สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องเบื่อๆที่ไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้เลยมาตั้งกระทู้ค่ะ
เรามีครอบครัวแล้วและมีลูก 1 คน อายุกำลังจะ 8 ขวบ ขึ้นป.2 ค่ะ สมัยก่อนเราทำงานอยู่โซนสุขุมวิท เลยซื้อบ้านไว้โซนอ่อนนุชค่ะ แต่ต่อมาเรากับแฟนต้องย้ายที่ทำงานไปปทุมธานี ขับรถไปกลับทุกวันค่ะ ช่วงนั้นที่ย้ายงานเรามีปัญหาเรื่องเงินด้วยและลูกกำลังจะขึ้นป.1 ตอนแรกลูกเรียนอยู่แถวสุขุมวิทใกล้ที่ทำงานเราค่ะ แต่พอย้ายที่ทำงานเลยคิดว่าถ้าต้องไปกลับ น่าจะกลับมารับลูกไม่ทัน รวมไปถึงโรงเรียนแถวสุขุมวิทที่เราเคยมองไว้ว่าจะให้ลูกเข้าป.1 สำหรับเราตอนนั้นมันหนักเกินไปค่ะ เลยตัดสินใจที่จะไปฝากลูกไว้กับแม่แฟน บ้านแม่แฟนอยู่แถวสมุทรปราการ โรงเรียนที่สมุทรปราการค่าเทอมเราพอรับได้และแผนการเรียนตรงกับที่เราอยากให้ลูกเรียนพอดีค่ะ เลยตัดสินใจฝากลูกให้แม่แฟนเลี้ยง
ปกติเรากับแม่แฟนไม่ค่อยมีปัญหากันเท่าไหร่ค่ะเพราะเราไม่ค่อยคิดเล็กคิดน้อยย อะไรที่เค้าสอนแล้วเราว่ามันดี เราก้รับฟังค่ะ แต่ถ้าเรื่องไหนที่เรามีมุมมองของเราว่ามันดีกว่า เราก็จะแชร์กับเค้าค่ะ เค้าก้รับฟังบ้างไม่รับฟังบ้าง คุยกันเล่นๆค่ะ เราก็รักเค้าเหมือนแม่เราคนนึงค่ะ เคยมีปัญหาเข้าใจผิดกันรุนแรงครั้งนึง แต่เคลียร์กันแล้ว ช่วงนั้นลูกเรายังอยู่อนุบาลค่ะ ยังอยู่กับเรา
แม่แฟนเราเค้าเป็นครอบครัวคนจีนค่ะ ค่อนข้างยึดถือความคิดตัวเองเป็นส่วนใหญ่ เรื่องแบบผู้ใหญ่พูดเด็กต้องฟังนี่หนักค่ะ อารมณ์แบบชั้นเป็นแม่นะ ชั้นต้องถูกสิอะไรประมาณนี้
เนื่องด้วยแม่แฟนเราเค้าเลี้ยงลูกชายเค้ามาดีมาก คือเป็นแม่ที่อดทนทุกอย่างให้ลูก เก่งจริงๆค่ะ เราฟังแล้วเรายังทำไม่ได้เท่าเค้าเลย คือเค้าก้ไม่ได้รวยค่ะแต่เลี้ยงลูกดี ไม่อยากให้ลูกขาด ก้พยายามที่จะทำดีที่สุดเท่าที่เค้าจะทำได้ค่ะ เค้าเลยคาดหวังว่าแฟนลูกชายจะต้องดูแลลูกเค้าได้ดีเท่าเค้า เราสังเกตุว่าเค้าจะไม่พอใจเราเวลาที่เรากับแฟนทะเลาะกัน เค้าจะมาแนวเงียบใส่เรา ไม่คุยด้วย แต่เราไม่ค่อยสนใจค่ะ ไม่คุยเราก้ไม่คุย รอเค้าอารมณ์ดีๆละค่อยคุยเหมือนเดิม แฟนเรามีน้องชายค่ะ แฟนของน้องชายนี่โดนกันทุกคนค่ะ โดนจนมีส่วนในการเลิกเลยค่ะ ประมาณว่า เค้าไม่อยากให้ลูกลำบาก เช่น ถ้าเค้ารู้ว่าลูกเลิกงานมาเหนื่อยๆแล้วต้องไปรับแฟนที่ทำงานคือเค้าจะโมโหมากค่ะ ว่าแบบทำไมต้องไปรับ กลับเองไม่ได้หรอ ลูกเค้าก้ทำงานเหนื่อยแล้วนะ จนทะเลาะกับลูกตัวเองหลายครั้ง ซึ่งเรามองว่ามันก็ปกติของคนเป็นแฟนกัน และมันไม่ได้บ่อย จนน้องเค้าบอกว่าถ้ามีแฟนจะไม่พามาแนะนำด้วยแล้ว คือมีปัญหาทุกคนค่ะ
จนวันนี้หวยมาออกที่เราค่ะ
คือปิดเทอมที่ผ่านมามันมีโควิดเลยทำให้ปิดเทอมนานกว่าที่ควร แล้วแม่แฟนเราเค้าบอกว่าเค้าปวดแขนมากๆ ปวดจนยกไม่ขึ้น เค้าเคยผ่าพังผืดที่ข้อมือด้วย เราเลยรับลูกกลับมาอยู่ช่วงปิดเทอมยาวเลยค่ะ เราอยากให้เค้าพักผ่อนด้วย เพราะช่วงป.1 ที่ผ่านมา เค้าก้ดูแลลูกเราดีมากค่ะ ตื่นเช้ามาทำอาหารเช้า รีดชุดนักเรียน ส่งลูกขึ้นรถโรงเรียน คืออยู่กับเค้าเราไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องอาหารการกินเลย ทุกอย่างเป็นเวลา เป๊ะๆ เค้าเป็นคนมีระเบียบมากค่ะ
ด้วยความที่ลูกเราอยู่กับเรามาหลายเดือน พอเปิดเทอมลูกก้ไม่อยากจะจากเราค่ะ เราคิดว่าปกติเพราะเด็กก็คงอยากอยู่กับพ่อแม่มากกว่าอยู่แล้ว วันนี้เราบอกลูกว่า เดี๋ยวลูกต้องกลับบ้านอาม่าแล้วนะวันนี้ แม่จะไปส่งจะอยู่กับลูกจนกว่าลูกจะเข้านอนเลยนะ ลูกเราก็โอเคค่ะ เราเลยโทรหาแม่แฟนตอนเช้า เค้าบอกว่าวันนี้เค้าไม่อยู่บ้าน น่าจะเสร็จธุระประมาณ 5 โมงเย็น เราเลยบอกว่าโอเค ถ้าเสร็จธุระแล้วให้โทรบอกเรา จะได้นัดกันอีกทีว่าจะเจอกันยังไง แม่แฟนเราเค้าก็โอเคค่ะ
พอสี่โมงเย็น เราได้ยินเสียงคนมาตะโกนเรียกที่หน้าบ้าน แบบดังมาก เรียกแบบไม่พอใจเรา เราเดินไปดูคือเป็นแม่แฟนเราค่ะ มากับน้องแฟนขี่มอเตอไซค์มา
น้องแฟนก้ถามแม่เค้าว่า จะกลับบ้านยังไง แม่เค้าบอกว่า ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวกลับเอง หนูไปทำธุระเถอะ ม้าก้ไม่เข้าใจว่าทำไมแม่เค้าต้องไม่ให้นั่งมอเตอร์ไซค์ ม้าเลี้ยงลูกมา 2 คนก็นั่งมอเตอร์ไซค์ตลอดและก้มองมาที่เราแต่คือเค้าพูดกับน้อง เราก็งงค่ะว่า อะไร เกิดอะไรขึ้น งงมาก
พอเข้ามาในบ้านเราก้เลยถามว่า มีอะไรกันหรอม้า ทะเลาะกับน้องหรอ แล้วตะโกนหน้าบ้านทำไม ทำไมไม่โทรมา เดี๋ยวลงไปรับ คือบ้านเราหมู่บ้านมันเงียบมากค่ะ ละคือเค้ามาตะโกนเรางงมาก ปกติก็ไม่เปนแบบนี้ ใจเราคิดว่าเค้าต้องทะเลาะกับน้องมาแน่ๆ แล้วมาลงอะไรที่เรา งงจริงๆ แล้วเค้าก้บ่นเรื่องเราไม่ให้ลูกนั่งมอเตอร์ไซค์ ว่าเราไม่ไว้ใจเค้าหรอ กลัวจะทำเกิดอุบัติเหตุหรอ เค้าเป็นอาม่านะ คนที่ขี่มอเตอไซค์ก็น้องพ่อ ยังไงก็ต้องระวังอยู่แล้ว แล้วทำไมเค้าต้องโทรมาเรียกเรา เค้าไม่อยากเปลืองค่าโทรศัพท์ ทำไมเราไม่ซื้อถ่านมาใส่กริ่ง เค้าเลยต้องตะโกน เราควรจะให้เกียรติเค้าบ้างนะ คือเค้าบอกว่าเราไม่ให้ลูกนั่งมอเตอร์ไซค์คือการไม่ให้เกียรติเค้าและน้องแฟน เราเลยถามเค้าไปว่า เรามาคุยกันเรื่องนี้ได้ยังไง เรางงมากๆ อยู่ดีๆมาเรื่องมอเตอร์ไซค์ทั้งๆที่เมื่อเช้าก็คุยกันดีๆ แล้วเราก้บอกว่า เราว่าเราก็มีสิทธิ์นะที่จะเป็นห่วงลูก หนักเลยทีนี้ เค้าบอกเราพูดแรง กับไอคำว่ามีสิทธิ์ แล้วเค้าไม่มีสิทธิ์หรอ เค้าตัดสินใจได้นะไม่ได้โง่ เลี้ยงลูกมา 2 คน คือเราไม่รู้ว่าจะพูดยังไงให้เค้าเข้าใจความรู้สึกเรา คือเราไม่ได้ห้ามลูกนั่งมอเตอร์ไซค์ นั่งได้ ถ้าทางมันใกล้ๆ แต่ถ้าต้องนั่งไกลๆ และมีทางเลือกอื่น เราก็อยากได้ทางเลือกอื่น บ้านเราอ่อนนุช บ้านแม่แฟน สมุทรปราการ ระหว่างทางคือตอนนั้น ฝนลงปรอยๆ และเส้นศรีนครินทร์ก็ทำถนน แล้วจะให้ซ้อนสามออกถนนใหญ่ ที่เป็นแบบที่เราพูด เราก็ไม่อยากให้ไป เค้าบอกว่าน้องแฟนไม่พอใจเรามาก บอกว่าเราวุ่นวายเรื่องมาก เค้าต้องทะเลาะกับน้องแฟนเพื่ออธิบายให้น้องแฟนฟังว่าทำไมเราไม่ให้ลูกนั่งมอเตอร์ไซค์ เราก็บอกเค้าว่า ม้ามีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจได้ และเราก็รู้ว่าเค้ารักหลาน เรารู้ว่าเค้าต้องขับแบบดีอยู่แล้ว แต่อุบัติเหตุคือการที่คุณขับดี ก็ไม่ได้แปลว่าคันอื่นจะขับดี อะไรที่มันป้องกันก่อนได้ก็ควรป้องกันก่อนใช่มั้ย เพราะถ้ามันเกิดขึ้นมา มันจะโทษใครได้ เรารู้ว่าเค้ารักลูกมาก เราเลยยกตัวอย่างว่า ถ้าพี่น้องม้า จะพาลูกม้าไปเที่ยวโดยการนั่งมอเตอร์ไซค์แล้วม้าไม่ได้ไปด้วย ม้าจะให้ลูกไปมั้ย เค้าย้อนกลับเรามาว่า หาว่าเราไปสอนเค้า ประโยคที่เราพูดไปคือเราสอนเค้าหรอคะ เราแค่ไม่รู้จะยกตัวอย่างยังไงให้เค้าเข้าใจสิ่งที่เราจะสื่อ แต่เค้าบอกเราสอนเค้า บอกเราพูดแรง เด็กไม่ควรพูดแบบนี้กับผู้ใหญ่ ซึ่งเรื่องมันเริ่มจะไปกันใหญ่และเราอยู่กับเค้าแค่ 2 คนในบ้าน มีลูกเราอีก 1 คนแค่นั้น เราเลยบอกถ้าน้องแฟนคิดแบบที่แม่แฟนเราพูดจริง เราจะคุยกับน้องเค้าเพื่ออธิบายให้เค้าเข้าใจ เพราะเราคิดว่าเค้ากำลังเข้าใจเราผิด แต่พอเราคุยกับน้องแฟนคือกลายเป็นคนละเรื่อง น้องไม่ได้ไม่พอใจเรื่องนั่งมอเตอร์ไซค์และยังบอกว่าเข้าใจเรา แต่ที่ทะเลาะกับแม่ คือทะเลาะกันเรื่องเส้นทางที่คุยกันไม่เข้าใจ อ้ะทีนี้คือยังไง
เรื่องมันก้เริ่มจะซาลงจบที่เราจะเรียกแกร็บให้เค้านั่งกลับบ้าน ตอนนั้นประมาณ 5 โมงกว่า รถมันติดมากกก เราก้เลยบอกเค้าว่า รอแฟนเรากลับมาก่อนได้มั้ย เดี๋ยวเราขับรถไปส่ง แม่แฟนก็ไม่โอเคบอกว่าไม่อยากรอ จะรีบกลับไปทำงานที่บ้าน เราก็ถ้างั้นขออาบน้ำให้ลูกก่อน เพราะเราไม่รู้จะได้ไปรับลูกอีกทีเมื่อไหร่ ตอนขออาบน้ำให้ลูกไม่มีเหตุผลเลยค่ะ อารมณ์ล้วนๆหมายถึงเรานะ เราก็ติดลูกเหมือนกัน เพราะเราไม่รู้ว่าจะได้ไปรับลูกอีกทีเมื่อไหร่ เค้าก้บอกไม่ต้องเดี๋ยวเค้ากลับไปอาบที่บ้านเอง คือเค้าจะรีบกลับบ้านอย่างเดียว เราเริ่มไม่โอเค เค้าพาลูกเราลงไปข้างล่างเตรียมจะออก เราลงไปคว้าแขนลูกไว้พร้อมกับดึงมือเค้าออก เราเริ่มเสียงดัง บอกว่าถ้าแบบนี้ม้ากลับไปก่อนเลย เดี๋ยวไปส่งลูกเอง เค้าก้ไม่ยอมค่ะ บอกว่าไม่ได้ เค้ามาแล้วจะให้เค้าเสียเที่ยวหรอ เราอย่ามาทำกิริยาแบบนี้ใส่เค้านะ ลูกเราเริ่มจะร้องไห้ค่ะ เศร้ามากเลยค่ะเห็นลูกตอนนั้น สุดท้ายคือเราบอกแค่ขออาบน้ำให้ลูก เราว่าเค้าว่าทำไมไม่ทำตามที่คุยกันตอนเช้า ทำธุระเสร็จบอกให้โทรมา เราได้เตรียมตัวถูก มาเปลี่ยนแผนที่เราวางไว้หมดเลยแบบนี้เราไม่โอเค เค้าบอกว่าเค้ามาแบบนี้แล้วมันผิดตรงไหน เราไม่มีสิทธิ์มาสั่งให้เค้าโทรหรือไม่โทรนะ คือเค้าอารมณ์ล้วนๆเลยค่ะในความคิดเรา เหตุการณ์จริงมันเวิ่นเว้อกว่านี้มาก คำพูดซ้ำๆเดิมๆ เราก้ถามเค้าทำไมไม่โทรมา เค้าก้บอกทำไมต้องโทร วนไปวนมาค่ะ สุดท้ายคือลูกเราร้องไห้หนักมาก ลูกหนีขึ้นไปข้างบนห้อง เราเลยไปเรียกเค้าพาไปอาบน้ำและบอกว่า วันนี้ลูกกลับบ้านไปกับอาม่าก่อนนะ เดี๋ยวแม่เรียกแกร็บให้นะ เราก็จะร้องไห้ค่ะ ลูกเราก็ถามกลับมาว่า แล้วที่สัญญาว่าจะไปส่งเค้าเข้านอนล่ะ ไม่ไปแล้วหรอ เราก็ตัดสินใจบอกว่างั้นเดี๋ยวแม่ไปด้วย แม่ไปส่งด้วยตามสัญญาแล้วแม่ค่อยกลับนะ ลูกเราก็โอเคขึ้นค่ะ เพิ่มเติมคือ เวลาอยู่บ้านแม่แฟน เค้าไม่ค่อยชอบให้ลูกโทรหาเราค่ะ จะได้คุยก็คือเวลาเราโทรไปเท่านั้น ลูกเราอึดอัดตรงนี้ค่ะที่วันนี้ลูกพูด อาบน้ำเสร็จเราก้บอกเค้าว่า เราขอไปส่งลูกด้วยนะ เดี๋ยวเรากลับบ้านเอง เค้าก้ไม่โอเคค่ะ บอกว่าไม่ต้องจะไปทำไม เปลืองค่ารถ ไปแค่แปปเดียวก็กลับแล้ว และบอกว่าเราตามใจลูกแบบผิดๆ ไม่มีสมอง คือด่าเราเยอะมากค่ะ พอเค้าแรงมา เราก็แรงกลับค่ะ คือเราไม่ยอม เราเห็นลูกเป็นแบบนี้ยังไงก็ต้องไปให้ได้ค่ะ สัญญากับลูกแล้ว เราบอกยังไงก็จะไปเราไม่สนว่าจะอยู่ได้นานมั้ย ขอแค่ไปส่งเค้าเข้านอนแค่นั้น ก็เปนเรื่องใหญ่โตเลยค่ะทีนี้ ยอมรับว่าเรามีหลุดบ้างค่ะ เค้าบอกไม่ให้เราไปเหยียบ บอกว่าลูกเค้าไปขุดเรามาจากไหน กิริยาแย่มากแต่ใช้คำพูดอื่นแทนคำว่าแย่ เราหลุดพูด กรูไม่สน กรูจะไป ไอเ_ี้ย ค_ย เราไม่ได้พูดต่อหน้าเค้านะคะ เราพูดอีกห้องนึงแต่เสียงดังและเค้าก็ได้ยิน เค้าก็เดินมา เธอด่าชั้นหรอ เค้าก็ตบหน้าเรา ประมาณ 2-3 ทีได้ เราไม่ได้ทำอะไรเค้ากลับนะคะ เรารู้ค่ะว่าเราก้ผิดที่พูดแบบนั้นออกไป เค้าเดินไปคุยกับลูกเรา แล้วเค้าก็เดินออกจากบ้านไปเลยค่ะ เค้าบอกว่า โอเคลูกเรายังไม่อยากกลับ ลูกเราก็ร้องไห้หนักมากค่ะ เหมือนเค้าโทษตัวเองที่เค้าเป็นต้นเหตุทำเรากับอาม่าเค้าทะเลาะกัน เค้าบอกเราไม่น่าพูดคำหยาบกับอาม่าเลย เรื่องนี้ก็ไปถึงหูแฟนเรานะคะ พอเค้ากลับมาเค้าก็ไปส่งลูกที่บ้านแม่เค้าค่ะ แต่เราคุยกับลูกเคลียร์แล้ว ลูกไม่งอแง แฟนเราก็ไปคุยกับแม่เค้าค่ะ ก็ทะเลาะกันเท่าที่เค้าบอกนะคะ แล้วก็ยังคุยไม่รู้เรื่องแต่แฟนเราเลือกที่จะไม่เถียงด้วย แต่รายละเอียดเค้าบอกไม่อยากพูดเรื่องนี้แล้ว และก็ไม่อยากให้เราพูดด้วย เราก็ไม่รู้จะพูดกับใครค่ะ มันก็แค่อึดอัดค่ะ ที่พูดกับใครไม่ได้เลย
อ่านแล้วแสดงความคิดเห็นได้นะคะ ว่าเราควรทำยังไง หรือสิ่งที่เราทำมันแย่จริงๆ หรือถ้าใครพอจะเข้าใจมุมมองแม่แฟนเรา ช่วยแชร์ทีนะคะ เห้ออออ เบื่อค่ะ
ขอบคุณค่ะ
แม่สามีลูกสะใภ้
เรามีครอบครัวแล้วและมีลูก 1 คน อายุกำลังจะ 8 ขวบ ขึ้นป.2 ค่ะ สมัยก่อนเราทำงานอยู่โซนสุขุมวิท เลยซื้อบ้านไว้โซนอ่อนนุชค่ะ แต่ต่อมาเรากับแฟนต้องย้ายที่ทำงานไปปทุมธานี ขับรถไปกลับทุกวันค่ะ ช่วงนั้นที่ย้ายงานเรามีปัญหาเรื่องเงินด้วยและลูกกำลังจะขึ้นป.1 ตอนแรกลูกเรียนอยู่แถวสุขุมวิทใกล้ที่ทำงานเราค่ะ แต่พอย้ายที่ทำงานเลยคิดว่าถ้าต้องไปกลับ น่าจะกลับมารับลูกไม่ทัน รวมไปถึงโรงเรียนแถวสุขุมวิทที่เราเคยมองไว้ว่าจะให้ลูกเข้าป.1 สำหรับเราตอนนั้นมันหนักเกินไปค่ะ เลยตัดสินใจที่จะไปฝากลูกไว้กับแม่แฟน บ้านแม่แฟนอยู่แถวสมุทรปราการ โรงเรียนที่สมุทรปราการค่าเทอมเราพอรับได้และแผนการเรียนตรงกับที่เราอยากให้ลูกเรียนพอดีค่ะ เลยตัดสินใจฝากลูกให้แม่แฟนเลี้ยง
ปกติเรากับแม่แฟนไม่ค่อยมีปัญหากันเท่าไหร่ค่ะเพราะเราไม่ค่อยคิดเล็กคิดน้อยย อะไรที่เค้าสอนแล้วเราว่ามันดี เราก้รับฟังค่ะ แต่ถ้าเรื่องไหนที่เรามีมุมมองของเราว่ามันดีกว่า เราก็จะแชร์กับเค้าค่ะ เค้าก้รับฟังบ้างไม่รับฟังบ้าง คุยกันเล่นๆค่ะ เราก็รักเค้าเหมือนแม่เราคนนึงค่ะ เคยมีปัญหาเข้าใจผิดกันรุนแรงครั้งนึง แต่เคลียร์กันแล้ว ช่วงนั้นลูกเรายังอยู่อนุบาลค่ะ ยังอยู่กับเรา
แม่แฟนเราเค้าเป็นครอบครัวคนจีนค่ะ ค่อนข้างยึดถือความคิดตัวเองเป็นส่วนใหญ่ เรื่องแบบผู้ใหญ่พูดเด็กต้องฟังนี่หนักค่ะ อารมณ์แบบชั้นเป็นแม่นะ ชั้นต้องถูกสิอะไรประมาณนี้
เนื่องด้วยแม่แฟนเราเค้าเลี้ยงลูกชายเค้ามาดีมาก คือเป็นแม่ที่อดทนทุกอย่างให้ลูก เก่งจริงๆค่ะ เราฟังแล้วเรายังทำไม่ได้เท่าเค้าเลย คือเค้าก้ไม่ได้รวยค่ะแต่เลี้ยงลูกดี ไม่อยากให้ลูกขาด ก้พยายามที่จะทำดีที่สุดเท่าที่เค้าจะทำได้ค่ะ เค้าเลยคาดหวังว่าแฟนลูกชายจะต้องดูแลลูกเค้าได้ดีเท่าเค้า เราสังเกตุว่าเค้าจะไม่พอใจเราเวลาที่เรากับแฟนทะเลาะกัน เค้าจะมาแนวเงียบใส่เรา ไม่คุยด้วย แต่เราไม่ค่อยสนใจค่ะ ไม่คุยเราก้ไม่คุย รอเค้าอารมณ์ดีๆละค่อยคุยเหมือนเดิม แฟนเรามีน้องชายค่ะ แฟนของน้องชายนี่โดนกันทุกคนค่ะ โดนจนมีส่วนในการเลิกเลยค่ะ ประมาณว่า เค้าไม่อยากให้ลูกลำบาก เช่น ถ้าเค้ารู้ว่าลูกเลิกงานมาเหนื่อยๆแล้วต้องไปรับแฟนที่ทำงานคือเค้าจะโมโหมากค่ะ ว่าแบบทำไมต้องไปรับ กลับเองไม่ได้หรอ ลูกเค้าก้ทำงานเหนื่อยแล้วนะ จนทะเลาะกับลูกตัวเองหลายครั้ง ซึ่งเรามองว่ามันก็ปกติของคนเป็นแฟนกัน และมันไม่ได้บ่อย จนน้องเค้าบอกว่าถ้ามีแฟนจะไม่พามาแนะนำด้วยแล้ว คือมีปัญหาทุกคนค่ะ
จนวันนี้หวยมาออกที่เราค่ะ
คือปิดเทอมที่ผ่านมามันมีโควิดเลยทำให้ปิดเทอมนานกว่าที่ควร แล้วแม่แฟนเราเค้าบอกว่าเค้าปวดแขนมากๆ ปวดจนยกไม่ขึ้น เค้าเคยผ่าพังผืดที่ข้อมือด้วย เราเลยรับลูกกลับมาอยู่ช่วงปิดเทอมยาวเลยค่ะ เราอยากให้เค้าพักผ่อนด้วย เพราะช่วงป.1 ที่ผ่านมา เค้าก้ดูแลลูกเราดีมากค่ะ ตื่นเช้ามาทำอาหารเช้า รีดชุดนักเรียน ส่งลูกขึ้นรถโรงเรียน คืออยู่กับเค้าเราไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องอาหารการกินเลย ทุกอย่างเป็นเวลา เป๊ะๆ เค้าเป็นคนมีระเบียบมากค่ะ
ด้วยความที่ลูกเราอยู่กับเรามาหลายเดือน พอเปิดเทอมลูกก้ไม่อยากจะจากเราค่ะ เราคิดว่าปกติเพราะเด็กก็คงอยากอยู่กับพ่อแม่มากกว่าอยู่แล้ว วันนี้เราบอกลูกว่า เดี๋ยวลูกต้องกลับบ้านอาม่าแล้วนะวันนี้ แม่จะไปส่งจะอยู่กับลูกจนกว่าลูกจะเข้านอนเลยนะ ลูกเราก็โอเคค่ะ เราเลยโทรหาแม่แฟนตอนเช้า เค้าบอกว่าวันนี้เค้าไม่อยู่บ้าน น่าจะเสร็จธุระประมาณ 5 โมงเย็น เราเลยบอกว่าโอเค ถ้าเสร็จธุระแล้วให้โทรบอกเรา จะได้นัดกันอีกทีว่าจะเจอกันยังไง แม่แฟนเราเค้าก็โอเคค่ะ
พอสี่โมงเย็น เราได้ยินเสียงคนมาตะโกนเรียกที่หน้าบ้าน แบบดังมาก เรียกแบบไม่พอใจเรา เราเดินไปดูคือเป็นแม่แฟนเราค่ะ มากับน้องแฟนขี่มอเตอไซค์มา
น้องแฟนก้ถามแม่เค้าว่า จะกลับบ้านยังไง แม่เค้าบอกว่า ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวกลับเอง หนูไปทำธุระเถอะ ม้าก้ไม่เข้าใจว่าทำไมแม่เค้าต้องไม่ให้นั่งมอเตอร์ไซค์ ม้าเลี้ยงลูกมา 2 คนก็นั่งมอเตอร์ไซค์ตลอดและก้มองมาที่เราแต่คือเค้าพูดกับน้อง เราก็งงค่ะว่า อะไร เกิดอะไรขึ้น งงมาก
พอเข้ามาในบ้านเราก้เลยถามว่า มีอะไรกันหรอม้า ทะเลาะกับน้องหรอ แล้วตะโกนหน้าบ้านทำไม ทำไมไม่โทรมา เดี๋ยวลงไปรับ คือบ้านเราหมู่บ้านมันเงียบมากค่ะ ละคือเค้ามาตะโกนเรางงมาก ปกติก็ไม่เปนแบบนี้ ใจเราคิดว่าเค้าต้องทะเลาะกับน้องมาแน่ๆ แล้วมาลงอะไรที่เรา งงจริงๆ แล้วเค้าก้บ่นเรื่องเราไม่ให้ลูกนั่งมอเตอร์ไซค์ ว่าเราไม่ไว้ใจเค้าหรอ กลัวจะทำเกิดอุบัติเหตุหรอ เค้าเป็นอาม่านะ คนที่ขี่มอเตอไซค์ก็น้องพ่อ ยังไงก็ต้องระวังอยู่แล้ว แล้วทำไมเค้าต้องโทรมาเรียกเรา เค้าไม่อยากเปลืองค่าโทรศัพท์ ทำไมเราไม่ซื้อถ่านมาใส่กริ่ง เค้าเลยต้องตะโกน เราควรจะให้เกียรติเค้าบ้างนะ คือเค้าบอกว่าเราไม่ให้ลูกนั่งมอเตอร์ไซค์คือการไม่ให้เกียรติเค้าและน้องแฟน เราเลยถามเค้าไปว่า เรามาคุยกันเรื่องนี้ได้ยังไง เรางงมากๆ อยู่ดีๆมาเรื่องมอเตอร์ไซค์ทั้งๆที่เมื่อเช้าก็คุยกันดีๆ แล้วเราก้บอกว่า เราว่าเราก็มีสิทธิ์นะที่จะเป็นห่วงลูก หนักเลยทีนี้ เค้าบอกเราพูดแรง กับไอคำว่ามีสิทธิ์ แล้วเค้าไม่มีสิทธิ์หรอ เค้าตัดสินใจได้นะไม่ได้โง่ เลี้ยงลูกมา 2 คน คือเราไม่รู้ว่าจะพูดยังไงให้เค้าเข้าใจความรู้สึกเรา คือเราไม่ได้ห้ามลูกนั่งมอเตอร์ไซค์ นั่งได้ ถ้าทางมันใกล้ๆ แต่ถ้าต้องนั่งไกลๆ และมีทางเลือกอื่น เราก็อยากได้ทางเลือกอื่น บ้านเราอ่อนนุช บ้านแม่แฟน สมุทรปราการ ระหว่างทางคือตอนนั้น ฝนลงปรอยๆ และเส้นศรีนครินทร์ก็ทำถนน แล้วจะให้ซ้อนสามออกถนนใหญ่ ที่เป็นแบบที่เราพูด เราก็ไม่อยากให้ไป เค้าบอกว่าน้องแฟนไม่พอใจเรามาก บอกว่าเราวุ่นวายเรื่องมาก เค้าต้องทะเลาะกับน้องแฟนเพื่ออธิบายให้น้องแฟนฟังว่าทำไมเราไม่ให้ลูกนั่งมอเตอร์ไซค์ เราก็บอกเค้าว่า ม้ามีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจได้ และเราก็รู้ว่าเค้ารักหลาน เรารู้ว่าเค้าต้องขับแบบดีอยู่แล้ว แต่อุบัติเหตุคือการที่คุณขับดี ก็ไม่ได้แปลว่าคันอื่นจะขับดี อะไรที่มันป้องกันก่อนได้ก็ควรป้องกันก่อนใช่มั้ย เพราะถ้ามันเกิดขึ้นมา มันจะโทษใครได้ เรารู้ว่าเค้ารักลูกมาก เราเลยยกตัวอย่างว่า ถ้าพี่น้องม้า จะพาลูกม้าไปเที่ยวโดยการนั่งมอเตอร์ไซค์แล้วม้าไม่ได้ไปด้วย ม้าจะให้ลูกไปมั้ย เค้าย้อนกลับเรามาว่า หาว่าเราไปสอนเค้า ประโยคที่เราพูดไปคือเราสอนเค้าหรอคะ เราแค่ไม่รู้จะยกตัวอย่างยังไงให้เค้าเข้าใจสิ่งที่เราจะสื่อ แต่เค้าบอกเราสอนเค้า บอกเราพูดแรง เด็กไม่ควรพูดแบบนี้กับผู้ใหญ่ ซึ่งเรื่องมันเริ่มจะไปกันใหญ่และเราอยู่กับเค้าแค่ 2 คนในบ้าน มีลูกเราอีก 1 คนแค่นั้น เราเลยบอกถ้าน้องแฟนคิดแบบที่แม่แฟนเราพูดจริง เราจะคุยกับน้องเค้าเพื่ออธิบายให้เค้าเข้าใจ เพราะเราคิดว่าเค้ากำลังเข้าใจเราผิด แต่พอเราคุยกับน้องแฟนคือกลายเป็นคนละเรื่อง น้องไม่ได้ไม่พอใจเรื่องนั่งมอเตอร์ไซค์และยังบอกว่าเข้าใจเรา แต่ที่ทะเลาะกับแม่ คือทะเลาะกันเรื่องเส้นทางที่คุยกันไม่เข้าใจ อ้ะทีนี้คือยังไง
เรื่องมันก้เริ่มจะซาลงจบที่เราจะเรียกแกร็บให้เค้านั่งกลับบ้าน ตอนนั้นประมาณ 5 โมงกว่า รถมันติดมากกก เราก้เลยบอกเค้าว่า รอแฟนเรากลับมาก่อนได้มั้ย เดี๋ยวเราขับรถไปส่ง แม่แฟนก็ไม่โอเคบอกว่าไม่อยากรอ จะรีบกลับไปทำงานที่บ้าน เราก็ถ้างั้นขออาบน้ำให้ลูกก่อน เพราะเราไม่รู้จะได้ไปรับลูกอีกทีเมื่อไหร่ ตอนขออาบน้ำให้ลูกไม่มีเหตุผลเลยค่ะ อารมณ์ล้วนๆหมายถึงเรานะ เราก็ติดลูกเหมือนกัน เพราะเราไม่รู้ว่าจะได้ไปรับลูกอีกทีเมื่อไหร่ เค้าก้บอกไม่ต้องเดี๋ยวเค้ากลับไปอาบที่บ้านเอง คือเค้าจะรีบกลับบ้านอย่างเดียว เราเริ่มไม่โอเค เค้าพาลูกเราลงไปข้างล่างเตรียมจะออก เราลงไปคว้าแขนลูกไว้พร้อมกับดึงมือเค้าออก เราเริ่มเสียงดัง บอกว่าถ้าแบบนี้ม้ากลับไปก่อนเลย เดี๋ยวไปส่งลูกเอง เค้าก้ไม่ยอมค่ะ บอกว่าไม่ได้ เค้ามาแล้วจะให้เค้าเสียเที่ยวหรอ เราอย่ามาทำกิริยาแบบนี้ใส่เค้านะ ลูกเราเริ่มจะร้องไห้ค่ะ เศร้ามากเลยค่ะเห็นลูกตอนนั้น สุดท้ายคือเราบอกแค่ขออาบน้ำให้ลูก เราว่าเค้าว่าทำไมไม่ทำตามที่คุยกันตอนเช้า ทำธุระเสร็จบอกให้โทรมา เราได้เตรียมตัวถูก มาเปลี่ยนแผนที่เราวางไว้หมดเลยแบบนี้เราไม่โอเค เค้าบอกว่าเค้ามาแบบนี้แล้วมันผิดตรงไหน เราไม่มีสิทธิ์มาสั่งให้เค้าโทรหรือไม่โทรนะ คือเค้าอารมณ์ล้วนๆเลยค่ะในความคิดเรา เหตุการณ์จริงมันเวิ่นเว้อกว่านี้มาก คำพูดซ้ำๆเดิมๆ เราก้ถามเค้าทำไมไม่โทรมา เค้าก้บอกทำไมต้องโทร วนไปวนมาค่ะ สุดท้ายคือลูกเราร้องไห้หนักมาก ลูกหนีขึ้นไปข้างบนห้อง เราเลยไปเรียกเค้าพาไปอาบน้ำและบอกว่า วันนี้ลูกกลับบ้านไปกับอาม่าก่อนนะ เดี๋ยวแม่เรียกแกร็บให้นะ เราก็จะร้องไห้ค่ะ ลูกเราก็ถามกลับมาว่า แล้วที่สัญญาว่าจะไปส่งเค้าเข้านอนล่ะ ไม่ไปแล้วหรอ เราก็ตัดสินใจบอกว่างั้นเดี๋ยวแม่ไปด้วย แม่ไปส่งด้วยตามสัญญาแล้วแม่ค่อยกลับนะ ลูกเราก็โอเคขึ้นค่ะ เพิ่มเติมคือ เวลาอยู่บ้านแม่แฟน เค้าไม่ค่อยชอบให้ลูกโทรหาเราค่ะ จะได้คุยก็คือเวลาเราโทรไปเท่านั้น ลูกเราอึดอัดตรงนี้ค่ะที่วันนี้ลูกพูด อาบน้ำเสร็จเราก้บอกเค้าว่า เราขอไปส่งลูกด้วยนะ เดี๋ยวเรากลับบ้านเอง เค้าก้ไม่โอเคค่ะ บอกว่าไม่ต้องจะไปทำไม เปลืองค่ารถ ไปแค่แปปเดียวก็กลับแล้ว และบอกว่าเราตามใจลูกแบบผิดๆ ไม่มีสมอง คือด่าเราเยอะมากค่ะ พอเค้าแรงมา เราก็แรงกลับค่ะ คือเราไม่ยอม เราเห็นลูกเป็นแบบนี้ยังไงก็ต้องไปให้ได้ค่ะ สัญญากับลูกแล้ว เราบอกยังไงก็จะไปเราไม่สนว่าจะอยู่ได้นานมั้ย ขอแค่ไปส่งเค้าเข้านอนแค่นั้น ก็เปนเรื่องใหญ่โตเลยค่ะทีนี้ ยอมรับว่าเรามีหลุดบ้างค่ะ เค้าบอกไม่ให้เราไปเหยียบ บอกว่าลูกเค้าไปขุดเรามาจากไหน กิริยาแย่มากแต่ใช้คำพูดอื่นแทนคำว่าแย่ เราหลุดพูด กรูไม่สน กรูจะไป ไอเ_ี้ย ค_ย เราไม่ได้พูดต่อหน้าเค้านะคะ เราพูดอีกห้องนึงแต่เสียงดังและเค้าก็ได้ยิน เค้าก็เดินมา เธอด่าชั้นหรอ เค้าก็ตบหน้าเรา ประมาณ 2-3 ทีได้ เราไม่ได้ทำอะไรเค้ากลับนะคะ เรารู้ค่ะว่าเราก้ผิดที่พูดแบบนั้นออกไป เค้าเดินไปคุยกับลูกเรา แล้วเค้าก็เดินออกจากบ้านไปเลยค่ะ เค้าบอกว่า โอเคลูกเรายังไม่อยากกลับ ลูกเราก็ร้องไห้หนักมากค่ะ เหมือนเค้าโทษตัวเองที่เค้าเป็นต้นเหตุทำเรากับอาม่าเค้าทะเลาะกัน เค้าบอกเราไม่น่าพูดคำหยาบกับอาม่าเลย เรื่องนี้ก็ไปถึงหูแฟนเรานะคะ พอเค้ากลับมาเค้าก็ไปส่งลูกที่บ้านแม่เค้าค่ะ แต่เราคุยกับลูกเคลียร์แล้ว ลูกไม่งอแง แฟนเราก็ไปคุยกับแม่เค้าค่ะ ก็ทะเลาะกันเท่าที่เค้าบอกนะคะ แล้วก็ยังคุยไม่รู้เรื่องแต่แฟนเราเลือกที่จะไม่เถียงด้วย แต่รายละเอียดเค้าบอกไม่อยากพูดเรื่องนี้แล้ว และก็ไม่อยากให้เราพูดด้วย เราก็ไม่รู้จะพูดกับใครค่ะ มันก็แค่อึดอัดค่ะ ที่พูดกับใครไม่ได้เลย
อ่านแล้วแสดงความคิดเห็นได้นะคะ ว่าเราควรทำยังไง หรือสิ่งที่เราทำมันแย่จริงๆ หรือถ้าใครพอจะเข้าใจมุมมองแม่แฟนเรา ช่วยแชร์ทีนะคะ เห้ออออ เบื่อค่ะ
ขอบคุณค่ะ