วงการไอดอลมีคนอยู่กลุ่มหนึ่งเท่านั้น ที่จะตาม และ ร่วมกิจกรรม หรือซื้อของจาก อฟช
ซึ่งจะแสดงเป็นยอดเงินที่นำมาประเมินผลงานของเมมแต่ละคนได้ ทั้งจำนวนโหวตเลือกตั้ง จำนวนบัตรจับมือที่ได้
จำนวนสินค้าชื่อเมเบอร์ที่ขายได้ (เมมเหมือนพนักงานเซลล์ขายสินค้า ไม่ใช่สินค้า)
ให้มองง่ายๆว่าคนกลุ่มนี้มีเข้ามีออกตลอดเวลา ไม่ว่าจะเข้าออกใน 48 th หรือไปวงอื่นๆ
คนที่เข้ามามีแบบตามกระแส และ เข้ามาแบบเป็นแฟนตัวยง คือง่ายๆเมื่อแฟนคลับไอดอลมีจำนวนจำกัด
จะคาดหวังให้ตัวเองมาทีหลัง แล้วมีจำนวนคนคามิแซงของคนที่มาก่อน มันก็ไม่แน่นอน 100% หากไม่มีอะไรโดดเด่นจริงๆ
เพราะเมมที่มาก่อนเขาก็พยายามจนเขาได้แฟนคลับของเขาแล้ว มีการเลือกคามิแล้วยกตัวอย่างใน app iam
เมื่อเขากดเลือกคามิ นั่นหมายถึงเขายกความสำคัญให้เป็นลำดับต้นๆ เช่นการจับมือ การซื้อของชื่อเมมเบอร์ การโหวตเลือกตั้ง
ส่วนเรื่องจำนวนคนโอชิ คือการทำให้คนที่มีคามิอยู่แล้วมาชอบในตัวเราด้วย
แม้ ไม่ได้เป็นคามิ แต่การเข้ามาทีหลังแล้วเป็นโอชิของคนมากๆได้ย่อมดีกว่า
ดังนั้นเข้ามาช้ากว่าสิ่งแรกที่ต้องพยายามทำคือหาคนโอชิจากจำนวนแฟนคลับที่มีอยู่ให้ได้มากที่สุด
เมื่อวันหนึ่งคนที่มาก่อนหมดสัญญาหรือออกจาก 48 th ไป
เราจะได้มีโอกาสเลื่อนเป็นคามิของแฟนคลับบางคนที่ยังสนใจระบบ 48 อยู่ต่อไปได้
อย่ากดดันตัวเอง เพราะคนมาก่อน เขาก็สะสมประสบการณ์มาก่อนโอกาสเขาย่อมมากกว่า
ถ้าจะบอกว่าไม่ควรให้โอกาสคนที่มียอดต่างๆมากกว่าตัวเรา ต้องถามว่าเขาผิดอะไร
หรือเราดีกว่าเขามากขนาดไหนถึงต้องให้โอกาสเราไปแทนเขา ซึ่งการยอมรับสิ่งเหล่านี้ได้จะทำให้เราไม่กดดันตัวเองจนเกินไป
ก็จะมีบางคนเท่านั้นที่สามารถแซงคนมาก่อนได้ ไม่ใช่ทุกคน
และคนเหล่านั้นจะมาในฐานะของคนที่จะช่วยแบกรับสถานะทางการเงินของทุกคนในวงไว้
เคยได้ยินเมมหลายคนบอกความสุขคือการได้ร้องได้เต้นกับเพื่อน นั่นคือคำตอบหนึ่งการทำงานอย่างมีความสุข
ได้ทำตามสิ่งที่รัก ได้ทำตามปราถนา เมื่อได้เข้ามาเป็นเมมเบอร์ได้แล้ว ก็มาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ มาพัฒนาตัวเอง
มาใช้ความน่ารัก ความดี ความสามารถของตัวเองเพื่อช่วยวงให้เติบโต
มารับโอกาสที่วงจะมอบให้ ทั้งกิจกรรม และ คอนต่างๆ
มาเป็นคนที่ใช้ชีวิตเพื่อคนอื่นอย่างมีค่า มาเป็นผู้มีความสุขในสายงานนี้ คือ เป็นคนที่จริงใจกับตัวเอง ซื่อสัตย์ต่อตัวเองและแฟนคลับ
มีความสุขกับการได้มอบความสุข และ ใส่ใจให้ความรักกับแฟนคลับ เหมือนคนทั่วๆไปที่มีแฟนแล้วแต่อยู่ห่างไกลกัน
ขอฝากถึง bnk รุ่น 2 3 รุ่นถัดไป และ cgm รุ่น 1 รวมถึงรุ่นต่อๆไป
ซึ่งจะแสดงเป็นยอดเงินที่นำมาประเมินผลงานของเมมแต่ละคนได้ ทั้งจำนวนโหวตเลือกตั้ง จำนวนบัตรจับมือที่ได้
จำนวนสินค้าชื่อเมเบอร์ที่ขายได้ (เมมเหมือนพนักงานเซลล์ขายสินค้า ไม่ใช่สินค้า)
ให้มองง่ายๆว่าคนกลุ่มนี้มีเข้ามีออกตลอดเวลา ไม่ว่าจะเข้าออกใน 48 th หรือไปวงอื่นๆ
คนที่เข้ามามีแบบตามกระแส และ เข้ามาแบบเป็นแฟนตัวยง คือง่ายๆเมื่อแฟนคลับไอดอลมีจำนวนจำกัด
จะคาดหวังให้ตัวเองมาทีหลัง แล้วมีจำนวนคนคามิแซงของคนที่มาก่อน มันก็ไม่แน่นอน 100% หากไม่มีอะไรโดดเด่นจริงๆ
เพราะเมมที่มาก่อนเขาก็พยายามจนเขาได้แฟนคลับของเขาแล้ว มีการเลือกคามิแล้วยกตัวอย่างใน app iam
เมื่อเขากดเลือกคามิ นั่นหมายถึงเขายกความสำคัญให้เป็นลำดับต้นๆ เช่นการจับมือ การซื้อของชื่อเมมเบอร์ การโหวตเลือกตั้ง
ส่วนเรื่องจำนวนคนโอชิ คือการทำให้คนที่มีคามิอยู่แล้วมาชอบในตัวเราด้วย
แม้ ไม่ได้เป็นคามิ แต่การเข้ามาทีหลังแล้วเป็นโอชิของคนมากๆได้ย่อมดีกว่า
ดังนั้นเข้ามาช้ากว่าสิ่งแรกที่ต้องพยายามทำคือหาคนโอชิจากจำนวนแฟนคลับที่มีอยู่ให้ได้มากที่สุด
เมื่อวันหนึ่งคนที่มาก่อนหมดสัญญาหรือออกจาก 48 th ไป
เราจะได้มีโอกาสเลื่อนเป็นคามิของแฟนคลับบางคนที่ยังสนใจระบบ 48 อยู่ต่อไปได้
อย่ากดดันตัวเอง เพราะคนมาก่อน เขาก็สะสมประสบการณ์มาก่อนโอกาสเขาย่อมมากกว่า
ถ้าจะบอกว่าไม่ควรให้โอกาสคนที่มียอดต่างๆมากกว่าตัวเรา ต้องถามว่าเขาผิดอะไร
หรือเราดีกว่าเขามากขนาดไหนถึงต้องให้โอกาสเราไปแทนเขา ซึ่งการยอมรับสิ่งเหล่านี้ได้จะทำให้เราไม่กดดันตัวเองจนเกินไป
ก็จะมีบางคนเท่านั้นที่สามารถแซงคนมาก่อนได้ ไม่ใช่ทุกคน
และคนเหล่านั้นจะมาในฐานะของคนที่จะช่วยแบกรับสถานะทางการเงินของทุกคนในวงไว้
เคยได้ยินเมมหลายคนบอกความสุขคือการได้ร้องได้เต้นกับเพื่อน นั่นคือคำตอบหนึ่งการทำงานอย่างมีความสุข
ได้ทำตามสิ่งที่รัก ได้ทำตามปราถนา เมื่อได้เข้ามาเป็นเมมเบอร์ได้แล้ว ก็มาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ มาพัฒนาตัวเอง
มาใช้ความน่ารัก ความดี ความสามารถของตัวเองเพื่อช่วยวงให้เติบโต
มารับโอกาสที่วงจะมอบให้ ทั้งกิจกรรม และ คอนต่างๆ
มาเป็นคนที่ใช้ชีวิตเพื่อคนอื่นอย่างมีค่า มาเป็นผู้มีความสุขในสายงานนี้ คือ เป็นคนที่จริงใจกับตัวเอง ซื่อสัตย์ต่อตัวเองและแฟนคลับ
มีความสุขกับการได้มอบความสุข และ ใส่ใจให้ความรักกับแฟนคลับ เหมือนคนทั่วๆไปที่มีแฟนแล้วแต่อยู่ห่างไกลกัน