สวัสดีค่ะ ตอนนี้หนูเครียดมากๆหนูเสียใจที่สุด เรื่องมีอยู่ว่าหนูมีพี่ชาย1 และเมื่อcovid19ที่ผ่านมาหนูได้กลับบ้าน (หนูยังเป็นนักศึกษาอยู่นะคะ) เมื่อต้นเดือนเมษา ก็มีความคิดที่ว่าอยากให้แม่ทำพินัยกรรม และมันรู้สึกเหมือนมันมีอุปสรรคเยอะมากค่ะ หนูต้องไปที่อำเภอ3รอบ แต่สรุปหนูก็ได้ทำค่ะเมื่อวันที่9ที่ผ่านมา ขอเล่าแยกนิดนึงนะคะหนูไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ค่ะ อีกหนึ่งเหตุผลที่หนูอยากทำพนก.เพราะว่าพ่อหนูเค้ามีอีกบ้านหนึ่งค่ะมีลูก2คน แม่เอาหนูไปฝากเลี้ยงกับน้องตาซึ่งมีศักดิ์เป็นอาของแม่ตั้งแต่4เดือน ส่วนพี่หนูแม่เอาไปฝากเลี้ยงกับน้องยายมีศักดิ์เป็นน้าของแม่ค่ะพอทำพินัยกรรมเสร็จเรียบร้อยค่ะ ที่ดินเป็นที่ของตากับยายนะคะที่ให้แม่มา หนูกลับมาบ้านนึกสงสัยว่าแม่ทำพนก.ยกที่ดินแปลงไหนให้ หนูเข้าใจว่าแม่ยกให้หนูกับพี่คนละครึ่งเท่ากันค่ะ หนูก็เลยโทรไปถามแม่ แม่บอกว่ายกที่นาให้กับพี่คนละเท่ากัน แต่แม่หนูมีที่อีกแปลงที่ถมไว้ค่ะอยู่ติดถนนใหญ่เป็นที่ว่างๆไม่ได้ทำอะไร หนูก็เลยถามว่าและที่แปลงนั้นล่ะ แม่บอกว่ายกให้พี่ชายหนูค่ะ หนูจุกแบบพูดไม่ออก เค้าให้เหตุผลว่าหนูได้เรียนหนังสือแต่พี่ชายหนูไม่ได้เรียนค่ะ หนูเข้ามหาลัยตอนแม่เกษียณพอดี ตอนแรกแม่ก็จะไม่ให้เรียนค่ะหนูไปร้องไห้ขอร้องแม่ กับให้ยายคนที่เลี้ยงมาช่วยพูด แม่ถึงยอมใจอ่อนค่ะ คือพี่ชายหนูตอนม.6เค้าทำผู้หญิงท้องก็เลยต้องแต่งกัน (งานแต่งพี่ชายหนูก็ไม่ได้ไปนะคะเค้าไม่ได้ชวน หนูพึ่งรู้ตอนหลานคลอดแล้ว ก็งงๆดีค่ะหนูเป็นน้องสาวแท้ๆ) หนูก็เลยเถียงแม่ไปว่าใครไม่ให้พี่เรียนคะ ถ้าพี่เรียนพี่จบก่อนหนูอีก คือตอนนี้พี่หนูกำลังจะมีลูกคนที่2ค่ะ ตอนนี้หนูแค่รู้สึกเสียใจมากๆ หนูรู้ว่าแม่รักลูกไม่เท่ากันตั้งแต่เด็ก หนูสัมผัสได้มาตลอดหนูพยายามเรียนให้เก่งค่ะ ให้พ่อกับแม่สนใจ มีเรื่องนึงที่มันฝังใจหนูมากค่ะตอนเด็ก พ่อกับแม่ไม่ค่อยมาหาหนูเลยแต่ไปหาพี่หนูบ่อยมาก มีอยู่ครั้งนึงหนูเดินไปซื้อของที่ร้านค้าหนูไปเจอพ่อตัวเองนั่งกินก๋วยเตี๋ยวค่ะ แต่เค้าไม่แวะหาหนูเลย จนแม่ค้าร้านขายของชำเค้ามาพูดกับยายหนูว่าพ่อเค้าแวะมากินก๋วยเตี๋ยวบ่อย แต่ปีนึงหนูแทบไม่ได้เจอพ่อกับแม่เลย เวลาหนูโทรหาพ่อปิดเครื่องตลอดค่ะ ต้องรอให้เค้าโทรกลับเป็นอย่างนี้ ปีนึงหนูคุยกับพ่อไม่เกิน3ครั้งเรื่องจริงค่ะหนูไม่ได้โกหก ช่วงที่หนูกลับมาอยู่บ้านตอนนี้แม่ไม่เคยมานอนกับหนูเลยค่ะ ไปหาแต่พี่หนูที่อยู่บ้านเมียเค้า ตอนนี้หนูเครียดมากเลยค่ะหนูไม่รู้จะทำยังไง แม่บอกว่าให้หนูเลี้ยงเค้าหนูเลี้ยงได้นะคะแม่คนเดียว แต่ลึกๆตอนนี้มันฝังข้างในใจหนูไปแล้วค่ะ มันไม่สนิทใจกับแม่กับพี่เหมือนเดิม หนูรู้ซึ้งกับคำนี้จริงๆค่ะพ่อแม่รักลูกเท่ากันไม่มีอยู่จริง
ตอนนี้หนูเสียใจมากค่ะ รู้สึกแม่รักลูกไม่เท่ากัน