ผมเป็นนักเรียน ม.ปลาย พอดีมีนัดถ่ายภาพ ร.ด. วันจันทร์ ผมของผมก็ยังไม่ได้ตัดกะว่าจะไปตัดวันหยุด ผมตัดสินใจจะกลับบ้านเลยโทรหาผู้ปกครองที่จุดนัด(โดยจะออกมาในอีก10นาที ติดธุระอยู่ยาว) หลังจากวางสายทันใดนั้นร.ด.ก็เลื่อนวันสุดท้ายมาวันพรุ่งนี้ ผมเลยต้องไปตัดผมระหว่างทางกับบ้าน ผมจำเป็นต้องแชทไปเปลี่ยนจุดนัดและเหมือนว่าผู้ปกครองยังคงติดธุระ(ไม่อ่าน) ตอนที่ผมไปถึงร้านตัดผม ผมได้คำนวณเวลาไว้แล้วว่าจะทันตัดเสร็จก่อนผู้ปกครองมา แต่มีคนอยู่ก่อนหน้า(ผมยังคิดว่าทัน)
ผมลองคิดอีกทีว่าจะพอดีใหมทีผู้ปกครองจะมาและเหมือนว่ามันจะช้ามาก ผมเลยจะบอกผู้ปกครองว่าอย่าเพิ่งออกรออีกหน่อยแต่แบทผมดันหมด ทั้งที่ก็เสียบปลั๊กมาทั้งวันที่โรงเรียน ผมตัดสินใจลองขอคนก่อนหน้าว่าขอก่อนได้ใหมเพราะผมของผมมันไม่ยาวมาก แค่ไม่ผ่านร.ด.(ตัดเมื่อ7วันก่อน) ในใจผมตอนนั้นคือถ้าตอบไม่ ผมจะรีบไปเปลี่ยนร้านไม่ถือสาเพราะเป็นสิทธิของเขาและคงโดนผู้ปกครองบ่นตามปกติ
สรุปเขาตกลง ผมก็โล่งใจและขอบคุณพร้อมไหว้ขอบคุณไปสองรอบ แต่
{ใจความสำคัญ}เจ้าของร้านบอกว่าผมไม่มีสิทธิแซงคิว ตอนนั้นผมก็คิดในใจ "เดี่ยวน่ะ ผมก็ขอเขาดีไม่ใช้หรอครับ ไม่ได้ไปบังคับหรือค่มขู่ เขาจะไม่ให้ก็ได้หนิ" และเจ้าของร้านก็บอกผมว่ามันไร้ความรับผิดชอบ,โตแล้วหัดมีบ้าง ตอนนั้นผมก็ค้างไปเลยเพราะถ้ามันไม่จำเป็นจริงๆผมจะขอทำไม สรุปผมก็ต้องออกมาจากร้าน
ผมอยากจะถามว่าการขอแซงคิวถ้าคนที่เราขอให้ เรามีสิทธิหรือปล่าวครับ มันเสียมารยาทหรือปล่าวหรือมันไม่ควรตั้งแต่แรก
หรือ ผมใช้อำนาจที่เด็กกว่า ขอเขาและคิดว่าผมกดดัน แบบถ้าไม่ให้จะด่าเขาว่าไร้น้ำใจ ขอตอบไว้ก่อนนะครับถ้าเป็นแบบนี้คือแบบ เฮ้ย! นี่มันยุคใหนแล้วทุกคนมีสิทธิเท่ากันการไปว่าคนอื่นไร้น้ำใจมันเป็นสิ่งที่ผมก็ไม่เห็นด้วย และผมก็ไม่มีสิทธิที่จะประณามคนที่ปฏิเสธผมด้วย มันแค่สุดวิสัยเลยลองขอดูเพื่อไว้ ไม่ได้หวังว่าเขาจะให้เลยด้วยซ้ำ ถ้าสมมุติว่าตอนนั้นผมใส่ชุดทั่วไปไม่ใช้นักเรียนเขายังจะว่าผมอยู่ใหมครับ
ขอแซงคิวคนข้างหน้าและเขาให้แต่โดนเจ้าของร้านไล่และบอกว่าไร้ความรับผิดชอบ
ผมลองคิดอีกทีว่าจะพอดีใหมทีผู้ปกครองจะมาและเหมือนว่ามันจะช้ามาก ผมเลยจะบอกผู้ปกครองว่าอย่าเพิ่งออกรออีกหน่อยแต่แบทผมดันหมด ทั้งที่ก็เสียบปลั๊กมาทั้งวันที่โรงเรียน ผมตัดสินใจลองขอคนก่อนหน้าว่าขอก่อนได้ใหมเพราะผมของผมมันไม่ยาวมาก แค่ไม่ผ่านร.ด.(ตัดเมื่อ7วันก่อน) ในใจผมตอนนั้นคือถ้าตอบไม่ ผมจะรีบไปเปลี่ยนร้านไม่ถือสาเพราะเป็นสิทธิของเขาและคงโดนผู้ปกครองบ่นตามปกติ
สรุปเขาตกลง ผมก็โล่งใจและขอบคุณพร้อมไหว้ขอบคุณไปสองรอบ แต่
{ใจความสำคัญ}เจ้าของร้านบอกว่าผมไม่มีสิทธิแซงคิว ตอนนั้นผมก็คิดในใจ "เดี่ยวน่ะ ผมก็ขอเขาดีไม่ใช้หรอครับ ไม่ได้ไปบังคับหรือค่มขู่ เขาจะไม่ให้ก็ได้หนิ" และเจ้าของร้านก็บอกผมว่ามันไร้ความรับผิดชอบ,โตแล้วหัดมีบ้าง ตอนนั้นผมก็ค้างไปเลยเพราะถ้ามันไม่จำเป็นจริงๆผมจะขอทำไม สรุปผมก็ต้องออกมาจากร้าน
ผมอยากจะถามว่าการขอแซงคิวถ้าคนที่เราขอให้ เรามีสิทธิหรือปล่าวครับ มันเสียมารยาทหรือปล่าวหรือมันไม่ควรตั้งแต่แรก
หรือ ผมใช้อำนาจที่เด็กกว่า ขอเขาและคิดว่าผมกดดัน แบบถ้าไม่ให้จะด่าเขาว่าไร้น้ำใจ ขอตอบไว้ก่อนนะครับถ้าเป็นแบบนี้คือแบบ เฮ้ย! นี่มันยุคใหนแล้วทุกคนมีสิทธิเท่ากันการไปว่าคนอื่นไร้น้ำใจมันเป็นสิ่งที่ผมก็ไม่เห็นด้วย และผมก็ไม่มีสิทธิที่จะประณามคนที่ปฏิเสธผมด้วย มันแค่สุดวิสัยเลยลองขอดูเพื่อไว้ ไม่ได้หวังว่าเขาจะให้เลยด้วยซ้ำ ถ้าสมมุติว่าตอนนั้นผมใส่ชุดทั่วไปไม่ใช้นักเรียนเขายังจะว่าผมอยู่ใหมครับ