มีเมื่ออยู่กับครอบครัว เพราะพ่อกับเเม่ชอบทะเลาะกัน พ่อเป็นคนที่ไม่เคยฟังครอบครัว ฟังเเต่เพื่อน ส่วนเเม่ เวลาเเม่ทะเลาะกับพ่อก็จะมาลงที่เรา บางครั้งก็พูดคำหยาบใส่เรา เเล้วเเย่ที่สุด คือการที่เราช่วยเขาทำงานบ้านมาตลอด เราทำอะไรของเราเราจำได้เราทำตลอด เเต่น้องเรา บางครั้งก็ทำบางครั้งก็ไม่ทำ เราบอกเลยว่าบ้านเราตอนอดีตความคิดของเรา พ่อเเทบไม่มีเหตุผลในการตีเรากับน้องเรา เราเเค่ทะเลาะกับน้อง พ่อก็ตีเเล้ว เเต่ตอนเด็กๆ เราโดนตลอด เพราะอะไรไม่รู้เหมือนกัน เราลืมหมด เราเป็นพวกเรียนก็ลืม ทำอะไรก็ลืม เเม้เเต่ความทรงจำเราก็ลืม เราเกือบตายหลายรอบเเล้ว เเต่ก็ไม่ตาย มีคนบอกว่า ถ้าเราคิดอยากจะตายก็บาปเเล้ว งั้นเราถามหน่อยเถอะ เขาทำดีเเล้วหรอที่มาด่าเราทั้งๆที่เขาทะเลาะกัน เห็นเราไม่มีทำอะไรเลยเเต่น้องเราทำทั้งๆที่น้องเเทบไม่ทำ เห็นเราไม่พยายามในการเรียนเลยทั้งๆที่เราก็อดทนเเละเหนื่อยเหมือนกัน เเล้วก็มาด่าซ้ำ เราจะอดทนฟังไปทำไม