สวัสดีทุกคน เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่มีแฟนเป็นเพศเดียวกัน จริงๆเราก็เคยคบผู้ชาย แต่พอเรามาเจอคนนี้เราก็รู้สึกว่าเราชอบผู้หญิงมากกว่า ตอนที่เราคยกันแรกๆเราต่างคนต่างไม่กล้าบอกคนที่บ้าน เพราะกลัวว่าเขาจะรับไม่ได้ที่เราคยเพศเดียวกัน แต่พอเราคบกันนานขึ้น เราก็คุยกันว่าเราควรบอกให้พ่อแม่รับรู้ เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องแอบคบกัน แฟนเราเป็นคนบอกพ่อแม่ของเค้าก่อน แรกๆแม่ของแฟนก็รับไม่ได้ พยายามให้แฟนเรากลับไปชอบผู้ชาย แต่สุดท้ายเขาก็รับได้ ส่วนเราเองก็ยังกล้าๆกลัวๆที่จะบอกพ่อกับแม่ เพราะพ่อเราสั่งห้ามไม่ให้มีแฟน จนกว่าเราจะเรียนจบ แต่เราก็แอบคบมาหลายคนแล้วโดนที่ไม่ได้บอกคนในบ้าน แต่กลับคนนี้เราคิดว่า ถ้าเราบอกพ่อแม่อะไรๆมันอาจจะดีขึ้น เราเริ่มบอกแม่ตอนที่เรากับแฟนคบกันได้ประมาณ5 เดือน แรกๆแม่เราก็รับไม่ได้นั้นแหละ แต่สุดท้ายแม่ก็โอเค ส่วนพ่อเรา เราเคยแกล้งลองถามว่าถ้าเรามีแฟนเป็นผู้หญิงเหมือนกันจะได้ไหม คำตอบที่ได้คือ ทุเรศ ใช่ มันเจ็บมาก เจ็บแบบเราน้ำตาไหลต่อหน้าพ่อโดยที่พ่อไม่รู้ว่าคำพูดของพ่อมันเจ็บแค่ไหน แต่พอเวลาผ่านไป เราสองคนก็เริ่มมาอยู่ด้วยกันมากขึ้น มานอนด้วยกันบ่อยขึ้นๆ จนวันนี้พ่อเราสงสัย ว่าทำไมแฟนเรามานอนกับเราบ่อยจัง แต่พ่อยังไม่รู้ว่าเราคบกัน พ่อเราเลยถามแม่ว่าเราเป็นแฟนกันรึป่าว แม่เราก็ตอบไปว่าไม่รู้ พ่อเราเลยพูดขึ้นมาว่า ถ้ามันคบกันขึ้นมาจริงๆพ่อไม่ได้ วิปริต แล้วพอเรากับมาตอนเย็นแม่ก็เล่าให้เราฟัง ตอนนั้นคือความรู้สึกเราติดลบมาก เราไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อถึงไม่เข้าใจเราบ้าง ทำไมต้องห้ามทุกอย่าง คบเพศเดียวกันมันผิดมากขนาดนั้นเลยหรอ เห้ยย ผู้หญิงก็คนเหมือนกัน ชีวิตเรา ความรู้สึกเรา แต่กับพูดไม่ได้ เลือกไม่ได้ เราไม่เคยบอกแฟนเราเลยสักครั้งเวลาที่พ่อเราพูด เพราะเรากลัวว่าเขาจะเสียใจ แล้วเขาจะทิ้งเราไป เราอยากให้พ่อได้รับรู้ถึงความรู้สึกของเราบ้าง ว่าเรารู้สึกยังไง😣
มีแฟนเพศเดียวกันมันผิดตรงไหน?