สวัสดีผู้อ่านทุกท่าน
.... เรามีประสบการณ์เลิกกับแฟนเก่า ที่เราเลิกไปนานมากแล้ว แต่ทำไม เราก็ยังนึกแปลกใจ ทุกครั้งที่เรานึกถึง ว่าเลิกกันเพราะอะไร ?
มาเริ่มกันเลย....
เราคบกับแฟนคนนี้มาได้ สัก 4-5 ปี แฟนเรา ทำงานเป็น PC เชียรสินค้า ยืนบูท รายได้เค้าค่อนข้าง บูมมมม เลยทีเดียว ณ ตอนนั้น ส่วนเราทำงานศูนย์รถยนต์แห่งหนึ่ง เรา และ แฟน ตอนแรกอยู่ค่อนข้างห่างกัน แฟนและเราไม่ค่อยมีเวลาให้กันสักเท่าไหร่ เราเลยตัดสินใจย้ายมาทำงานใกล้ๆ แฟน และอยู่ห้องเดียวกัน เพื่อเราจะได้ดูมีเวลาให้กัน เจอกันมากขึ้น แต่ก็ไม่เป็นดั่งหวัง มากเท่าไหร่นัก เราทำงาน 8.00 - 17.00 น. ส่วนแฟน 12.00 - 24.00 น. เราตื่นทำงาน แฟนเรายังหลับ พอเรากลับจากที่ทำงาน เราก็อาบน้ำกินข้าว นอนก็ไม่เจอแฟนอีกเหมือนเดิม เวลาเราไม่ตรงกัน!! แฟนอยากไปเที่ยว เราก็หยุดไม่ได้ เป็นปัญหากันหลายๆครั้ง ที่เราไม่สามารถหยุดตรงกันได้ แฟนไม่ชอบไเที่ยววันที่เค้าหยุดกันเยอะๆ ชอบไปวันธรรมดาที่คนน้อยๆ จากนั้น แฟนเลยตัดสินใจ บอกให้เราออกจากงาน ไม่ต้องทำงาน ให้ทำงานบ้านไป เพราะเพื่อที่จะลองรับเวลาเค้าอยากไปเที่ยววันธรรมดาได้ เราบอกไปว่าเรามีต้องส่งเงินให้ที่บ้านนะ เธอจะมารับผิดชอบค่าใช้จ่ายส่วนนี้หรอ... แฟนตอบไวอย่างไม่คิดว่า ....ใช่!!! ออกมาเลย ไม่งั้นเธอกะเรา ก็ทะเลาะกันอยู่แบบนี้!! เราเลี้ยงเธอเอง
ด้วยความเราไม่อยากเลิกกะแฟน เลยตัดสินใจ ออกจากงาน อยู่แต่ห้อง ทำงานบ้าน ซื้อกับข้าว ทำกับข้าว ไว้ให้คือ ทำทุกอย่างที่สามารถทำให้แฟนได้ ที่ดูแลได้ สิ่งที่คิดในหัวเรา คือ ...
1. อยากทำงานวะ เพราะเวลาอยากได้อะไร เหมือนเราต้องไปแบมือขอเงินแฟน (เราเลยเลือกที่จะไม่ซื้ออะไรแพงๆ)
2. ทุกอย่างที่ใช้เงิน มันเป็นเงินแฟน นี่เราเกาะแฟนกิน มันใช่เรื่องหรอวะ!!!
3. เราดูไม่มีค่าเลยวะ ดูไม่ใช่คนอะ ไม่มีอะไรเลย สร้างอะไรไม่ได้แน่ๆ ถ้าอยู่แบบนี้
เราคิดมาแบบนี้ ขอแฟนทำงานหลายครั้ง จนได้คำตอบแบบ จุกๆ ว่า .... จะทำไปทำไม เงินเดือนเธอ น้อยแค่นั้น (เทียบกะของแฟนมันเยอะกว่ามาก) ค่ารถไปทำงานก็หมดแล้ว!!! อยู่บ้านเฉยๆดีกว่าไม่เปลืองค่ารถ!!!
เราไม่กล้าถามเรื่องงานกะแฟนอีกเลย..... และ คบกันมาตามปกติ
......จนมีวันนึง (วันที่เลิกกัน) ที่เราทะเลาะกัน ตามประสาคู่แฟนทั่วๆ ไป เรื่องจิปาทะ ไม่ใช่เรื่องอะไรใหญ่โต เราเงียบตามปกติ เวลาประมาณ เที่ยงคืน ....... แฟนบอกเราว่า เราแยกกันอยู่สักพักไหม ออกไปตอนนี้เลย (ไล่เราตอนเที่ยงคืน ไม่สนว่าเราจะไปไหน ไปยังไง ไปนอนไหน) เราบอกว่านี่มันดึกแล้วจะให้เราไปอยู่ไหน เดี๋ยวเราไปให้ตอนเช้า แฟนบอกว่าไม่เทอต้องไปตอนนี้ พร้อมให้เงินเรา 1000 บาท ให้เรานั่ง แท๊กซี่ออกไปจากห้องเขา เราขอร้องว่าให้เราออกเช้า เราร้องไห้ ปนขอร้องเขา ยังไงเขาก็ไม่ยอม จนเวลาร่วงเลยมา ตี3 เรารู้ว่ายังไง เราก็ต้องเลิกกันแน่ๆ เขาไล่เรา ไม่สงสารเราขนาดนี้ เราเลยจัดสินใจ ติดต่อเพื่อน (โชคยังเข้าข้างเรา) เพื่อนยังไม่นอน เราสอบถามที่พักเพื่อน และ นั่งแท๊กซี่ไปยังห้องเพื่อน เรานอนห้องเพื่อน จนเช้า แฟนโทรมาตามให้เราเข้าไปเก็บของ ตอน 9.00น. เราเข้าไป เก็บของเราไม่เอาอะไร มาสักอย่าง แค่เสื้อผ้าเรา2-3ชุด เราทิ้งไว้ที่นั้นทั้งหมด แฟนมากอดเราแล้วบอกว่า (ถ้าคนมันใช่ยังไงมันก็กลับมา) และ บอกว่า .. (กูไม่รู้เลยว่าจะบอกเพื่อนว่าเลิกกะเรื่องไร ดีนะ ดีทุกอย่างเลย แต่แค่ไม่ใช่!!) จุกไปหลายๆรอบ แล้วเราก็ตัดสินใจเดินออกมา....
ณ ทุกวันนี้เค้ายังมาตามส่องเฟสเรา และ ถามข่าวคราวจากเพื่อนเราบ่อยครั้งว่าเราเป็นไง แต่เราไม่เคยคิดอยากกลับไปคุยเลย สักครั้ง !! ไม่รู้ว่าเลิกกันครั้งนั้นเพราะอะไร... แต่เราไม่เลือกเจอกันอีก เจ็บแต่จบ.....
เหตุผลการ เลิกกับแฟน แบบนี้คือ อะไร ?
.... เรามีประสบการณ์เลิกกับแฟนเก่า ที่เราเลิกไปนานมากแล้ว แต่ทำไม เราก็ยังนึกแปลกใจ ทุกครั้งที่เรานึกถึง ว่าเลิกกันเพราะอะไร ?
มาเริ่มกันเลย....
เราคบกับแฟนคนนี้มาได้ สัก 4-5 ปี แฟนเรา ทำงานเป็น PC เชียรสินค้า ยืนบูท รายได้เค้าค่อนข้าง บูมมมม เลยทีเดียว ณ ตอนนั้น ส่วนเราทำงานศูนย์รถยนต์แห่งหนึ่ง เรา และ แฟน ตอนแรกอยู่ค่อนข้างห่างกัน แฟนและเราไม่ค่อยมีเวลาให้กันสักเท่าไหร่ เราเลยตัดสินใจย้ายมาทำงานใกล้ๆ แฟน และอยู่ห้องเดียวกัน เพื่อเราจะได้ดูมีเวลาให้กัน เจอกันมากขึ้น แต่ก็ไม่เป็นดั่งหวัง มากเท่าไหร่นัก เราทำงาน 8.00 - 17.00 น. ส่วนแฟน 12.00 - 24.00 น. เราตื่นทำงาน แฟนเรายังหลับ พอเรากลับจากที่ทำงาน เราก็อาบน้ำกินข้าว นอนก็ไม่เจอแฟนอีกเหมือนเดิม เวลาเราไม่ตรงกัน!! แฟนอยากไปเที่ยว เราก็หยุดไม่ได้ เป็นปัญหากันหลายๆครั้ง ที่เราไม่สามารถหยุดตรงกันได้ แฟนไม่ชอบไเที่ยววันที่เค้าหยุดกันเยอะๆ ชอบไปวันธรรมดาที่คนน้อยๆ จากนั้น แฟนเลยตัดสินใจ บอกให้เราออกจากงาน ไม่ต้องทำงาน ให้ทำงานบ้านไป เพราะเพื่อที่จะลองรับเวลาเค้าอยากไปเที่ยววันธรรมดาได้ เราบอกไปว่าเรามีต้องส่งเงินให้ที่บ้านนะ เธอจะมารับผิดชอบค่าใช้จ่ายส่วนนี้หรอ... แฟนตอบไวอย่างไม่คิดว่า ....ใช่!!! ออกมาเลย ไม่งั้นเธอกะเรา ก็ทะเลาะกันอยู่แบบนี้!! เราเลี้ยงเธอเอง
ด้วยความเราไม่อยากเลิกกะแฟน เลยตัดสินใจ ออกจากงาน อยู่แต่ห้อง ทำงานบ้าน ซื้อกับข้าว ทำกับข้าว ไว้ให้คือ ทำทุกอย่างที่สามารถทำให้แฟนได้ ที่ดูแลได้ สิ่งที่คิดในหัวเรา คือ ...
1. อยากทำงานวะ เพราะเวลาอยากได้อะไร เหมือนเราต้องไปแบมือขอเงินแฟน (เราเลยเลือกที่จะไม่ซื้ออะไรแพงๆ)
2. ทุกอย่างที่ใช้เงิน มันเป็นเงินแฟน นี่เราเกาะแฟนกิน มันใช่เรื่องหรอวะ!!!
3. เราดูไม่มีค่าเลยวะ ดูไม่ใช่คนอะ ไม่มีอะไรเลย สร้างอะไรไม่ได้แน่ๆ ถ้าอยู่แบบนี้
เราคิดมาแบบนี้ ขอแฟนทำงานหลายครั้ง จนได้คำตอบแบบ จุกๆ ว่า .... จะทำไปทำไม เงินเดือนเธอ น้อยแค่นั้น (เทียบกะของแฟนมันเยอะกว่ามาก) ค่ารถไปทำงานก็หมดแล้ว!!! อยู่บ้านเฉยๆดีกว่าไม่เปลืองค่ารถ!!!
เราไม่กล้าถามเรื่องงานกะแฟนอีกเลย..... และ คบกันมาตามปกติ
......จนมีวันนึง (วันที่เลิกกัน) ที่เราทะเลาะกัน ตามประสาคู่แฟนทั่วๆ ไป เรื่องจิปาทะ ไม่ใช่เรื่องอะไรใหญ่โต เราเงียบตามปกติ เวลาประมาณ เที่ยงคืน ....... แฟนบอกเราว่า เราแยกกันอยู่สักพักไหม ออกไปตอนนี้เลย (ไล่เราตอนเที่ยงคืน ไม่สนว่าเราจะไปไหน ไปยังไง ไปนอนไหน) เราบอกว่านี่มันดึกแล้วจะให้เราไปอยู่ไหน เดี๋ยวเราไปให้ตอนเช้า แฟนบอกว่าไม่เทอต้องไปตอนนี้ พร้อมให้เงินเรา 1000 บาท ให้เรานั่ง แท๊กซี่ออกไปจากห้องเขา เราขอร้องว่าให้เราออกเช้า เราร้องไห้ ปนขอร้องเขา ยังไงเขาก็ไม่ยอม จนเวลาร่วงเลยมา ตี3 เรารู้ว่ายังไง เราก็ต้องเลิกกันแน่ๆ เขาไล่เรา ไม่สงสารเราขนาดนี้ เราเลยจัดสินใจ ติดต่อเพื่อน (โชคยังเข้าข้างเรา) เพื่อนยังไม่นอน เราสอบถามที่พักเพื่อน และ นั่งแท๊กซี่ไปยังห้องเพื่อน เรานอนห้องเพื่อน จนเช้า แฟนโทรมาตามให้เราเข้าไปเก็บของ ตอน 9.00น. เราเข้าไป เก็บของเราไม่เอาอะไร มาสักอย่าง แค่เสื้อผ้าเรา2-3ชุด เราทิ้งไว้ที่นั้นทั้งหมด แฟนมากอดเราแล้วบอกว่า (ถ้าคนมันใช่ยังไงมันก็กลับมา) และ บอกว่า .. (กูไม่รู้เลยว่าจะบอกเพื่อนว่าเลิกกะเรื่องไร ดีนะ ดีทุกอย่างเลย แต่แค่ไม่ใช่!!) จุกไปหลายๆรอบ แล้วเราก็ตัดสินใจเดินออกมา....
ณ ทุกวันนี้เค้ายังมาตามส่องเฟสเรา และ ถามข่าวคราวจากเพื่อนเราบ่อยครั้งว่าเราเป็นไง แต่เราไม่เคยคิดอยากกลับไปคุยเลย สักครั้ง !! ไม่รู้ว่าเลิกกันครั้งนั้นเพราะอะไร... แต่เราไม่เลือกเจอกันอีก เจ็บแต่จบ.....